@zhuanchannel
شفقت به خود تفاوت زیادی با بیخیال شدن دارد. بسیاری از افراد میگویند تمایلی به شفقت به خود ندارد چون میترسند بیخیال و بیرگ بشوند.
امروز نگران شدم که اگر با خودم مهربان باشم فقط تلویزیون نگاه کنم و تا خرخره بستنی بخورم،
این ترس بیش از آن که به شفقت به خود مربوط باشد به بیخیال شدن ربط دارد.
به یاد داشته باشید که مشفق بودن با خود به معنای این است که میخواهید در طولانیمدت شادمان و سالم باشید.
در بسیاری از موارد، فقط به دنبال لذت بودن به سلامتی و بهزیستی ما ضربه میزند (منظورم رفتارهایی مثل سوءمصرف مواد و دارو، پرخوری و امثال اینهاست) در حالی که مراقبت از سلامتی و شادمانی پایدار(به عنوان مثال ترک سیگار، کاهش وزن، ورزش) اغلب مواقع نیازمند مقدار معینی لذت نبردن است.
خیلی از آدمها وقتی میخواهند چیزی را در خود تغییر بدهند فکر میکنند خجالت دادن به خود راهحل موثری است.
اسم این رویکرد شلاق زدن به خود است. این رویکرد اما اغلب نتیجۀ معکوس میدهد. چرا؟ چون این ترس گریبان شما را میگیرد که اگر با واقعیتهای ناخوشایند در مورد خودم روبهرو بشوم از خود بیش از حد متنفر میشوم.
به همین دلیل با تلاش برای سانسور کردن کردن خود، ضعفها یا نقصهای –حتی قابل تغییر- از حیطۀ آگاهی دور میمانند و شناخته نمیشوند.
شفقت به خود اما چون مراقبت از خود درون آن به صورت ذاتی وجود دارد، انگیزه ای قدرتمند برای رشد و تغییر را ایجاد میکند و در عین حال در ما احساس ایمنی لازم برای خودشناسی –بدون محکوم کردن خود- را فراهم میکند.
unknown
شفقت به خود تفاوت زیادی با بیخیال شدن دارد. بسیاری از افراد میگویند تمایلی به شفقت به خود ندارد چون میترسند بیخیال و بیرگ بشوند.
امروز نگران شدم که اگر با خودم مهربان باشم فقط تلویزیون نگاه کنم و تا خرخره بستنی بخورم،
این ترس بیش از آن که به شفقت به خود مربوط باشد به بیخیال شدن ربط دارد.
به یاد داشته باشید که مشفق بودن با خود به معنای این است که میخواهید در طولانیمدت شادمان و سالم باشید.
در بسیاری از موارد، فقط به دنبال لذت بودن به سلامتی و بهزیستی ما ضربه میزند (منظورم رفتارهایی مثل سوءمصرف مواد و دارو، پرخوری و امثال اینهاست) در حالی که مراقبت از سلامتی و شادمانی پایدار(به عنوان مثال ترک سیگار، کاهش وزن، ورزش) اغلب مواقع نیازمند مقدار معینی لذت نبردن است.
خیلی از آدمها وقتی میخواهند چیزی را در خود تغییر بدهند فکر میکنند خجالت دادن به خود راهحل موثری است.
اسم این رویکرد شلاق زدن به خود است. این رویکرد اما اغلب نتیجۀ معکوس میدهد. چرا؟ چون این ترس گریبان شما را میگیرد که اگر با واقعیتهای ناخوشایند در مورد خودم روبهرو بشوم از خود بیش از حد متنفر میشوم.
به همین دلیل با تلاش برای سانسور کردن کردن خود، ضعفها یا نقصهای –حتی قابل تغییر- از حیطۀ آگاهی دور میمانند و شناخته نمیشوند.
شفقت به خود اما چون مراقبت از خود درون آن به صورت ذاتی وجود دارد، انگیزه ای قدرتمند برای رشد و تغییر را ایجاد میکند و در عین حال در ما احساس ایمنی لازم برای خودشناسی –بدون محکوم کردن خود- را فراهم میکند.
unknown