Репост из: روز‌نوشت‌های على افشارى
اوکراین و نمایش دو چهره متضاد آمریکا
علی افشاری
🔹 امروز، اوکراین یک آزمایشگاه عملی برای درک چهره‌های متفاوت آمریکا است. امر واحدی به نام آمریکا وجود ندارد. اگرچه می‌توان ویژگی‌های کلی در طول تاریخ کوتاه آن پیدا کرد. آمریکای ترامپ با آمریکای بایدن، متفاوت نیستند، بلکه متضاد هستند!
🔹 در کشورهای دموکراتیک عوامل چون فعل و ترک فعل شهروندان، رویکردهای فرهنگی و تصمیم نیروهای سیاسی در بزنگاه‌ها در کنار تصادف، سیمای کشور و جامعه را تغییر می‌دهد. ملت دینامیسم دارد و چهره آن در گذر زمان تحول پیدا می‌کند.
🔹 نگاه ترامپ و جی دی ونس اگرچه در گذشته هم وجود داشته اما هیچگاه نتوانسته جریان اصلی آمریکا شود و دولت مستعجل بوده است. به عبارت دیگر بیش از آنکه American باشد، Un-American است.
🔹 درست است که فرصت‌طلبانی چون مایک
روبیو، لیندسی گراهام و مایک جانسون از رهبران حزب جمهوری‌خواه در برابر کنار گذاشتن ارزش‌های آمریکایی، سازش ترامپ با پوتین و تغییر نظم امنیتی جهان به سمت اقتدارگرایی، تغییر موضع داده‌اند اما بخشی از حزب جمهوری‌خواه دارد مقاومت می‌کند.
🔹 توهین ترامپ به زلنکسی و اوکراینی‌ها انرژی جدیدی به تکاپوها در داخل آمریکا برای مهار موج جدید فاشیسم و ناسیونالیسم تهاجمی داده است. از نظر بخش مهمی از مردم آمریکا، ترامپیسم بزرگترین تهدید امنیت ملی آمریکا است.
🔹 طبق نظرسنجی YouGov در قبل از دیدار ترامپ و زلنسکی، تعداد آمریکایی‌هایی که ترامپ را دیکتاتور تلقی می‌کنند، دو برابر کسانی بود که چنین لقبی را سزاوار زلسنکی می‌دانند. میزان محبوبیت ترامپ زلنسکی طبق نظرسنجی The Economist/YouGov در ١٨ و ١٦ فوریه ٤٧ درصد برابر بوده اما ترامپ عدم محبوبیت به مراتب بیشتری داشته است. الان سیاست خارجی بیش از آنکه وحدت‌بخش در آمریکا باشد، نشانگر رویارویی دو چهره متفاوت از آمریکا است.
@Aliafshari52
علی افشاری
🔹 امروز، اوکراین یک آزمایشگاه عملی برای درک چهره‌های متفاوت آمریکا است. امر واحدی به نام آمریکا وجود ندارد. اگرچه می‌توان ویژگی‌های کلی در طول تاریخ کوتاه آن پیدا کرد. آمریکای ترامپ با آمریکای بایدن، متفاوت نیستند، بلکه متضاد هستند!
🔹 در کشورهای دموکراتیک عوامل چون فعل و ترک فعل شهروندان، رویکردهای فرهنگی و تصمیم نیروهای سیاسی در بزنگاه‌ها در کنار تصادف، سیمای کشور و جامعه را تغییر می‌دهد. ملت دینامیسم دارد و چهره آن در گذر زمان تحول پیدا می‌کند.
🔹 نگاه ترامپ و جی دی ونس اگرچه در گذشته هم وجود داشته اما هیچگاه نتوانسته جریان اصلی آمریکا شود و دولت مستعجل بوده است. به عبارت دیگر بیش از آنکه American باشد، Un-American است.
🔹 درست است که فرصت‌طلبانی چون مایک
روبیو، لیندسی گراهام و مایک جانسون از رهبران حزب جمهوری‌خواه در برابر کنار گذاشتن ارزش‌های آمریکایی، سازش ترامپ با پوتین و تغییر نظم امنیتی جهان به سمت اقتدارگرایی، تغییر موضع داده‌اند اما بخشی از حزب جمهوری‌خواه دارد مقاومت می‌کند.
🔹 توهین ترامپ به زلنکسی و اوکراینی‌ها انرژی جدیدی به تکاپوها در داخل آمریکا برای مهار موج جدید فاشیسم و ناسیونالیسم تهاجمی داده است. از نظر بخش مهمی از مردم آمریکا، ترامپیسم بزرگترین تهدید امنیت ملی آمریکا است.
🔹 طبق نظرسنجی YouGov در قبل از دیدار ترامپ و زلنسکی، تعداد آمریکایی‌هایی که ترامپ را دیکتاتور تلقی می‌کنند، دو برابر کسانی بود که چنین لقبی را سزاوار زلسنکی می‌دانند. میزان محبوبیت ترامپ زلنسکی طبق نظرسنجی The Economist/YouGov در ١٨ و ١٦ فوریه ٤٧ درصد برابر بوده اما ترامپ عدم محبوبیت به مراتب بیشتری داشته است. الان سیاست خارجی بیش از آنکه وحدت‌بخش در آمریکا باشد، نشانگر رویارویی دو چهره متفاوت از آمریکا است.
@Aliafshari52