آدم بزرگ که میشه شکست‌ها بیشتر میشن و زخم‌ها عمیق‌تر، کم‌کم فکر میکنی امید یه تله‌ست، امیدوار بودن حماقته، تاریخ پر از پایان‌های تلخه و امیدوار بودن هیچ تأثیری در چیزی که نهایتاً قراره اتفاق بیوفته نخواهد داشت. الان فکر میکنم زندگی همینه. بعضاً خوبه و بعضاً بد و با اینکه عواطف و احساسات آدمیزاد یحتمل هیچ‌وقت به هیچ‌جای یونیورس نبوده و نیست، ولی حداقل تحمل این همه سختی، این همه ویرونی با امید آسون‌تره، به هرحال باقی مصیبت‌هارو خانوم پاندورا ول کرده توی جهان، امید تنها چیزیه که توی جعبه‌ باقی مونده!

☕️🌊 @CafeDarya