یکی از پایه‌های اصلی طبابت گفتن  "ان‌شاءالله" و ادامه‌ی درمان پرخطر برای بیمار  است.
حافظ باجغلی، روانپزشک
یکی از خطرناک‌ترین داروها در حاملگی والپروات سدیم است. اما اگر خانمی به دلیل کنترل تشنج  والپروات سدیم مصرف می‌کند و یه‌هویی متوجه می‌شه که مثلن در هفته‌‌ی دهم بارداری است باید با گفتن "ان‌شاءالله مشکلی پیش نمیاد" دارو را ادامه بده. پزشک کمال‌گرا که با ان‌شاءالله میانه‌ی خوبی نداره، دستور می‌ده بیمارش بلافاصله والپروات سدیم را قطع کنه و سوییچ کنه به یک داروی کم‌خطر تر. این پزشک کمال‌گرا بزرگ‌ترین آسیب را به بیمارش می‌زنه. تغییر داروی ضد تشنج در یک خانم حامله احتمال تشنج را زیاد می‌کنه. خطر تشنج خانم حامله برای جنین به مراتب بیشتر از مصرف والپروات سدیمه. البته اگه خانمی داره والپروات سدیم مصرف می‌کنه و تصمیم به بارداری داره بهتره ۶ ماه قبل از شروع بارداری به یک داروی کم‌خطر مانند levetiracetam سوییچ کنه، ولی نه حالا که کار از کار گذشته. وقتی کار از کار گذشت، فقط باید فولیک اسید با دوز بالا بخوره، مرتب آزمایش خون و سونوگرافی بده و با ذکر ان‌شاءالله به نوش‌جان کردن والپروات سدیم ادامه بده. توصیه‌ی من به پزشکان جوان این است که انتظارات ایده‌آل را کنار بگذارید و در دنیای واقعی طبابت کنید. این‌جوری آسیب کمتری به بیماران‌تان می‌رسونید.
@hafezbajoghli