مجله هنرى ژوان🌱

@zhuanchannel
کتاب سیر عشق دوباتن رو به تازگی تموم کردم.
+صفحه۱۱ نوشته بود؛
"برای داشتن روابط خوب، نیازی نیست دائما عاقلانه رفتار کنیم؛ تمام مهارتی که نیاز داریم این است که چند وقت یک‌بار بتوانیم با روی گشوده اقرار کنیم که شاید در یکی دو موقعیت احمقانه رفتار کرده‌ایم".

.عمیقا تایید کردم.


+ صفحه ۲۳ نوشته بود؛
"در عشق واقعی، نیازی نیست به طرز ملالت‌باری هرچیزی به زبان آورده یا دیکته شود. وقتی دو نفر به یکدیگر تعلق دارند، بالاخره یک احساس متقابلِ حقیقتاً حیرت‌آوری وجود دارد که بر اساس آن هر دو طرف، جهان را کاملاً مشابه هم می‌بینند".

. ناخواسته سر تکون دادم.

+ صفحه ۳۵ نوشته بود؛
"آنچه ما به طور معمول عشق می‌نامیم در واقع تنها، آغاز عشق است و باید بیاموزیم که عشق تنها شور و شوق نیست، بلکه یک مهارت است!"

. عمیقا تصدیق کردم.

+ صفحه ۴۷ نوشته بود
"یک نظریهٔ معروف وجود دارد که می‌گوید:
افرادی که در بزرگسالی جذبشان می‌شویم، شباهت خاصی با افرادی دارند که در کودکی بیش از همه دوستشان داشتیم. حال ممکن است پای شوخ‌طبعی خاصی در میان باشد یا قیافه‌ای خاص، اخلاقی خاص یا یک گرایش عاطفی خاص!"

. حس غریب آشنا.

+ صفحه ۵۹ نوشته بود؛
"اگر بتوانیم کج‌خلقی‌های معشوق دلخورِ خود را همچون یک نوزاد در نظر بگیریم، بهترین لطف را در حق وی کرده‌ایم. گاهی بهترین موهبت این است که با کودک درونی که ناامید، خشمگین و بی‌زبان است، رابطه برقرار کنیم و او را ببخشیم".

. ایده جذابیست.


+ صفحه ۶۴ نوشته بود؛
"عاقل بودن یعنی شناخت موقعیت‌هایی که منطق و استدلال به هیچ وجه در آن‌ها به کار نمی‌آید".

. عاشق عاقل، به دنبال پذیرش هیجان و شناخت نیاز پشت آن است.


+ صفحه ۷۹ نوشته بود؛
"ما قادریم به هر غریبه‌ای حرف‌هایی معقول و مؤدبانه بزنیم، اما تنها در حضور معشوق است که با تمام وجودمان معتقدیم می‌توانیم به خودمان جرئت دهیم که بیش از حد و بی‌حدوحصر نامعقول باشیم".

. عشق یعنی نمایش آسیب‌پذیری‌ها.


صفحه ۸۸ نوشته بود
"اینکه معشوق را «تمام و کمال» بدانیم، تنها نشان می‌دهد که نتوانسته‌ایم او را بشناسیم. تنها زمانی می‌توانیم ادعا کنیم به تدریج در حال شناخت یک نفر هستیم که آن شخص سخت ما را مأیوس کرده باشد".

. چه جمله حقی!.

صفحه ۹۸ نوشته بود
"به جای توضیح دادن دعوا می‌کنیم، به جای یاد دادن غر می‌زنیم، به جای تجزیه و تحلیل کردنِ نگرانی‌هایمان بی‌قرار می‌شویم، دروغ می‌گوییم و تقصیر را گردن افراد بی‌گناه می‌اندازیم!

. استاد شروع عشقیم و شاگرد ضعیف ادامه آن.


و در نهایت صفحه ۱۱۰ نوشته بود؛
همه‌چیز با تحقیرهای جزئی و مأیوس کردن آغاز می‌شود.

و هیچ‌کس به اندازهٔ کسی که با او ازدواج می‌کنیم، نمی‌تواند ما را نابود کند
و البته ما را بسازد.

دکتر امانی

@zhuanchannel
13 سرمایه‌گذاری ای که آینده درخشانی توی جهان (و ایران) دارن:

_ محصولات پایدار و دوستدار محیط زیست

پنل خورشیدی و سیستمای انرژی خونگی: چون همه دارن میرن سمت انرژی‌های پاک.
بسته‌بندی‌های سبز و چیزای قابل استفاده مجدد: خیلی از مردم دیگه دنبال محصولات دوستدار طبیعتن.
ماشینای برقی: اینا دارن روزبه‌روز محبوب‌تر می‌شن.


_ گجت‌ها و قطعات تکنولوژی

ابزارای هوش مصنوعی: مثل چت‌باتا و نرم‌افزارایی که تو تولید محتوا کمک می‌کنن.
تراشه‌ها و چیپ‌ها: همه‌جا از گوشی گرفته تا ماشین برقی به اینا نیاز دارن.
وسایل هوشمند خونگی: مثل ترموستات و دوربین هوشمند.


_ سلامتی و تندرستی

دست‌بندای هوشمند و ساعتای سلامت: برای ردیابی وضعیت بدن خیلی محبوبن.
مکملای طبیعی و ارگانیک: اینا حسابی ترند شدن.
محصولات سلامت روان: اپ‌ها و کتابا و وسایلی که به آرامش کمک می‌کنن.


_ کسب‌وکارای آنلاین

فروشگاه اینترنتی: فروشگاهای خاص و کوچیک با هزینه کم می‌تونن کلی رشد کنن.
دامنه‌های وب خوب: اگه برای یه حوزه ترند باشه، قیمتش می‌ره بالا.
ابزارای تولید محتوا: مثل نرم‌افزارای ادیت ویدیو و عکس.


_ خونه و املاک
خونه های کوچیک و پیش‌ساخته: چون ارزون و سریعن، خیلیا طرفدارش شدن.
خونه‌های اجاره‌ای تو حومه و روستا: با زیاد شدن کار از راه دور، اینا محبوب‌تر شدن.
املاک تجاری برای انبار و دیتا سنتر: تجارت الکترونیک و تکنولوژی به اینا نیاز داره.


_ دارایی‌های دیجیتال و مجازی

رمزارز و بلاکچین: به خصوص اونا که کاربرد واقعی دارن.
ان‌اف‌تی: به‌خصوص تو هنر و بازی و سرگرمی.
وسایل واقعیت مجازی و افزوده: مثل هدست‌های VR.


_ آموزش و یادگیری

دوره‌های آنلاین: مثل آموزش کدنویسی یا بازاریابی دیجیتال.
ابزارای یادگیری آنلاین: که کمک می‌کنه از راه دور درس بخونی.
اپای یادگیری زبان.


_ غذا و نوشیدنی

غذاهای گیاهی و آزمایشگاهی: مثل برگرای گیاهی که همه جا دارن میاد.
نوشیدنیای خاص: مثل کامبوجا یا چایای خاص با خاصیت درمانی.
کیتای غذای آماده: برای رژیمای خاص مثل کتو یا وگان.


_ شخصی‌سازی و سفارشی‌سازی

محصولات سفارشی: مثل چاپ سه‌بعدی یا محصولات شخصی‌سازی‌شده برای پوست.
باکسای اشتراکی: مثل جعبه کتاب یا اسنک.


_ تجهیزات سفر و طبیعت‌گردی
وسایل سبز سفر: بطریای آب قابل استفاده مجدد یا شارژر خورشیدی.
تجهیزات کمپینگ و کوهنوردی: مثل چادرای سبک و وسایل بقا.


_ هوش مصنوعی و اتوماسیون
ابزارای AI برای بیزینس‌ها: که کارا رو اتومات کنن مثل نوشتن محتوا.
رباتیک: به خصوص تو خونه یا سلامت.


_ بازار دست‌دوم
لباسای وینتیج و قدیمی: که خاص باشن یا برند معروف.
گجتای بازسازی‌شده و الکترونیک دست‌دوم.


_سرگرمی و رسانه
وسایل گیمینگ: مثل کنسول و هدست‌های واقعیت مجازی.
ابزارای استریم و تولید محتوا.


پیمان محمدی

@zhuanchannel
درگیر تصمیمات بزرگ زندگی هستید؟ ریاضیات می‌گوید از قانون ۳۷ درصد استفاده کنید

زندگی پر از لحظاتی است که باید از میان گزینه‌های متعدد یکی را انتخاب کنید؛ از خرید خانه یا ماشین گرفته تا انتخاب شریک زندگی یا کارمند.

این تصمیمات می‌توانند چنان سخت باشند که گاهی دچار سردرگمی شوید. اما ریاضیات یک راهکار ساده و جذاب برای بهبود شانس شما در انتخاب بهترین گزینه ارائه کرده
قانون ۳۷ درصد.

این قانون که از یک مسئله کلاسیک ریاضی به نام «مسئله منشی» (Secretary Problem) الهام گرفته شده است، به شما کمک می‌کند در مواجهه با گزینه‌های زیاد، بهترین تصمیم ممکن را بگیرید.


مسئله منشی چیست؟

«مسئله منشی» یکی از مسائل معروف در ریاضیات و آمار است که اولین بار در دهه ۱۹۶۰ مطرح شد. در این مسئله، فرض بر این است که شما قصد دارید یک منشی استخدام کنید.

تعداد مشخصی از متقاضیان برای این شغل وجود دارند که به ترتیب و تصادفی به شما معرفی می‌شوند. شما می‌توانید هر متقاضی را ارزیابی کرده و رتبه‌بندی کنید، اما پس از رد کردن یک نفر، دیگر نمی‌توانید به او بازگردید. هدف این است که بهترین منشی را انتخاب کنید.

این مسئله نشان می‌دهد که چگونه می‌توان شانس انتخاب بهترین گزینه را به حداکثر رساند.

این مسئله نه‌تنها در ریاضیات، بلکه در زندگی روزمره نیز کاربرد دارد، مانند انتخاب شریک زندگی، خرید خانه، یا حتی تصمیم‌گیری در مورد پروژه‌های کاری.

قانون ۳۷ درصد چیست؟

قانون ۳۷ درصد یا همان «قانون بهینه‌سازی توقف» یک ابزار ریاضی برای کمک به تصمیم‌گیری در شرایطی است که تعداد زیادی گزینه دارید و باید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید.


فرض کنید n گزینه برای انتخاب دارید و باید آن‌ها را یکی پس از دیگری بررسی کنید. نکته مهم این است که:

بعد از رد کردن یک گزینه، نمی‌توانید به آن بازگردید.
باید یک گزینه را در نهایت انتخاب کنید.
می‌خواهید بهترین گزینه ممکن را پیدا کنید.

قانون ۳۷ درصد می‌گوید:

ابتدا ۳۷ درصد از گزینه‌ها را صرفاً ارزیابی کنید و هیچ تصمیمی نگیرید.

سپس، اولین گزینه‌ای که بهتر از همه گزینه‌های قبلی بود، انتخاب کنید.

این روش احتمال انتخاب بهترین گزینه را به حدود ۳۷ درصد افزایش می‌دهد، که در مقایسه با روش‌های تصادفی یا بدون برنامه، شانس بسیار بهتری ارائه می‌دهد.

چرا عدد ۳۷ درصد؟

این عدد از تحلیل‌های ریاضی دقیق به دست آمده است. وقتی تعداد گزینه‌ها (n) بسیار زیاد شود، بهترین نقطه توقف برای ارزیابی، تقریباً برابر با یک بر روی e است، که e عدد نپر (عدد طبیعی معروف ریاضیاتی) و حدوداً برابر با ۲.۷۱۸ است. مقدار یک بر روی e​ تقریباً ۰.۳۷ یا همان ۳۷ درصد است.

این نتیجه از یک مدل احتمالاتی به دست آمده که نشان می‌دهد اگر شما گزینه‌های اولیه را برای یادگیری الگوهای کیفیت رد کنید، احتمال اینکه بتوانید بهترین گزینه را در ادامه شناسایی کنید، حداکثر خواهد بود.

توضیح واضح‌تر:

فرض کنید می‌خواهید از میان ۱۰۰ متقاضی شغلی یک نفر را انتخاب کنید:

شما ۳۷ نفر اول را بررسی می‌کنید اما هیچ‌کدام را انتخاب نمی‌کنید.

هدف شما در این مرحله یادگیری است: متوجه می‌شوید که یک متقاضی خوب چه ویژگی‌هایی دارد.

از نفر ۳۸ به بعد، اولین متقاضی‌ای که از همه افراد قبلی بهتر باشد را انتخاب می‌کنید.

این روش باعث می‌شود که شما شانس بیشتری برای انتخاب بهترین فرد داشته باشید، حتی اگر برخی از گزینه‌های خوب اولیه را رد کرده باشید.

مزایای قانون ۳۷ درصد

_ سادگی: این قانون یک راهکار روشن و قابل اجرا ارائه می‌دهد.

_ شانس بالاتر موفقیت: احتمال یافتن بهترین گزینه در مقایسه با انتخاب تصادفی به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.

_ قابل تنظیم بودن: اگر به دنبال بهترین گزینه نیستید، بلکه گزینه‌ای «خوب» کافی است، می‌توانید این قانون را متناسب با نیاز خود تغییر دهید (برای مثال، ۲۰ درصد اول را بررسی کنید).


نمونه‌های عملی

استخدام: ارزیابی اولیه از متقاضیان برای درک معیارهای مناسب.
خرید خانه یا ماشین: مقایسه ۳۷ درصد اول برای یافتن الگوهای قیمت و کیفیت.
انتخاب شریک زندگی: ارزیابی افرادی که ابتدا ملاقات می‌کنید و سپس انتخاب بر اساس تجربه.
(البته در این مثال باید گزینه‌های زیادی داشته باشید و وقت برای دیت داشته باشید و با سنگدلی از 37 درصد گزینه‌ها با وجود اینکه می‌دانید ریاضی‌وار با آنها برخورد می‌کنید هم‌نشینی کنید و اگر کسی از آنها قلبتان را به لرزه درآورد، اعتنایی نکنید! پس افراد خاصی صرفا از این روش می‌توانند استفاده کنند!)

قانون ۳۷ درصد، مثالی از توانایی ریاضیات در بهبود زندگی روزمره است. این قانون با ترکیب تحلیل منطقی و اصول آماری، به شما کمک می‌کند در انتخاب‌های سخت و پیچیده بهترین تصمیم را بگیرید.

مترجم:علیرضا مجیدی

@zhuanchannel

شفقت به خود تفاوت زیادی با بی‌خیال شدن دارد. بسیاری از افراد می‌گویند تمایلی به شفقت به خود ندارد چون می‌ترسند بی‌خیال و بی‌رگ بشوند.

امروز نگران شدم که اگر با خودم مهربان باشم فقط تلویزیون نگاه کنم و تا خرخره بستنی بخورم،
این ترس بیش از آن که به شفقت به خود مربوط باشد به بی‌خیال شدن ربط دارد.

به یاد داشته باشید که مشفق بودن با خود به معنای این است که می‌خواهید در طولانی‌مدت شادمان و سالم باشید.

در بسیاری از موارد، فقط به دنبال لذت بودن به سلامتی و بهزیستی ما ضربه می‌زند (منظورم رفتارهایی مثل سوءمصرف مواد و دارو، پرخوری و امثال اینهاست) در حالی که مراقبت از سلامتی و شادمانی پایدار(به عنوان مثال ترک سیگار، کاهش وزن، ورزش) اغلب مواقع نیازمند مقدار معینی لذت نبردن است.

خیلی از آدمها وقتی می‌خواهند چیزی را در خود تغییر بدهند فکر می‌کنند خجالت دادن به خود راه‌حل موثری است.

اسم این رویکرد شلاق زدن به خود است. این رویکرد اما اغلب نتیجۀ معکوس می‌دهد. چرا؟ چون این ترس گریبان شما را می‌گیرد که اگر با واقعیت‌های ناخوشایند در مورد خودم روبه‌رو بشوم از خود بیش از حد متنفر می‌شوم.

به همین دلیل با تلاش برای سانسور کردن کردن خود، ضعف‌ها یا نقص‌های –حتی قابل تغییر- از حیطۀ آگاهی دور می‌مانند و شناخته نمی‌شوند.

شفقت به خود اما چون مراقبت از خود درون آن به صورت ذاتی وجود دارد، انگیزه ای قدرتمند برای رشد و تغییر را ایجاد می‌کند و در عین حال در ما احساس ایمنی لازم برای خودشناسی –بدون محکوم کردن خود- را فراهم می‌کند.

unknown