گنجینه یگانه

امروز یک مطلب جالب خواندم:

کسانی که تند راه می‌روند حجم کورتکس مغزشان بیشتر است، مسئولیت‌های اجتماعی بیشتری دارند، کمالگرا هستند،
به نسبت بقیه آدم‌های غمگین‌تری‌اند و
درونگرایی بیشتری دارند...

*باختن زندگی!!*
...............................................
زمانی گمان می کردم قلمم به قدری پرانرژی است که هر عرصه ای را هر زمان با آن می توانم در نوردم ولی وقتی هوای تنفس ادب و هنر و دانش و خرد، مسموم باشد هر ابزار آفرینشی افسرده می شود و توان از دست می دهد.
نمی خواهم در این وانفسا ترویج یاُس کنم اما وقتی سرو برافراشته کیومرث پور احمد در مهجوریت جنگلی در کشور فرو می افتد و اکنون قامت بلند ابراهیم نبوی در سکوتی مرگبار در خارج از کشور می شکند می ترسم و نگرانم که فرهنگ سازان معاصر ما در چه شرایط سختی زندگی می کنند.
افکار عمومی ما این روز ها سخت براشفته اند که چرا برنامه سازان برنامه افق د صدا و سیمای رسوا به مهمانانشان بوسیله کفن و اعلامیه و ترحیم، آینده را نشان می دهند اما انگار فراموش کرده ایم که این نمادها نشان از جهان بینی خاصی است که بیش از چهار دهه است مردم ما را گرفتار کرده
آنروزها که تصویر جسم بی جان تیرباران شدگان رژیم گدشته را در صدا و سیما و نشریات منتشر می کردند
آن روزها که به عنوان کار تربیتی فرزندان معصوممان را به گورستان ها می بردند و در قبر می خواباندند تا آخرت را به یاد آنان بیاورند
تمام سال هایی که عادی ترین کار ما تشییع با شکوه جنازه ها بود
تمام سال هایی که فیلم های جنگ و کشتار و خشونت بی ملاحظه در صفحه های سیمای ما به وفور نمایش داده شده است
تمام سال هایی که مرگ و مصیبت و  اشگ و سوگ به ذهن جامعه پمپاژ کرده اند
تمام سال هایی که سهم زندگی ما را از شادی فروکاسته اند
تمام سال هایی که راهبرد صدا سیما حذف موسیقی از برنامه های مختلف و حتی نشان ندادن آلات موسیقی در برنامه ها بوده است
و....
این جهان بینی مرگ خود را نمایانده است
در این فضا چرا شادی آوران و شادی آفرینان نباید احساس کنند که به پایان خط رسیده اند؟!
این جماعت که بیش از ۴۵ سال زندگی و سرزندگی به هریک از مردم ایران تا اینجای کار بدهکارند هنوز سوداها در سر دارند و هنوز از این سیاه کاری ها سیراب نشده اند
چگونه به خود حق می دهند که شایسته حکومت بر مردمی باشند که ریشه آنان در شکوه و شیدایی و سرور و شادمانی رشد کرده است و چگونه به خود حق می دهند که این فرهنگ مرگبار سوگ و حرمان را بر جان و تن شهروندان ایرانی آوار کنند.
کسی دیگر تاب شنیدن ناقوس مرگ را ندارد مردم زندگی می خواهند اگر جبران زندگی از دست رفته ممکن نیست از اکنون که می توانند طلب زندگی کنند
آینده چیزی نیست که در مخوف گاه قبر و کفن و ختم شما آن را به مردم نشان می دهید این انذار نیست این ادبار است دست کم به توصیه امام علی گوش می سپردید که:
آنچنان زندگی کنید که گویا همیشه می خواهید در این دنیا بمانید و چنان به مرگ بیاندیشید که انگار فردا فرا خواهد رسید.
آینده، آن فرداهای است که ما در زندگی موُثر خود آن را ساخته و جاودان کرده ایم
آینده،آن افق بلندی است که جلوه های ناب زندگی را به ما نشان می دهد
مرگ بر نگاهی که زندگی را نابود می کند.
...............................................
شهرام صانعی  ۱۴۰۳/۱۰/۲۷

▪️وقتی ریشه داشته‌باشی، حتی پس‌از ۱۴۰۰سال کوشش برای نابودسازی‌ات، باز نیز بازخواهی‌رویید؛ و این ریشه چیزی جز «انسانیت» نیست؛ که انسانیت «شهروندی» می‌آید و شهروندی از «تمدن» و تمدن از «فرهنگ» و فرهنگ از «اندیشه» و اندیشه از «خرد». و فرهنگ همان «انسانیت» است. «انسانِ ایرانی» هرگز نمی‌میرد؛ که میراثش در تاریخ، هرگز جز «اندیشهٔ نیک، کردار نیک و گفتار نیک» نبوده و نیست.

من اینجا ریشه در خاکم...
پاینده ایران ...

.

پر باشیم
از دعای خیر
خوب  برای دیگران
آرزوهای خوب وزیبا
تاقلبمان از شادی
و حس خوب لبریز شود
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

سیاهی شب هجر و امید صبح سعادت 
سپید کرد مرا دیده تا دمید، سپیده 

#شهریار
#تک_بیت_زیبا
🌄🌱🌄🌱🌄

🔴دونالد ترامپ:
دانشجویان حامی حماس که با ویزای تحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا هستند باید اخراج شوند


رسانه های آمریکا:
ترامپ تمامی کمک های مالی امریکا به افغانستان را لغو کرد.

👈با دستور دونالد ترامپ پرواز بیش از هزار و 600 افغان شامل خانواده‌های نیروهای نظامی همکاری آمریکایی به این کشور لغو شد.

🎥میفرمایند گازوئیل را می دهیم ۳۰۰ ولی قیمت آن بیرون ۶۰۰۰۰ است! کجای دنیا چنین است؟

🔹باشه، اما شما اول به ما بفرمایید:

🔹کجای دنیا اینطور فیلترینگ است

🔹کجای دنیا این همه رانت و انحصار و ذینفع صف کشیدند

🔹کجای دنیا ۴ دهه تورم دورقمی دارند

🔹کجای دنیا خودرو را چند برابر قیمت جهانی به مردم‌شان می‌دهند

🔹کجای دنیا پایه حقوق کارمند و کارگر کمتر از ۹۰ دلار در ماه است!؟

🔹کجای دنیا… جناب پزشکیان تو فقط بگو خلیفه به سلامت

🌀 دلنوشته من
معلم بازنشسته

میخواهم زنگ بزنم به گذشته ام
نمیدانم در این عصر ارتباطات و دنیای مجازی وسیله ای هست که مرا به گذشته ام ببرد تا از آن عذر خواهی کنم یا نه ؟
میخواهم زنگ بزنم و از عمر هدر رفته ام پوزش بطلبم من یک معلم باز نشسته ام
تقریبا بیش از ۱۴ سال نداشتم با امتحان و مصاحبه به مدت ۴ سال تحصیل در دانشسرا درس خواندم و وارد آموزش و پرورش شدم

نوجوانی ۱۸ ساله صاف و ساده و صادق و سرشار از احساسات و عواطف پاک و لبریز از شوق خدمت به فرزندان وطن، روز اول کاری مرا به همراه یکی از همکاران به روستایی دور افتاده فرستادند

آری. یک معلم باز نشسته ام، اکنون میخواهم عذر خواهی کنم
میخواهم از جسمم ،روحم، روانم و خانواده ام عذر خواهی کنم. میخواهم از بدن مجروحم پوزش بطلبم

من حتی یک ثانیه هم از خدمت دریغ نورزیدم
از زانوانم که سالها به آنها ظلم کردم و کیلومترها راه را پیاده در سرما و گرما طی نمودند تا من به موقع در کلاس حاضر شوم و اکنون از شدت درد عاجزند
از ستون فقراتم عذرخواهی کنم که در کلاسهای ۴۰ نفری مجال حتی یک لحظه استراحت را به آنها ندادم و اکنون به دیسک مبتلا شده اند
میخواهم از گردنم عذر بخواهم که ۳۰ سال ۴۰ دفتر دیکته و ۴۰ ورقه را هر روز صحیح کرد و دچار آرتروز شدید شد
از کلیه هایم که به خاطر سرمای کلاسها و نداشتن ماشین شخصی و طی مسافتهای دور در سرماهای شدید سالهاست که بیمارند
از چشمانم که آن قدر ورقه و مشق و دیکته تصحیح کردند که کم سو شده اند
از بند بند انگشتانم که به خاطر نوشتن زیاد روی تخته سیاه و حمل دفتر دیکته و کشیده شدن دائم با درد گرفتارند 

آری من یک معلم باز نشسته ام میخواهم از گذشته ام عذر خواهی کنم

میخواهم از تارهای صوتی ام عذر بخواهم که مجبور بودند آن قدر بلند واژه ها را بخش کنند و هجاها را بکشند تا صدای من در کلاسهای شلوغ، حواس همه را جمع کنند که نکند دانش آموزی درس را خوب یاد نگیرد و امروز صدایم کرخ شده
از ریه هایم که آنقدر سرما و گرد گچ و دود بخاری نفتی را تحمل کردند که نای یک تنفس معمولی را هم ندارند و تنگ نفس میشوند
آری میخواهم عذر خواهی کنم از جسم و روحم
میخواهم از بدن مجروحم عذرخواهی کنم بدنی که سالها در کنارم فشارهای جسمی را تحمل کردند

آری من یک معلم بازنشسته ام از بچه هایم عذرخواهی میکنم که به خاطر شغل مادرشان مجبور بودند در نوزادی و کودکی ساعتهای زیادی در مهد کودک باشند و دیرتر از همه ی مادرها به دنبالشان میرفتم چون در دورترین جاها خداخدمت میکردم
میخواهم از خانواده ام، بارها و بارها عذرخواهی کنم که به علت نبود شرایط مناسب کاری و در نتیجه نداشتن وقت کافی  برای آنها آن طور که خود میخواستم، خوب مادری نکردم

من از تمام گذشته ام عذرخواهی میکنم چون تمام این سختیها و مشکلات را تحمل کردم، و همیشه در انتظار آینده ای بهتر برای خود و فرزندانم بودم ولی متاسفانه آینده هم روی خوشی به ما نشان نداد. حاصل آن همه تلاش و از خود گذشتگی چیزی نشد جز یک جسم بیمار و یک دنیا شرمندگی در مقابل فرزندان و چندرغاز حقوق که کفاف دارو و درمان را هم نمیکند تا چه رسد به هزینه های دیگر زندگی😔

واقعا از گذشته ام از عمر تلف شده ام از روح و روانم و از خانواده ام هزار بار عذر خواهی میکنم، هزار بار