پارت 7

طوری به هول و ولا افتاد که ریزشی در قلبم حس کردم .
اینکه پدری داشته باشی پشت و پناهی داشته باشی خیلی بنظر جذاب میرسید .

ـ بازش کن .....بازش کن سریع بلایی سرش نیاد یوقت .

حمید رضا ابرویی بالا انداخت و کمک بادیگارد دست هایم را باز کرد .

ـ فقط لطفا بی دردسر باش عمو جون بذار ما کارمون رو کنیم .

می‌دانستم که دارند اشتباه میکنند .

دلیلی نمیبینم که بخوام سروصدا کنم بریم آدرس بدم شاید بیخیال ما بشین .

با این حرفم چشمان پیرمرد برق زد .

باورم نمیشد که پسرش را گم کرده باشد از طرفی هم غرورم اجازه نمی‌داد که بخوام فضولی کنم .

با اشاره دست حاجی دوتا از بادیگارد هایش من را محترمانه سوار ماشین کردند و به آدرسی که دادم به راه افتادند .