گذار از نظام سیاسی نامطلوب موجود به یک نظام سیاسی مطلوب، دارای مراحل متنوع و متعدد است.

گام اول در این روند اجتماعی، تکوین یک گروه فعال بعنوان «شورای گذار» میباشد که متشکل از اشخاصی است که در کنار یکدیگر بر سر یک متن حقوقی به عنوان «منشور وفاق ملی در دوران گذار» تفاهم و توافق نموده‌اند.

تاکنون شاید تلاشهایی برای تدوین «منشورهای همبستگی» توسط گروه های گوناگون اپوزیسیون ایرانی شامل جمهوریخواهان و سلطنت خواهان و مشروطه خواهان و… صورت گرفته باشد، اما شاید مهمترین متن موجود ضمانت کننده یک نظام بدیل و آلترناتیو سکولار- دمکراتیک پارلمانتاریستی، همین قانون اساسی مشروطیت ایران باشد که از ۱۲۸۵ خورشیدی تا ۱۳۵۷ خورشیدی با متممها و الحاقیه ها و مصوبات و رفراندوم ها و سه مجلس موسسان، کاملترین و کم نقص ترین مبنا بعنوان یک «منشور وفاق ملی» در دوران گذار میتواند به شمار برود.

⚪️ قسمت اول 🟡 قسمت دوم
🟢 قسمت سوم 🟠 قسمت چهارم
🔵 قسمت پنجم 🔴 قسمت ششم
🔴 قسمت هفتم 🟣 قسمت هشتم
⚪️ قسمت نهم 🟡 قسمت دهم
🟢 قسمت یازدهم 🟠قسمت دوازدهم