🌱 آدم‌هایی که جهان را زیباتر می‌کنند


🖋 ‌پرستو مرزبان

بعضی آدم‌ها مثل نور در تاریکی‌اند، مثل هوای تازه بعد از یک طوفان. آن‌ها حال دنیا را بهتر می‌کنند، نه با کارهای بزرگ، بلکه با بودنشان، با سادگی و آرامشی که در رفتارشان موج می‌زند. این آدم‌ها حسود نیستند، کینه‌ای به دل ندارند و از موفقیت و خوشبختی دیگران خوشحال می‌شوند، گویی شادی دیگران، شادی خودشان است.

آن‌ها زیاده‌خواهی نمی‌کنند، قانع‌اند به سهمی که از زندگی دارند و همین قناعت، آرامش عمیقی درونشان ایجاد کرده است. هیچ‌وقت نداشته‌هایشان را در میان داشته‌های دیگران جستجو نمی‌کنند و همیشه با بزرگواری کنار می‌روند تا دیگران هم سهمشان را بردارند.

این آدم‌ها به جای سرزنش، تحسین می‌کنند، به جای بی‌توجهی، انگیزه می‌دهند و به جای ناامید کردن، دلگرمی می‌دهند. حضورشان مثل تکیه‌گاهی است که آدم‌ها را از افتادن نجات می‌دهد. وقتی در کنارشان هستی یا حتی به یادشان می‌افتی، احساس می‌کنی هنوز چیزی از انسانیت در این دنیا باقی مانده است.

این آدم‌ها همان‌هایی هستند که با رفتارشان نشان می‌دهند خوبی و مهربانی هنوز زنده است. بودنشان یادآوری می‌کند که می‌شود در دنیای پر از شلوغی و سختی، خوب ماند و دیگران را هم به خوبی دعوت کرد. آن‌ها انگیزه‌ای هستند برای اینکه ما هم تلاش کنیم سهمی در بهتر شدن این جهان داشته باشیم.


کمپین مبارزه با بی‌شعوری