💕💕
مامان باباها بخونن:
💭 تو یه مطالعه خیلی جالب و آموزنده، گروهی از پژوهشگران دنبال این بودن ببینن "حساس‌ترین سن واسه سلامت روان بچه‌ها چه سنیه!" و تو چه سنی، چه کاری انجام بدیم می‌تونیم بیشترین کمک رو به سلامت روان بچه بکنیم و از بروز مشکلات رفتاری بعدی کم کنیم.
📌 برای رسیدن به جواب تیم تحقیق، پژوهشی رو به راه انداختن. روش کارشون هم این بود که ۱۰۱ بچه رو از یک سالگی انتخاب کردن و تا هشت سالگی تحت نظر گرفتن. این مدلی که هر چند ماه یکبار می‌رفتن سراغ کودک و خانواده و زندگی اونها رو از زوایای مختلفی مورد بررسی قرار میدادن…
📌 بعد از هشت سال پژوهشگرها شروع کردن به تحلیل و چاپ گزارش این یافته‌ها و مطالعه بر استناد اونها که سه تا یافته مهم و قابل تامل رو تو خودش داشت...
📌یافته اول: حساس‌ترین سن واسه سلامت روان یه بچه یک تا سه سالگیه. یعنی سنی که بچه در حال شناخت خودش، دنیا و آدم‌هاست و در مسیر ساختن دلبستگیه.تو این سنه که هرچی دنیا به چشم بچه امن‌تر و خوشایندتر باشه، دلبستگی‌ش ایمن‌تره. چطور میشه‌اینکارو‌کرد! با رفع بی‌بروبرگرد نیازهای کودک…
📌یافته دوم: نداشتن یه لنگرگاه امن، گرم و باثبات به شکل مستقیمی با شب ادراری، ناخن‌خوری، ترس، لجبازی و اضطراب بچه تو سنین بالاتر رابطه داره و واسه کم کردن مشکلات رفتاری بعدی، واجبه که یه نفر به شکل در دسترس، حساس و پاسخگو مدام کنار بچه باشه و مراقب بچه تا حد امکان عوض نشه بهتره…
📌 یافته سوم: بایدها و نبایدها و قوانین سفت و سخت تا سه سالگی اثرمعنادار و مهمی روی با تربیت بودن بچه ندارن و مهم‌ترین شرط واسه تربیت بچه‌هایی با دلبستگی امن اینه که تا سه سالگی تا حد امکان به بچه خوش بگذره و حس مثبت و خوبی رو از بودن در کنار مراقب امن خودش بگیره و این یعنی...
۱. تا سه سالگی خیلی دنبال توصیه و نصیحت، باید و نباید به بچه نباش، به جاش به شکل مسمتری فقط باهاش بازی کن، بهش توجه کن، به تغذیه‌ش برس و کنارش باش. بعد از این سنه که قوانین و قواعد باید به شکل ثابتی حاکم بشن و بچه‌ها یه دستور رو از هر دو طرف بشنون...
۲. تا حد امکان کنارش باش، مدام بغلش کن، نوازشش کن، بوسش کن و در کمترین زمان ممکن به نیازهاش جواب بده. از نیاز گرسنگی تا نیاز به خواب و بازی. یه منبع دلبستگی امن در دسترسه، به نیازها حساسه و شدیدا پاسخگو هستش و در روان بچه اعتماد و اطمینان رو ایجاد میکنه...
۳.تا جایی که ممکنه با کلمات، با ایما و اشاره و حرکات بدن و دست باهاش حرف بزن و ارتباط بگیر. چیزهای جدید، صداهای گوناگون و رنگ‌های مختلف رو بهش نشون بده.فکر نکن نمی‌فهمه، درک میکنه ولی قدرت انتقال نداره پس واسه ساختن رابطه و رشد سلول‌های خاکستری مغزش هم که شده محرک‌ها رو زیاد کن…
📌”هرچی تو سه سال اول بیشتر کنار فرزندتون باشید،
و نسبت به نیازهاش حساس‌تر، مسئول‌تر و پاسخگوتر باشید،
اون رو مستقل‌تر بار میارید
به نظر شما حساس ترین سن بچه ها چه سنی هست؟؟
@BehtarinMadareDonya
مامان باباها بخونن:
💭 تو یه مطالعه خیلی جالب و آموزنده، گروهی از پژوهشگران دنبال این بودن ببینن "حساس‌ترین سن واسه سلامت روان بچه‌ها چه سنیه!" و تو چه سنی، چه کاری انجام بدیم می‌تونیم بیشترین کمک رو به سلامت روان بچه بکنیم و از بروز مشکلات رفتاری بعدی کم کنیم.
📌 برای رسیدن به جواب تیم تحقیق، پژوهشی رو به راه انداختن. روش کارشون هم این بود که ۱۰۱ بچه رو از یک سالگی انتخاب کردن و تا هشت سالگی تحت نظر گرفتن. این مدلی که هر چند ماه یکبار می‌رفتن سراغ کودک و خانواده و زندگی اونها رو از زوایای مختلفی مورد بررسی قرار میدادن…
📌 بعد از هشت سال پژوهشگرها شروع کردن به تحلیل و چاپ گزارش این یافته‌ها و مطالعه بر استناد اونها که سه تا یافته مهم و قابل تامل رو تو خودش داشت...
📌یافته اول: حساس‌ترین سن واسه سلامت روان یه بچه یک تا سه سالگیه. یعنی سنی که بچه در حال شناخت خودش، دنیا و آدم‌هاست و در مسیر ساختن دلبستگیه.تو این سنه که هرچی دنیا به چشم بچه امن‌تر و خوشایندتر باشه، دلبستگی‌ش ایمن‌تره. چطور میشه‌اینکارو‌کرد! با رفع بی‌بروبرگرد نیازهای کودک…
📌یافته دوم: نداشتن یه لنگرگاه امن، گرم و باثبات به شکل مستقیمی با شب ادراری، ناخن‌خوری، ترس، لجبازی و اضطراب بچه تو سنین بالاتر رابطه داره و واسه کم کردن مشکلات رفتاری بعدی، واجبه که یه نفر به شکل در دسترس، حساس و پاسخگو مدام کنار بچه باشه و مراقب بچه تا حد امکان عوض نشه بهتره…
📌 یافته سوم: بایدها و نبایدها و قوانین سفت و سخت تا سه سالگی اثرمعنادار و مهمی روی با تربیت بودن بچه ندارن و مهم‌ترین شرط واسه تربیت بچه‌هایی با دلبستگی امن اینه که تا سه سالگی تا حد امکان به بچه خوش بگذره و حس مثبت و خوبی رو از بودن در کنار مراقب امن خودش بگیره و این یعنی...
۱. تا سه سالگی خیلی دنبال توصیه و نصیحت، باید و نباید به بچه نباش، به جاش به شکل مسمتری فقط باهاش بازی کن، بهش توجه کن، به تغذیه‌ش برس و کنارش باش. بعد از این سنه که قوانین و قواعد باید به شکل ثابتی حاکم بشن و بچه‌ها یه دستور رو از هر دو طرف بشنون...
۲. تا حد امکان کنارش باش، مدام بغلش کن، نوازشش کن، بوسش کن و در کمترین زمان ممکن به نیازهاش جواب بده. از نیاز گرسنگی تا نیاز به خواب و بازی. یه منبع دلبستگی امن در دسترسه، به نیازها حساسه و شدیدا پاسخگو هستش و در روان بچه اعتماد و اطمینان رو ایجاد میکنه...
۳.تا جایی که ممکنه با کلمات، با ایما و اشاره و حرکات بدن و دست باهاش حرف بزن و ارتباط بگیر. چیزهای جدید، صداهای گوناگون و رنگ‌های مختلف رو بهش نشون بده.فکر نکن نمی‌فهمه، درک میکنه ولی قدرت انتقال نداره پس واسه ساختن رابطه و رشد سلول‌های خاکستری مغزش هم که شده محرک‌ها رو زیاد کن…
📌”هرچی تو سه سال اول بیشتر کنار فرزندتون باشید،
و نسبت به نیازهاش حساس‌تر، مسئول‌تر و پاسخگوتر باشید،
اون رو مستقل‌تر بار میارید
به نظر شما حساس ترین سن بچه ها چه سنی هست؟؟
@BehtarinMadareDonya