💎مراقبه شکم { بطن }💎
🔮چه اگر نخورد و نیاشامد رمقی نیابد و از بین برود پس به اندازه ضرورت ارضای این غریزه خدادادی لازم و ضروری است و بیشتر از ضرورت بستگی به نیاز و استعداد مزاج دارد که افراد با هم فرق می‌کنند.
⁉️ برای اُکل و شُرب از حلال یا حرام یا شبهه معلوم باشد و به‌عبارت‌دیگر متوجّه باشد که آنچه در جوف انسان می‌رود از کجا تهیّه شده است؟
❓ آیا رضایت خدا در آن بوده یا نه؟
❓ با منّت به دست آمده یا بی منّت؟
❓ با زرنگی و کلک و حقّه به دست آورده شده؟
❓ یا از راه مباح و بی‌دغدغه؟
📝«خورشت من جوع (گرسنگی) است». نان داشت امّا خورشت نداشت از بس از گیاهان و سبزیجات بیابان خورده بود رنگش به سبزی تمایل داشت
📝 نان خشکی را که به دندان خُرد نمی‌شدبا زانو قطعه‌قطعه می‌کرد و می‌خورد گوشت خیلی کم می‌خورد و یا هنگامی‌که دو خورشت مثل نمک یا شیر داشتند یکی را میل می‌کرد.
📜دستوراتی که در ادعیه و اذکار آمده همه منوط به این است که بطن را پُر نکنید و از روی شهوت غذا خورده نشود غذای خورده شده باید سبک باشد و به خوردن حداقل آن اکتفا شود تا درب القاء، کشف الهام و اسرار بازگردد و باطن با باطن غیب اتّصال پیدا نموده و جلوه تجلیّات به روی انسان باز شود. تازه! اغذیه و اطعمه بهشتی هم برای انبیاء و اولیاء می‌رسد.
🔖 «من مثل شما نیستم؛ نزد پروردگار و در ظلّ او هستم شب را نزدش به سیر می‌برم و او مرا طعام می‌دهد و سیراب می‌کند.»
☣یعنی با داشتن جنبه جسمانی خصوصیّت و شأنشان به قدری ممحّض در حق بوده که حق او را به تجلّی کفایت می‌کرد.
♨️ پس راه باز است و اگر این عضو کمالِ مراعات را معمول بدارد. تجلّی‌ات الهی و ارزاق و اطعمه به او می‌رسد و آن اطعمه درب ملکوت را به روی سالک باز می‌کند و از غیب الغیوب، افاضات و تفضّلات خواهد رسید.
⚜گرچه حق نعمت ظاهر و باطن را بر همه ارزانی داشته است امّا درباره عدّه‌ای فرموده:
🔱«لاٰکِلون مِن شجرٍ مِن زَقّوم. فَمالِئونَ مِنها البطون:
قطعاً از درخت زقّوم می‌خورید و شکم‌ها را از آن پُر می‌کنید.»
🔆«اولئک ما یأکلون فی بطونهم إلّا النار:
🔅نمی‌خورد شکم‌هایشان مگر آتش جهنم نصیبشان شود.»
‼️و درباره عدّه‌ای آمده است:
✴️«ثَمَّ کُلی مِن کلِّ الثَمرات فَاسلُکی سُبُل ربِّک ذُلُلاً:
☣از میوه‌های شیرین تغذیه کنید و راه پروردگارتان را با طاعت بپویید.» و آنگاه این خوردن‌ها «فیه شفاء للناس: شفا و درمان می‌شود.»
♻️آنچه مهم است حراست از این عضو می‌باشد که آثار وضعیتش را حضرت حق و امامان بیان کردند.
🌐مثلاً خوردن خاک حرام است اما خوردن تربت امام حسین علیه‌السلام به قصد شفا حرام نیست
🌐 و یا با خوردن شراب تا وقتی‌که اثرش باقی است (چهل روز) نمازِ نمازگزار قبول نمی‌شود؛
🍯اما در عسل مصفّا، شفاست و ده‌ها مورد نظیر این‌ها که باید بطن را به مراقبت واداشت
🧜♂و مأمورانی را گماشت تا هر میکروبی وارد آن نگردد.
🪔امام حسین علیه‌السلام روز عاشورا دشمن را موعظه کرد و کسی متأثر نشد سپس حضرتش علّت را فرمود:
🕯«ملئت بطونکم من الحرام فطبع الله علی قلوبکم: شکم‌هایتان از حرام پُر شده، خدا بر قلب‌هایتان مُهر زد.»
✅پس مراقبه این عضو لازم و ترک آن مساوی با قساوت قلب و بی‌حالی در عبادات و عدم توجّه به حقایق می‌شود.
https://t.me/+SsCjMgfxgZ_2VvwA
⚜حیات و قوام انسان به اُکل و شُرب است
🔮چه اگر نخورد و نیاشامد رمقی نیابد و از بین برود پس به اندازه ضرورت ارضای این غریزه خدادادی لازم و ضروری است و بیشتر از ضرورت بستگی به نیاز و استعداد مزاج دارد که افراد با هم فرق می‌کنند.
📌مراقبه این عضو به این است که آنچه اکتساب می‌کند و می‌آورد
⁉️ برای اُکل و شُرب از حلال یا حرام یا شبهه معلوم باشد و به‌عبارت‌دیگر متوجّه باشد که آنچه در جوف انسان می‌رود از کجا تهیّه شده است؟
❓ آیا رضایت خدا در آن بوده یا نه؟
❓ با منّت به دست آمده یا بی منّت؟
❓ با زرنگی و کلک و حقّه به دست آورده شده؟
❓ یا از راه مباح و بی‌دغدغه؟
📚حضرت عیسی علیه‌السلام فرمود:
📝«خورشت من جوع (گرسنگی) است». نان داشت امّا خورشت نداشت از بس از گیاهان و سبزیجات بیابان خورده بود رنگش به سبزی تمایل داشت
📚 حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام:
📝 نان خشکی را که به دندان خُرد نمی‌شدبا زانو قطعه‌قطعه می‌کرد و می‌خورد گوشت خیلی کم می‌خورد و یا هنگامی‌که دو خورشت مثل نمک یا شیر داشتند یکی را میل می‌کرد.
📜دستوراتی که در ادعیه و اذکار آمده همه منوط به این است که بطن را پُر نکنید و از روی شهوت غذا خورده نشود غذای خورده شده باید سبک باشد و به خوردن حداقل آن اکتفا شود تا درب القاء، کشف الهام و اسرار بازگردد و باطن با باطن غیب اتّصال پیدا نموده و جلوه تجلیّات به روی انسان باز شود. تازه! اغذیه و اطعمه بهشتی هم برای انبیاء و اولیاء می‌رسد.
📚سیّد مرسلین صلی‌الله علیه و آله بارها فرمود:
🔖 «من مثل شما نیستم؛ نزد پروردگار و در ظلّ او هستم شب را نزدش به سیر می‌برم و او مرا طعام می‌دهد و سیراب می‌کند.»
☣یعنی با داشتن جنبه جسمانی خصوصیّت و شأنشان به قدری ممحّض در حق بوده که حق او را به تجلّی کفایت می‌کرد.
♨️ پس راه باز است و اگر این عضو کمالِ مراعات را معمول بدارد. تجلّی‌ات الهی و ارزاق و اطعمه به او می‌رسد و آن اطعمه درب ملکوت را به روی سالک باز می‌کند و از غیب الغیوب، افاضات و تفضّلات خواهد رسید.
⚜گرچه حق نعمت ظاهر و باطن را بر همه ارزانی داشته است امّا درباره عدّه‌ای فرموده:
🔱«لاٰکِلون مِن شجرٍ مِن زَقّوم. فَمالِئونَ مِنها البطون:
قطعاً از درخت زقّوم می‌خورید و شکم‌ها را از آن پُر می‌کنید.»
🔆«اولئک ما یأکلون فی بطونهم إلّا النار:
🔅نمی‌خورد شکم‌هایشان مگر آتش جهنم نصیبشان شود.»
‼️و درباره عدّه‌ای آمده است:
✴️«ثَمَّ کُلی مِن کلِّ الثَمرات فَاسلُکی سُبُل ربِّک ذُلُلاً:
☣از میوه‌های شیرین تغذیه کنید و راه پروردگارتان را با طاعت بپویید.» و آنگاه این خوردن‌ها «فیه شفاء للناس: شفا و درمان می‌شود.»
♻️آنچه مهم است حراست از این عضو می‌باشد که آثار وضعیتش را حضرت حق و امامان بیان کردند.
🌐مثلاً خوردن خاک حرام است اما خوردن تربت امام حسین علیه‌السلام به قصد شفا حرام نیست
🌐 و یا با خوردن شراب تا وقتی‌که اثرش باقی است (چهل روز) نمازِ نمازگزار قبول نمی‌شود؛
🍯اما در عسل مصفّا، شفاست و ده‌ها مورد نظیر این‌ها که باید بطن را به مراقبت واداشت
🧜♂و مأمورانی را گماشت تا هر میکروبی وارد آن نگردد.
🪔امام حسین علیه‌السلام روز عاشورا دشمن را موعظه کرد و کسی متأثر نشد سپس حضرتش علّت را فرمود:
🕯«ملئت بطونکم من الحرام فطبع الله علی قلوبکم: شکم‌هایتان از حرام پُر شده، خدا بر قلب‌هایتان مُهر زد.»
✅پس مراقبه این عضو لازم و ترک آن مساوی با قساوت قلب و بی‌حالی در عبادات و عدم توجّه به حقایق می‌شود.
https://t.me/+SsCjMgfxgZ_2VvwA