مطیع وجود خودتان و فرامین قلبتان باشید.
نوری فرا راه خویش باشید و آن را دنبال کنید.
به جلو نگاه کنید، راهی که طی شده است، تمام شده است
دیگر آن را با خودت به لحظه حال حمل نکن.
بی جهت توسط گذشته گران بار نباش.
فصل هایی را که خوانده ای ببند.
نیازی به این نیست که بارها و بارها به عقب نگاه کنی. وقتی مسیح میگفت، هر کس به پشت سرش بنگرد شایسته ملکوت خدا نخواهد بود. منظورش همین بود. هرگز با دیدگاهی که تازه است در مورد گذشته ات قضاوت نکن. زیرا که تازه، تازه است و غیر قابل مقایسه.
شاید گذشته در فضای خودش درست بوده و تازه هم در فضای خودش درست باشد. و اینها باهم قابل مقایسه نیستند.

زیرا احساس گناه یعنی زندگی در
زمانی که احساس گناه از بین برود، یک زندگی کاملا متفاوت خواهی داشت. نورانی و پر تشعشع. در گامهایت رقصی خواهی داشت و در قلبت ترانه خواهی خواند. زندگی در یک چنین شادی و سروری، یعنی بودن و داشتن زندگی الهی. زندگی زیر بار گناه فقط به معنی استثمار شدن توسط کشیشان و
کاسبان دین است......