ادامه‌ی پست قبلی
دکتر داخلی شکم او را معاینه می‌کند. در دق شکم متوجه می‌شود که اندازه‌ی کبد و طحال بزرگ است.
- کبد و طحالت بزرگ هستن. هیچ مشکل زمینه‌ای نداشتی؟
- [با اضطراب]نه دکتر. من چیزیم نبود!!!
دکتر در معاینه‌ی غدد لنفاوی متوجه می‌شود که غدد لنفاوی گردن، زیر بغل و کشاله‌های ران بزرگ شده‌اند. پیش خودش می‌گوید این علایم چه ربطی به هم دارن؟! چرا چند ماهه انرژی بیمارم کم شده، آریتمی داره، غدد لنفاوی و کبد و طحالش بزرگ شدن و ۱۰ روز دچار فلج محیطی عصب هفتم شده؟! تشخیص‌های مختلف پزشکی را در ذهنش مرور می‌کند و به جایی نمی‌رسد. ناگهان چیزی در ذهنش جرقه می‌زند!
- ببین عزیز من، همین الان می‌ری رادیولوژی رو به روی مطب من یه عکس از قفسه‌ی سینه‌ت می‌گیری و میایی. زرنگ باش زود انجامش بده و بیا.
- چشم دکتر.
یک ساعت بعد در مطب دکتر داخلی:
- بفرمایید دکتر. این هم عکس قفسه‌ی سینه که گفتید.
دکتر با دقت عکس را بررسی می‌کند: درست حدس زده بودم. ناف هر دو ریه درگیره. شما بیماری سارکوییدوز دارید.
- چی هست؟
ـ یه بیماریه که معمولن علایم ریوی می‌ده. ولی گاهی تظاهراتش خارج ریوی هست. دقیقن مثل تو. خیلی جاها رو ممکنه بزنه. در مورد تو قلب و کبد و طحال و غدد لنفاوی و عصب صورتت رو درگیر کرده. معمولن هم قبل از ایجاد علایم خستگی مزمن می‌ده. اون خستگی مزمنت مربوط به افسردگی نبوده، مربوط به همین بیماری بوده. همین طور تپش قلبت. شانس اوردی زود تشخیص دادم. اگه درگیری قلبیت پیشرفت می‌کرد می‌تونست خطرناک باشه.
پ.ن: این اتفاق برای من نیفتاده. اما اگر من هم به جای آن روانپزشک بودم فلج محیطی عصب هفتم مغز مخصوصن با وجود MRI نرمال را جدی نمی‌گرفتم و از آن‌جا که هیچ کدام از مراجعانم را معاینه‌ی فیزیکی نمی‌کنم متوجه بزرگی کبد و طحال و غدد لنفاوی و آریتمی قلبی او نمی‌شدم و به تشخیص اشتباه همکار نورولوژیست اعتماد می‌کردم و حتا یک درصد به سارکوییدوز فکر نمی‌کردم و به خاطر بی‌سوادی‌ام به نوبه‌ی خودم در میس شدن تشخیص پزشکی مراجعم نقش داشتم و شرمنده‌ی او می‌شدم. حافظ باجغلی، روانپزشک
@hafezbajoghli