پنهانکاری در بحران سلامت✍ عبدالرضا خزایی/ روزنامهنگار
🔹انتشار خبر ابتلای ۱۰۷ نفر به هپاتیت C در سیستان و بلوچستان به دلیل تزریق خونهای آلوده و منقضی، اگر صحت داشته باشد، به معنای یک فاجعه انسانی است. این اتفاق نهتنها سلامت بیماران، بلکه اعتماد عمومی به سیستم بهداشت و درمان کشور را به خطر میاندازد.
🔹در کشوری که ادعا میشود از زیرساختهای پزشکی پیشرفته برخوردار است، چگونه ممکن است خون آلوده به بیماران تزریق شود؟ چنین اهمالکاریای در روند انتقال خون، آن هم در سال ۲۰۲۵، چه معنایی دارد؟
🔹شک و تردید نسبت به سلامت سیستم درمانی وقتی تشدید میشود که مسئولان شش ماه از وقوع این فاجعه مطلع بودهاند، اما در این مدت هیچ اقدام جدی برای شفافسازی و اطلاعرسانی به بیماران،خانوادهها و افکار عمومی انجام نشده است. این پنهانکاری نه تنها موجب آسیبهای جبرانناپذیر به سلامت بیماران میشود، بلکه به بیاعتمادی شدید مردم نسبت به سیستم بهداشتی و درمانی کشور دامن میزند.
🔹وزارت بهداشت، سازمان انتقال خون و انجمن تالاسمی باید فوری و شفاف پاسخگوی این سوالات باشند: اگر خبر واقعی نیست چرا تکذیب نمی شود و اگر صحیح است چرا برای شش ماه مخفی نگه داشته شده؟ و چرا بیماران ،خانوادههاو افکار عمومی از حق اطلاعرسانی بهموقع محروم شده اند؟
🔹پنهانکاری در قبال چنین مسائلی، بهویژه در حوزه سلامت، نشان از ضعف مدیریتی و عدم مسئولیتپذیری دارد که به هیچ عنوان قابلپذیرش نیست و حداقل انتظار از مسولین مرتبط ، عذرخواهی و استعفا است./
چندثانیه ✅
@JahanFouri1