سرمای تحریمها و یخبندان اقتصاد ایران
✍️ معصومه علیانپور
🔹در سالهای اخیر، تحریمها بهعنوان یکی از عوامل اصلی بحران اقتصادی در ایران مطرح شدهاند. این در حالی است که در کنار تأثیرات منفی تحریمها، بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از چالشهای داخلی نظیر ضعفهای مدیریتی، سیاستگذاریهای ناکارآمد و فساد ساختاری است. در واقع، اگرچه تحریمها نقش قابلتوجهی در تضعیف اقتصاد ایران دارند، اما بسیاری از مشکلات بهویژه در حوزه تورم، گرانی، بیکاری و ناتمامی پروژهها، ریشه در ناتوانیهای داخلی دارند که همچنان حل نشدهاند.
🔹این موضوع زمانی پیچیدهتر میشود که برخی مسئولین بهجای پیگیری راهکارهای اساسی و اصلاحات ساختاری، به تحریمها بهعنوان عاملی برای توجیه ناکامیها و ضعفهای مدیریتی خود روی میآورند. در حالی که واضح است که تحریمها یکی از دلایل مؤثر در ایجاد بحرانهای اقتصادی هستند، اما بسیاری از چالشهای موجود نتیجه سیاستگذاریهای نادرست و ناکارآمد در داخل کشور است. بهعنوان نمونه، عدم اصلاحات اساسی در سیستم اقتصادی و ناتوانی در بهرهبرداری از ظرفیتهای اقتصادی و بینالمللی، بخش زیادی از مشکلات کشور را تشدید کرده است.
🔹از سوی دیگر، یکی از موانع بزرگ برای رشد و پیشرفت اقتصادی ایران، تعامل محدود کشور با نظام مالی بینالمللی است. در این راستا، پیوستن به گروه ویژه اقدام مالی (FATF) میتواند نقش مهمی در کاهش محدودیتهای مالی و تسهیل روابط بانکی و تجاری ایران با سایر کشورها ایفا کند. FATF با تأکید بر استانداردهای جهانی در زمینه مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم، فرصتی برای بهبود شفافیت مالی و اقتصادی کشور فراهم میآورد که در صورت اجرایی شدن، میتواند زمینهساز رفع تحریمهای مالی و بهبود شرایط اقتصادی ایران باشد.
🔹با این حال، رفع تحریمها و پیوستن به FATF تنها بخشی از راهحل است. برای بهبود واقعی وضعیت اقتصادی، ضروری است که اصلاحات بنیادی در داخل کشور، بهویژه در عرصههای مدیریتی و سیاستگذاری، انجام گیرد. این اصلاحات باید بهگونهای طراحی شوند که از فرصتهای جدید حاصل از رفع تحریمها به بهترین شکل استفاده شود. در غیر این صورت، حتی با برداشته شدن موانع خارجی، چالشهای داخلی میتوانند مانع از پیشرفت اقتصادی شوند.
🔹در نهایت، برای عبور از بحرانهای اقتصادی و رسیدن به توسعه پایدار، نیاز است که همزمان با اصلاحات داخلی، ایران روابط بینالمللی خود را بهویژه در حوزههای مالی و اقتصادی تقویت کرده و با بهرهبرداری از فرصتهای جهانی، گامهای مؤثری در جهت بهبود شرایط اقتصادی بردارد.
*تحلیلگر و پژوهشگر مسائل سیاسی و روابط بینالملل
✍️ معصومه علیانپور
🔹در سالهای اخیر، تحریمها بهعنوان یکی از عوامل اصلی بحران اقتصادی در ایران مطرح شدهاند. این در حالی است که در کنار تأثیرات منفی تحریمها، بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از چالشهای داخلی نظیر ضعفهای مدیریتی، سیاستگذاریهای ناکارآمد و فساد ساختاری است. در واقع، اگرچه تحریمها نقش قابلتوجهی در تضعیف اقتصاد ایران دارند، اما بسیاری از مشکلات بهویژه در حوزه تورم، گرانی، بیکاری و ناتمامی پروژهها، ریشه در ناتوانیهای داخلی دارند که همچنان حل نشدهاند.
🔹این موضوع زمانی پیچیدهتر میشود که برخی مسئولین بهجای پیگیری راهکارهای اساسی و اصلاحات ساختاری، به تحریمها بهعنوان عاملی برای توجیه ناکامیها و ضعفهای مدیریتی خود روی میآورند. در حالی که واضح است که تحریمها یکی از دلایل مؤثر در ایجاد بحرانهای اقتصادی هستند، اما بسیاری از چالشهای موجود نتیجه سیاستگذاریهای نادرست و ناکارآمد در داخل کشور است. بهعنوان نمونه، عدم اصلاحات اساسی در سیستم اقتصادی و ناتوانی در بهرهبرداری از ظرفیتهای اقتصادی و بینالمللی، بخش زیادی از مشکلات کشور را تشدید کرده است.
🔹از سوی دیگر، یکی از موانع بزرگ برای رشد و پیشرفت اقتصادی ایران، تعامل محدود کشور با نظام مالی بینالمللی است. در این راستا، پیوستن به گروه ویژه اقدام مالی (FATF) میتواند نقش مهمی در کاهش محدودیتهای مالی و تسهیل روابط بانکی و تجاری ایران با سایر کشورها ایفا کند. FATF با تأکید بر استانداردهای جهانی در زمینه مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم، فرصتی برای بهبود شفافیت مالی و اقتصادی کشور فراهم میآورد که در صورت اجرایی شدن، میتواند زمینهساز رفع تحریمهای مالی و بهبود شرایط اقتصادی ایران باشد.
🔹با این حال، رفع تحریمها و پیوستن به FATF تنها بخشی از راهحل است. برای بهبود واقعی وضعیت اقتصادی، ضروری است که اصلاحات بنیادی در داخل کشور، بهویژه در عرصههای مدیریتی و سیاستگذاری، انجام گیرد. این اصلاحات باید بهگونهای طراحی شوند که از فرصتهای جدید حاصل از رفع تحریمها به بهترین شکل استفاده شود. در غیر این صورت، حتی با برداشته شدن موانع خارجی، چالشهای داخلی میتوانند مانع از پیشرفت اقتصادی شوند.
🔹در نهایت، برای عبور از بحرانهای اقتصادی و رسیدن به توسعه پایدار، نیاز است که همزمان با اصلاحات داخلی، ایران روابط بینالمللی خود را بهویژه در حوزههای مالی و اقتصادی تقویت کرده و با بهرهبرداری از فرصتهای جهانی، گامهای مؤثری در جهت بهبود شرایط اقتصادی بردارد.
*تحلیلگر و پژوهشگر مسائل سیاسی و روابط بینالملل