😘 چرا برخی افراد به فحاشی پناه میبرند ؟
⭕️ روانشناسان می گویند گاهی افراد در مواجهه با دیگران از ناسزا گفتن برای پوشاندن احساس شکست و ناکامی خودشان استفاده می کنند و با فحاشی کردن مشکلاتی روانی که در ساختار ذهنی شان وجود دارد را تسکین می دهند. فحش دادن، نوعی خشونت کلامی است و مانند خشونت فیزیکی می تواند آثار زیانباری بر روان انسان ها داشته باشد.
⭕️ این روزها شاهد خشونت کلامی در جامعه هستیم، پشت چراغ قرمز، در صف، هنگام رانندگی و حتی در مدارس و بین کودکان و نوجوانان کم سن و سال! مانند هر ناهنجاری اجتماعی و اخلاقی دیگر، این پدیده نیز ریشه در علتهایی روانشاختی، جامعهشناختی و فرهنگی دارد که در این گزارش مهمترین ریشههای روانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است.
⭕️ فحاشی کلامی می توانند شامل فحش های جنسی، یا مواردی که توهین آمیز هستند، نسبت دادن نام حیوانات به انسان و تحقیر با عبارات قومیتی باشد. اهانت های نژادی/جنسیتی، کنایه های اجدادی، اصطلاحات مبتذل و عامیانه توهین آمیز نیز در این دسته قرار میگیرند.
1️⃣ناکامی و شکست : همه انسان ها در طول زندگی با شکست ها، ناکامی ها و چالش هایی روبرو هستند و اینکه بتوانند از این موارد با زبانی خوش و صلح آمیز گذر کنند، نشان از بالغ بودن آنها است. اما همه انسان های نمی توانند با سعه صدر از این چالش ها و مشکلات گذر کنند و در نتیجه دست به رفتارهای خشونت آمیز و گاهی فحاشی و ناسزاگویی می زنند. این افراد در کودکی و حتی بزرگسالی درباره اینکه بتوانند چالش ها را با زبان خوش حل کنند، آموزش ندیده اند.
2️⃣یادگیری اجتماعی : خشونت کلامی با زبان انجام می شود و زبان هم باید آموزش داده و آموزش دیده شود. وقتی کودکان در فضای مملو از خشونت و استفاده از واژه های تحقیرآمیز زندگی می کنند و بزرگ می شوند یا والدین مدام دعوا می کنند و با کلمات توهین آمیز یکدیگر را خطاب می کنند، کودکان نیز یاد می گیرند که در ارتباط با دیگرا از این نوع کلام و زبان استفاده کنند.
3️⃣عدم توانایی در کنترل احساسات : خشونت کلامی در افرادی که توانایی کنترل احساسات خودشان را ندارند نیز دیده می شود. افرادی که به سرعت عصبانی می شوند و توانایی کنترل خشم را ندارند یا افراد ناامید و شکست خورده در زندگی سخصی و کاری، قادر به کنترل هیجان خودشان نیست و این غیرقابل کنترل بودن احساسات را با فحاشی کردن و استفاده از کلمات توهین آمیز بروز می دهند.
4️⃣عدم توانایی برای تحقق خواسته ها :
روانشاسان می گویند دلایل خشونت کلامی را باید در روان هر فرد جستجو کرد. افراد دارای مشکلات روان شناختی زمانی که قادر نیستند تا آنچه را که می خواند در زندگی به دست بیاورند، خشونت کلامی را در دستور کار خودشان قرار می دهند و شروع به ناسزاگویی و فحاشی می کنند.
5️⃣کینه توزی و دشمنی : افرادی هستند که به خاطر اختلافات قدیمی و مشکلات دیگر، نسبت به دیگران حس خشم و تنفر دارند و زمانی که با یکدیگر روبرو می شوند، از مکانیسم های دفاعی ناپخته استفاده می کنند و سعی می کنند با فحاشی و خشونت کلامی احساساتشان نسبت به هم را بروز دهند.
6️⃣نداشتن مهارت گفتگو کردن : بعضی از افراد با وجود داشتن سن و سال بالا و بالغ بودن، مهارت گفتگو کردن ندارند یا اگر دارند بسیار اندک است. از همین رو چون نمی توانند مقصود و منظورشان را به درستی و روشنی بیان کنند، به خشونت کلامی یا فحاشی روی می آورند.
7️⃣رها شدن از حقارت : در برخی از موارد افراد احساس کوچک بودن و رذالت می کنند و برای اینکه این حس را در خودشان از بین ببرند، دست به خشونت کلامی و فحاشی می زنند. فرد با این کار قصد دارد این احساس ناتوانی و حقارت را متوجه فرد مقابلش کند و بگوید که او حقیر نیست بلکه فرد مقابل این ویژگی ها را دارد.
8️⃣استفاده از خشونت کلامی به عنوان راه حل: برخی از افراد در کودکی به گونه ای آموزش دیده اند که فحاشی کردن را به عنوان راه حلی برای گذر از چالش ها بدانند و با استفاده از آن بتوانند به هدف خود برسند و چیزی را که می خواهند بدست بیاورند.
☑️ Science Magazine
➖➖➖➖➖➖➖
⭕️ روانشناسان می گویند گاهی افراد در مواجهه با دیگران از ناسزا گفتن برای پوشاندن احساس شکست و ناکامی خودشان استفاده می کنند و با فحاشی کردن مشکلاتی روانی که در ساختار ذهنی شان وجود دارد را تسکین می دهند. فحش دادن، نوعی خشونت کلامی است و مانند خشونت فیزیکی می تواند آثار زیانباری بر روان انسان ها داشته باشد.
⭕️ این روزها شاهد خشونت کلامی در جامعه هستیم، پشت چراغ قرمز، در صف، هنگام رانندگی و حتی در مدارس و بین کودکان و نوجوانان کم سن و سال! مانند هر ناهنجاری اجتماعی و اخلاقی دیگر، این پدیده نیز ریشه در علتهایی روانشاختی، جامعهشناختی و فرهنگی دارد که در این گزارش مهمترین ریشههای روانشناختی مورد بررسی قرار گرفته است.
⭕️ فحاشی کلامی می توانند شامل فحش های جنسی، یا مواردی که توهین آمیز هستند، نسبت دادن نام حیوانات به انسان و تحقیر با عبارات قومیتی باشد. اهانت های نژادی/جنسیتی، کنایه های اجدادی، اصطلاحات مبتذل و عامیانه توهین آمیز نیز در این دسته قرار میگیرند.
1️⃣ناکامی و شکست : همه انسان ها در طول زندگی با شکست ها، ناکامی ها و چالش هایی روبرو هستند و اینکه بتوانند از این موارد با زبانی خوش و صلح آمیز گذر کنند، نشان از بالغ بودن آنها است. اما همه انسان های نمی توانند با سعه صدر از این چالش ها و مشکلات گذر کنند و در نتیجه دست به رفتارهای خشونت آمیز و گاهی فحاشی و ناسزاگویی می زنند. این افراد در کودکی و حتی بزرگسالی درباره اینکه بتوانند چالش ها را با زبان خوش حل کنند، آموزش ندیده اند.
2️⃣یادگیری اجتماعی : خشونت کلامی با زبان انجام می شود و زبان هم باید آموزش داده و آموزش دیده شود. وقتی کودکان در فضای مملو از خشونت و استفاده از واژه های تحقیرآمیز زندگی می کنند و بزرگ می شوند یا والدین مدام دعوا می کنند و با کلمات توهین آمیز یکدیگر را خطاب می کنند، کودکان نیز یاد می گیرند که در ارتباط با دیگرا از این نوع کلام و زبان استفاده کنند.
3️⃣عدم توانایی در کنترل احساسات : خشونت کلامی در افرادی که توانایی کنترل احساسات خودشان را ندارند نیز دیده می شود. افرادی که به سرعت عصبانی می شوند و توانایی کنترل خشم را ندارند یا افراد ناامید و شکست خورده در زندگی سخصی و کاری، قادر به کنترل هیجان خودشان نیست و این غیرقابل کنترل بودن احساسات را با فحاشی کردن و استفاده از کلمات توهین آمیز بروز می دهند.
4️⃣عدم توانایی برای تحقق خواسته ها :
روانشاسان می گویند دلایل خشونت کلامی را باید در روان هر فرد جستجو کرد. افراد دارای مشکلات روان شناختی زمانی که قادر نیستند تا آنچه را که می خواند در زندگی به دست بیاورند، خشونت کلامی را در دستور کار خودشان قرار می دهند و شروع به ناسزاگویی و فحاشی می کنند.
5️⃣کینه توزی و دشمنی : افرادی هستند که به خاطر اختلافات قدیمی و مشکلات دیگر، نسبت به دیگران حس خشم و تنفر دارند و زمانی که با یکدیگر روبرو می شوند، از مکانیسم های دفاعی ناپخته استفاده می کنند و سعی می کنند با فحاشی و خشونت کلامی احساساتشان نسبت به هم را بروز دهند.
6️⃣نداشتن مهارت گفتگو کردن : بعضی از افراد با وجود داشتن سن و سال بالا و بالغ بودن، مهارت گفتگو کردن ندارند یا اگر دارند بسیار اندک است. از همین رو چون نمی توانند مقصود و منظورشان را به درستی و روشنی بیان کنند، به خشونت کلامی یا فحاشی روی می آورند.
7️⃣رها شدن از حقارت : در برخی از موارد افراد احساس کوچک بودن و رذالت می کنند و برای اینکه این حس را در خودشان از بین ببرند، دست به خشونت کلامی و فحاشی می زنند. فرد با این کار قصد دارد این احساس ناتوانی و حقارت را متوجه فرد مقابلش کند و بگوید که او حقیر نیست بلکه فرد مقابل این ویژگی ها را دارد.
8️⃣استفاده از خشونت کلامی به عنوان راه حل: برخی از افراد در کودکی به گونه ای آموزش دیده اند که فحاشی کردن را به عنوان راه حلی برای گذر از چالش ها بدانند و با استفاده از آن بتوانند به هدف خود برسند و چیزی را که می خواهند بدست بیاورند.
☑️ Science Magazine
➖➖➖➖➖➖➖