⛔ نگاهی به پرخاش های یک نماینده مجلس
✍ اسداله حیرانی
نمایندگان مجلس بر اساس قانون اساسی، ردای وکالت می پوشند تا مطابق سوگندنامه آغاز به کار خود، «در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوا را رعایت نمایند و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشد.»
آنها نماینده مردم برای اعمال اراده ملت در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شان باشند نه اینکه انگاره ها و پسندهای خود را بر زندگی مردم تحمیل و آنان را قربانی پیامدهای تصمیماتی کنند که چه بسا در پارادایم مردم، جایی نداشته باشد.
نماینده مجلس، وکیل و قائم مقام موکلان خود است. ارباب، و مالک الرقاب آنها نیست که دیزه خداوندگاری در قلمرو زندگی آنها بتازاند و صدای خُرد شدن استخوان های آنها را هلهله شادی و موسیقی رضایت، تعبیر نماید.
نماینده مجلس وفق اصل ۸۶ ق. ا. مصونیت پارلمانی دارد اما این مصونیت در برابر قوای قضایی در قبال وظایف نمایندگی آنهاست، نه اینکه عملکردشان در ارتباط با مردم، مصون از اعتراض یا انتقاد باشد.
درست است که نماینده طبق اصل ۸۴ ق. ا. می تواند در باره همه امور داخلی و خارجی کشور، اظهار نظر نماید اما مطابق همین اصل در مقابل تمام مردم مسئول است. پس نوشتار، گفتار و کردارش نباید در جهت آسیب رسانی به ملت باشد.
جناب آقای کوچک زاده
آیا کیفیت زندگی مردم در قاب نگاه شما جایی و اهمیتی دارد؟
آیا به رفع بحران های ریز و درشت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه مانند : گرانی، تورم، فقر، بیکاری، فساد سازمان یافته، ، سیر صعودی سن ازدواج، دلمردگی، فقدان نشاط اجتماعی، ناکارآمدی نهادهای آموزشی، رشد پیوسته شکاف طبقاتی و ... می اندیشید و در بروز و حدوث آنها سهمی برای جنس سیاستگذاری ، قانونگذاری و مدیریت کشور، قائل هستید که اینگونه همه امور را با میزان ها و سنجه های اندیشه خود، وزن و قضاوت می کنید؟
راهکار پیشنهادی :
اگر حقوق مردم و آینده ایران زمین، این سرزمین همیشه غریب منطقه برای شما اهمیت دارد و نوع اندیشه و نگاه مردم برایتان مهم است، با استفاده از ظرفیت های اصل ۵۹ ق. ا. بستر اجرای همه پرسی در خصوص همین مواردی را که اخیرا در مجلس نسبت به آنها ابراز خشم کردید، فراهم نمایید تا معلوم شود حقیقت کدام است و مجاز،کدام؟
چرا کشت باید درختی به دست / که بارش بود زهر و برگش کبست؟
@bazneshasteha
✍ اسداله حیرانی
نمایندگان مجلس بر اساس قانون اساسی، ردای وکالت می پوشند تا مطابق سوگندنامه آغاز به کار خود، «در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوا را رعایت نمایند و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پایبند باشد.»
آنها نماینده مردم برای اعمال اراده ملت در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شان باشند نه اینکه انگاره ها و پسندهای خود را بر زندگی مردم تحمیل و آنان را قربانی پیامدهای تصمیماتی کنند که چه بسا در پارادایم مردم، جایی نداشته باشد.
نماینده مجلس، وکیل و قائم مقام موکلان خود است. ارباب، و مالک الرقاب آنها نیست که دیزه خداوندگاری در قلمرو زندگی آنها بتازاند و صدای خُرد شدن استخوان های آنها را هلهله شادی و موسیقی رضایت، تعبیر نماید.
نماینده مجلس وفق اصل ۸۶ ق. ا. مصونیت پارلمانی دارد اما این مصونیت در برابر قوای قضایی در قبال وظایف نمایندگی آنهاست، نه اینکه عملکردشان در ارتباط با مردم، مصون از اعتراض یا انتقاد باشد.
درست است که نماینده طبق اصل ۸۴ ق. ا. می تواند در باره همه امور داخلی و خارجی کشور، اظهار نظر نماید اما مطابق همین اصل در مقابل تمام مردم مسئول است. پس نوشتار، گفتار و کردارش نباید در جهت آسیب رسانی به ملت باشد.
جناب آقای کوچک زاده
آیا کیفیت زندگی مردم در قاب نگاه شما جایی و اهمیتی دارد؟
آیا به رفع بحران های ریز و درشت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه مانند : گرانی، تورم، فقر، بیکاری، فساد سازمان یافته، ، سیر صعودی سن ازدواج، دلمردگی، فقدان نشاط اجتماعی، ناکارآمدی نهادهای آموزشی، رشد پیوسته شکاف طبقاتی و ... می اندیشید و در بروز و حدوث آنها سهمی برای جنس سیاستگذاری ، قانونگذاری و مدیریت کشور، قائل هستید که اینگونه همه امور را با میزان ها و سنجه های اندیشه خود، وزن و قضاوت می کنید؟
راهکار پیشنهادی :
اگر حقوق مردم و آینده ایران زمین، این سرزمین همیشه غریب منطقه برای شما اهمیت دارد و نوع اندیشه و نگاه مردم برایتان مهم است، با استفاده از ظرفیت های اصل ۵۹ ق. ا. بستر اجرای همه پرسی در خصوص همین مواردی را که اخیرا در مجلس نسبت به آنها ابراز خشم کردید، فراهم نمایید تا معلوم شود حقیقت کدام است و مجاز،کدام؟
چرا کشت باید درختی به دست / که بارش بود زهر و برگش کبست؟
@bazneshasteha