از آیندهٔ زبان فارسی می‌ترسم. در واقع از آیندهٔ حس‌ها و شورمندی‌های خودم در کشوری که بخشی از مردمش چنین سخن بگن می‌ترسم. برای خیلی‌ها ممکنه زیبا باشه اما هندی/اردو شکل شدن این زبان برای من دل‌شکننده و افسرده‌سازه.
در این نمونه با دستهٔ بزرگی از دلالان به اصطلاح کارآفرین و «تاجر» روبه‌روییم که برای فریب شنوندگان چنین زبان رو تیرباران می‌کنن.
و برای بار صدم: زبان یک تغییر یا دگرگشت «طبیعی» به این معنا که نمی‌شه دست‌کاریش کرد نداره. همین‌که من توجه شما رو به این نکته جلب کردم یک تأثیر بر روند دگرگشته زبانه. حالا اگر چنین چیزی رو دوست دارید یا نگرشی براش ندارید، بحث دیگری‌ست.