کانال هُنرواره | Art

‍ "پیام من به فرهنگستان"

به عقیده‌ی من فکرِ جدی تنها این نیست که فرهنگستان در جلسات عمومی خود بنشیند و لفظ و اصطلاح بسازد، اصطلاح را در هر رشته و هر فَن، اهلِ آن فَن باید بسازد و به‌ طبیعت باید بسازند و این کاری است که در گذشته همواره کرده‌اند و هنوز هم شاید می‌کنند و اصطلاحی که اهلِ فَن به‌ طبیعتِ خود می‌سازند بسیار جا افتاده و دلپذیر می‌شود مثلاً پیچ و مُهره و ماله و رَنده اصطلاحاتی است که آهنگرها و بناها و نجارها خود به صرافت طبع ساخته‌اند بدون این‌که کسی از آن‌ها بخواهد، بعدها نیز همین قِسم باید بشود و برای اصطلاحات علمی هم اهلِ فَن باید این کار را بکنند مخصوصاً کسانی که کتاب‌های علمی را از زبان‌های بیگانه به فارسی درمی‌آورند ذَمه‌دار ادای این وظیفه می‌باشند، ممکن است سؤال شود اگر الفاظ و اصطلاحات را مردم باید بسازند پس فرهنگستان چه‌کاره است؟ جواب می‌دهم اگر این وظیفه به فرهنگستان اختصاص داشته باشد از عهده برنمی‌آید و کار به تأخیر می‌انجامد، بهتر آن است که کار چنان‌ که گفتم به دست مردم و اهلِ فَن ساخته شده و فرهنگستان، سِلسِله‌جُنبان باشد و به فراهم کردنِ اسباب کار و راهنمایی و تشویق اهلِ فَن بپردازد. اسباب کاری که باید فراهم کرد شناسانیدن و به دسترس گذاشتنِ کتاب‌هایی است که به وسیله‌ی آن‌ها معرفت به زبانِ فارسی حاصل می‌شود و مهم‌تر از همه تهیه‌ی فرهنگِ لغت فارسی است که بالاخره به‌ درستی معلوم شود که زبان فارسی دارای چه الفاظی است و آن الفاظ چه معانی دارد و مورد استعمالِ آن‌ها کجاست و چه استفاده می‌توان کرد و حدود این استفاده چیست و لفظ‌های بیگانه که استعمالِ آن‌ها در زبان ما روا می‌باشد کدام است اما تشویق و راهنمایی از این قرار است که از یک طرف به‌ وسیله‌ی نشریات و تذکرها و اخطارها که به اولیای وزارت معارف و مدارس و اهل علم و ادب بکند رفع عیب و نقصِ زبان فارسی را میانِ مردم انتشار دهد، فکرِ صحیح را ترویج نماید و فکرهای سَقیم و افراطی را منع کند، از طرف دیگر دستورِ اصول و قواعد زبان فارسی و طریقِ ساختن الفاظ و اصطلاحات و رَد و قبولِ آن‌ها را تهیه نماید و منتشر سازد و نمونه و سَرمشق به دست مردم بدهد و پس از آن که این فکرها و دستور منتشر شد فرهنگستان باید به وسایلِ تشویقی، مردم را برای به کار بستنِ آن‌ها وادارد.

"محمدعلی_فروغی"
از کتاب "ای زبان پارسی..." (دربرگیرنده‌ی پنجاه گفتار) به کوشش دکتر "میلاد_عظیمی"

@Honarrvareh

‍ سایه‌ها از درونم سَر بَرمی‌کشند،
شب برافراشته می‌شود،
آرام‌ آرام...
خورشیدی تاریک،
پرتو‌هایش فروکاسته می‌شود،
می‌سوزد و دَوَران،
ما را به خود می‌خوانَد،
وَرای زمان...
با من بگو،
آن‌گاه که بر کرانه‌ی آب‌ها نشسته‌ام،
نظاره‌گرِ سایه‌هایی که به سراغم می‌آیند،
با من بگو،
آیا خاطراتِ محو ناشدنی‌ات نیز،
از بین خواهند رفت...؟

"خوزه_آنخل_بالنته"
(José_Ángel_Valente)
شاعر اسپانیایی، ترجمه‌ی "مهیار_مظلومی"

@Honarrvareh