سائلی پرسید از آن شوریده حال
گفت اگر نام مهین ذوالجلال
میشناسی بازگوی ای مرد نیک
گفت نانست این بنتوان گفت لیک
مرد گفتش احمقی و بی قرار
کی بود نام مهین نان شرم دار
گفت در قحط نشابور ای عجب
میگذشتم گرسنه چل روز و شب
نه شنودم هیچ جا بانگ نماز
نه دری بر هیچ مسجد بود باز
من بدانستم که نان نام مهینست
نقطهٔ جمعیت و بنیاد دینست
از پی نان نیستت چون سگ قرار
حق چو رزقت میدهد توحق گزار
حق چو رزقت داد و کارت کرد راست
تو بخور وز کس مپرس این از کجاست
« #عطار »
این غزل از عطار نیشابوری بیانگر اهمیت نان به عنوان نماد بقا و اساس زندگی است. شاعر در قالب یک گفتگو بین دو شخص، مفهوم "نان" را به عنوان نام "مهین ذوالجلال" معرفی میکند. در این گفتگو، یکی از افراد از دیگری میپرسد که آیا نام "مهین ذوالجلال" را میشناسد و دیگری پاسخ میدهد که این نام را نمیشناسد. سپس شخص اول او را احمق و بیقرار خطاب میکند و توضیح میدهد که در شرایط سخت و قحطی، نان به عنوان نقطهٔ جمعیت و بنیاد دین شناخته میشود. شاعر تأکید میکند که نان نه تنها مایهٔ بقای جسمانی است، بلکه نشانهٔ رزق و روزی از جانب خداست و انسان باید شکرگزار باشد و از کسی نپرسد که این نان از کجا آمده است. این غزل به اهمیت قدردانی از نعمتهای الهی و توجه به ارزشهای اساسی زندگی اشاره دارد.
@mahfelshearvaava
گفت اگر نام مهین ذوالجلال
میشناسی بازگوی ای مرد نیک
گفت نانست این بنتوان گفت لیک
مرد گفتش احمقی و بی قرار
کی بود نام مهین نان شرم دار
گفت در قحط نشابور ای عجب
میگذشتم گرسنه چل روز و شب
نه شنودم هیچ جا بانگ نماز
نه دری بر هیچ مسجد بود باز
من بدانستم که نان نام مهینست
نقطهٔ جمعیت و بنیاد دینست
از پی نان نیستت چون سگ قرار
حق چو رزقت میدهد توحق گزار
حق چو رزقت داد و کارت کرد راست
تو بخور وز کس مپرس این از کجاست
« #عطار »
این غزل از عطار نیشابوری بیانگر اهمیت نان به عنوان نماد بقا و اساس زندگی است. شاعر در قالب یک گفتگو بین دو شخص، مفهوم "نان" را به عنوان نام "مهین ذوالجلال" معرفی میکند. در این گفتگو، یکی از افراد از دیگری میپرسد که آیا نام "مهین ذوالجلال" را میشناسد و دیگری پاسخ میدهد که این نام را نمیشناسد. سپس شخص اول او را احمق و بیقرار خطاب میکند و توضیح میدهد که در شرایط سخت و قحطی، نان به عنوان نقطهٔ جمعیت و بنیاد دین شناخته میشود. شاعر تأکید میکند که نان نه تنها مایهٔ بقای جسمانی است، بلکه نشانهٔ رزق و روزی از جانب خداست و انسان باید شکرگزار باشد و از کسی نپرسد که این نان از کجا آمده است. این غزل به اهمیت قدردانی از نعمتهای الهی و توجه به ارزشهای اساسی زندگی اشاره دارد.
@mahfelshearvaava