🔻بین سطور تراژدی «رزمندگان نوجوان» جنگ

سخنگویان حکومت ایران در دفاع از به کارگیری نوجوانان در جنگ ایران و عراق، معمولا بر روایت‌هایی تکراری تاکید کرده‌اند. در راس آنها این ادعا که سیاست حکومت، استفاده از افراد کم سن و سال در جنگ نبوده، ولی نوجوانان، سرخود و ناگزیر، برای «دفاع از خاک و ناموس» به جبهه می‌رفته‌اند.

آنچه در روایت‌های حکومتی پنهان می شود، این نکته کلیدی است که بیشتر موارد حضور نوجوانان در جبهه‌های جنگ با عراق، مربوط به مقطع دفاع از شهرها و روستاهای ایران -در حدودا یک سال اول جنگ- نیست. به طور مشخص، اکثریت قاطع نوجوانان اعزامی به جبهه‌ها، در عملیات «تهاجمی» فرماندهان مورد استفاده قرار گرفتند -و به‌ویژه در حملات متعدد و بی‌فایده‌ای که از تابستان ۶۱، برای تصرف یا محاصره بصره انجام شدند.

اهمیت این رویکرد وقتی برجسته‌تر می شود که در پیوند با آماری حیرت‌انگیز مورد توجه قرار بگیرد: اینکه در پایان جنگ هشت ساله، تعداد نیروهای آماده رزم عراق -با یک سوم جمعیت ایران- به حدود سه برابر نیروهای ایرانی رسیده بود. به عبارت دیگر، سازوکار متفاوت تامین نیرو در دو طرف جنگ، باعث شده بود تا میزان و اساسا نیاز بغداد به استفاده از نوجوانان برای پر کردن جبهه‌ها، به‌شدت کمتر از تهران باشد.

اگر فرصت داشتید ملاحظه بفرمایید:

https://www.bbc.com/persian/articles/cd7xd48n523o

@HosseinBastaniChannel