اسب‌ها را به دریا راندند
بیزانس از سمت شرق تحت فشار تورک‌های سلجوقی بود. آن‌ها می‌دانستند که برای مقابله با این تورک‌ها باید نیروهایی به شجاعت و جنگاوری آن‌ها در اختیار داشته باشند و برای همین به سوارهای پچنگ ارتش خود اعتماد داشتند. به همین منظور، ۱۵۰۰۰ سوار پچنگ را با کشتی به اوسکودار امروزی فرستادند. سواران پچنگ آماده بود تا به عمق آناطولی نفوذ کنند اما نمی‌دانستند با چه دشمنی روبه‌رو خواهند شد.
وقتی فهمیدند که قرار است با تورک‌های سلجوقی بجنگند، اعتراض کردند. برای حفظ قدرت یا ایجاد یک سرزمین برای خودشان، شاید با ملت خود می‌جنگیدند اما اکنون چه سرزمینی به دست می‌آوردند؟ قدرت چه کسی را افزایش می‌دادند؟
با این عقیده که «ما با ملت خود نمی‌جنگیم»، تصمیم گرفتند به سرزمین بیزانس بازگردند. اما بیزانسی‌ها برای جلوگیری از بازگشت آن‌ها، تمام کشتی‌ها و پل‌های داخل بُسفر را از بین برده بودند. با این حال، تورک‌های پچنگ مصمم بودند که به سرزمین بیزانس بازگردند. تا آن زمان هیچ رودخانه‌ای، هرچقدر هم که پرخروش یا عریض باشد، نتوانسته بود جلوی آن‌ها را بگیرد؛ زیرا آن‌ها توانایی عبور از آب با اسب‌های‌شان را داشتند، آن هم بدون پایین آمدن از اسب‌ها.
۱۵۰۰۰ سوار تورک که بُسفر را همچون یک رودخانۀ بزرگ تصور کرده بودند، اسب‌های‌شان را به سمت دریا راندند و در میان نگاه‌های حیرت‌زدۀ مردم استانبول، سوار بر اسب‌های‌شان از دریا عبور کردند. آن روز تنگۀ بُسفر شاهد صحنه‌ای بود که هیچ‌وقت در تاریخ دیده نشده و دیگر نیز دیده نخواهد شد: فریادهای جنگجویان و شیهۀ اسب‌ها در دل این تنگه طنین‌انداز بود. مردم بیزانس با دهان‌های باز و چشمانی حیران، این تورک‌ها را که همچون داستان‌های افسانه‌ای از دریا عبور می‌کردند، تماشا می‌کردند.
#قهرمانان_تورک
#تاریخ_تورک
#فرهنگ_تورک
@TurkUygarligi
بیزانس از سمت شرق تحت فشار تورک‌های سلجوقی بود. آن‌ها می‌دانستند که برای مقابله با این تورک‌ها باید نیروهایی به شجاعت و جنگاوری آن‌ها در اختیار داشته باشند و برای همین به سوارهای پچنگ ارتش خود اعتماد داشتند. به همین منظور، ۱۵۰۰۰ سوار پچنگ را با کشتی به اوسکودار امروزی فرستادند. سواران پچنگ آماده بود تا به عمق آناطولی نفوذ کنند اما نمی‌دانستند با چه دشمنی روبه‌رو خواهند شد.
وقتی فهمیدند که قرار است با تورک‌های سلجوقی بجنگند، اعتراض کردند. برای حفظ قدرت یا ایجاد یک سرزمین برای خودشان، شاید با ملت خود می‌جنگیدند اما اکنون چه سرزمینی به دست می‌آوردند؟ قدرت چه کسی را افزایش می‌دادند؟
با این عقیده که «ما با ملت خود نمی‌جنگیم»، تصمیم گرفتند به سرزمین بیزانس بازگردند. اما بیزانسی‌ها برای جلوگیری از بازگشت آن‌ها، تمام کشتی‌ها و پل‌های داخل بُسفر را از بین برده بودند. با این حال، تورک‌های پچنگ مصمم بودند که به سرزمین بیزانس بازگردند. تا آن زمان هیچ رودخانه‌ای، هرچقدر هم که پرخروش یا عریض باشد، نتوانسته بود جلوی آن‌ها را بگیرد؛ زیرا آن‌ها توانایی عبور از آب با اسب‌های‌شان را داشتند، آن هم بدون پایین آمدن از اسب‌ها.
۱۵۰۰۰ سوار تورک که بُسفر را همچون یک رودخانۀ بزرگ تصور کرده بودند، اسب‌های‌شان را به سمت دریا راندند و در میان نگاه‌های حیرت‌زدۀ مردم استانبول، سوار بر اسب‌های‌شان از دریا عبور کردند. آن روز تنگۀ بُسفر شاهد صحنه‌ای بود که هیچ‌وقت در تاریخ دیده نشده و دیگر نیز دیده نخواهد شد: فریادهای جنگجویان و شیهۀ اسب‌ها در دل این تنگه طنین‌انداز بود. مردم بیزانس با دهان‌های باز و چشمانی حیران، این تورک‌ها را که همچون داستان‌های افسانه‌ای از دریا عبور می‌کردند، تماشا می‌کردند.
#قهرمانان_تورک
#تاریخ_تورک
#فرهنگ_تورک
@TurkUygarligi