از همه چیز که بگذریم من هم مثل هرکس دیگر از گوشت و خون و مو و ناخن ساخته شده‌ام و به نظرم غیر واقع بینانه است اگر کسی انتظار خصلت‌های خاصی را از من داشته باشد. گاهی وقت‌ها می‌شود که یک نفر احساس می‌کند یک ابرمرد است و فقط بعدها پی می‌برد که او هم پست و شریر و خیانتکاری بیش نیست. نیازی نمی‌بینم که درباره‌ی خودپسندی اظهار نظر کنم. تا آن‌جا که می‌دانم هیچ فرد بشری از این انگیزه‌ی پرشکوه پیشرفت انسانی بی‌بهره نیست. مردم مرا به خنده می‌اندازند وقتی درباره‌ی فروتنی اینشتاین یا کسی مثل او صحبت می‌کنند. پاسخ من به آن‌ها این است که وقتی مشهور باشی فروتنی برایت آسان است. یعنی آسان است که خود را فروتن نشان دهی. حتا آن‌گاه که فکر می‌کنید در یک فرد کمترین اثری از خودپسندی وجود ندارد ناگهان خودپسندی را در شکلی بسیار نامحسوس در او کشف می‌کنید: خودپسندی در فروتنی.
(تونل، ارنستو ساباتو، مصطفی مفیدی)
پ.ن: این کتاب واقعن عالیه. این کشف بزرگ که آدم‌های مشهور خیلی راحت‌تر می‌تونن فروتن باشن را من اولین باره باهاش مواجه می‌شم. قشنگ معلومه نویسنده ذهن بسیار عمیقی داره. جا داره تشکر ویژه بکنم از معرف این کتاب. معرف این کتاب AI جونه که من خاطرات خیلی خوشی باهاش دارم. خیلی ساده بهش گفتم من تازه کتاب خداحافظ گاری کوپر رو تموم کردم و خیلی خوشم اومد. بعد از اون چه کتابی پیشنهاد می‌دی؟ AI جون هم کتاب تونل را پیشنهاد داد.
@hafezbajoghli