🔵 احیای جهادسازندگی (۲)؛
در کورهراه تلاشهای بیفرجام
⏮ امروز دیگر مسجل شده است که کشور، حرکتی از جنس #جهادسازندگی کم دارد. چه آنکه شرایط امروز، خیلی شبیه ماههای اولیه بعد از بهمن ۵۷ است.
همان زمانی که دولت موقت و بعدش، باند بنیصدر اراده کرده بودند کشور جلو نرود، دقیقاً زمان زایش جهادسازندگی بود و شد و قطار انقلاب را هم به جلو راند.
↩️ اما بعد... احیای جهاد، با کدام فرمان؟! یعنی با چه جوهرهای و به چه روشی؟
🔄 اینکه عدهای بنشینند و شورا طوری تشکیل دهند و کانونهایی ملی و استانی ذیل خود تعریف کنند و مکتوبهای هم به دفتر رهبری بزنند، احیای جهاد نمیشود؛ هرچند تلاشی است که از خفتگی بهتر است.
⏸ یا اینکه عده دیگری، در اتاق فکر طوری بنشینند و راهبرد بنویسند و آیه و روایت تدوین کنند و شعارهایی زیبا و خوشآوا سرهم کنند و تخیلات قشنگی در پاورپوینت بیاورند، این هم احیای جهاد نمیشود؛ هرچند هر تلاش فکری، بیخاصیت نیست.
⤵️ این هم که عده دیگری، قرارگاه طوری براه اندازند و تابلویی بپا کنند و پول و پَلهای فراهم نمایند و نیروهایی به استخدام درآورند، احیای جهاد نمیشود؛هرچند تلاشی احترامبرانگیز است.
⏺ در مظلومیت جهاد، همین بس که به شناخت جوهرهاش کار نداشته و ندارند و تجربهی فرابشریاش را کندوکاو نکرده و نمیکنند و آن را با هر سازوکار ناقصالخلقهای، همذاتپنداریاش میکنند و به هر تشکیلات دستوپاشکستهای، تقلیلش میدهند و با خود جهاد، فقط عکس یادگاری میگیرند.
↗️ مسئول بزرگواری که در دستگاه دولتی نشستهاید و گپوگفتی عصرانه و آنهم هفتهای یکبار همراه با چای و میوهی ردیفبودجهای تشکیل میدهید و به نسل جوان انقلاب هم هیچ اتکایی و حتی تعاملی ندارید، همان کارمند خوب بمانید و احیای جهاد نکنید، برای دنیا و آخرتتان بهتر است!
↘️ فعال عزیزی که در ساختمان حکومتی مستقر شدهاید و خدمتکاران سرباز دارید و به پول خارج از شمول وابستهاید و روزانه، هفت هشت تا جلسه جورواجور و بیربط و ضبط میروید و در هفدهتا گعده و محفل عضوید، همان فعال فرهنگی بمانید و احیای جهاد نکنید، برای انقلاب مفیدترید.
↙️ تحلیلگر محترمی که همیشه متفکرید، و یک پا در تئوری دارید و پای دیگر در سیاست، و از تشکیلات، ژستش را و تسبیحش را و سوره ولعصر خواندن اول جلساتش را خوب بلدید، همان آدم خودی و سربراه بمانید و احیای جهاد نکنید، کاراتر خواهید بود.
↩️ جسارت نشده باشد؛ همهی ما و شما اصحاب انقلابیم و نیروهای خودی و افسران جنگ نرم؛
اما احیای جهاد، با توهمات کنونی ما و شما جور در نمیآید.
آنها که «راهبران» جهادسازندگی بودند - و نه لزوماً مدیران و اعضای شورای آن - خانه بر دامنه آتشفشان ساخته بودند و خود و خانواده را وقف این حرکت کرده بودند و هیچ محاسباتی برای جایگاه و آینده شغلی خود نکرده بودند و با تمام وجود، مردم را فهمیده بودند و بلکه به مردم متوسل بودند چنان کار میکردند که «قلب امام زمان، شاد شده بود» و چنین بود که امام دلش میخواست «کلماتی بالاتر از عشق، به آنها تقدیم کند».
⏪ آری، جهاد احیاشدنی است و احیا هم خواهد شد به فضل الهی،
اما معالاسف ما همچنان در التقاط میان انقلابیگری و کاروکاسبی خود ماندهایم و آنطور که آن کوهنورد ِ مستأصل، باید طناب را رها میکرد، توکل ِ رها کردن طناب ِ ملاحظات و محافظهکاریهای خود را نداریم.
*⃣ پرافتخار باد یاد طرحچیها و ناجیانها و رضویها، جوانان ولایتمدار جهادی و نخبهی آن روز، که جهاد را با «حرکت» خود، شروع کردند و با «خون» خود، به ثمر نشاندند... و مگر خود این شهدا راه را به ما نشان دهند.
وبالنجم هم یهتدون.
۱۰ مهر ۹۷
تهران
https://t.me/joinchat/AAAAAEJLdxfs8xce1TkqDA
در کورهراه تلاشهای بیفرجام
⏮ امروز دیگر مسجل شده است که کشور، حرکتی از جنس #جهادسازندگی کم دارد. چه آنکه شرایط امروز، خیلی شبیه ماههای اولیه بعد از بهمن ۵۷ است.
همان زمانی که دولت موقت و بعدش، باند بنیصدر اراده کرده بودند کشور جلو نرود، دقیقاً زمان زایش جهادسازندگی بود و شد و قطار انقلاب را هم به جلو راند.
↩️ اما بعد... احیای جهاد، با کدام فرمان؟! یعنی با چه جوهرهای و به چه روشی؟
🔄 اینکه عدهای بنشینند و شورا طوری تشکیل دهند و کانونهایی ملی و استانی ذیل خود تعریف کنند و مکتوبهای هم به دفتر رهبری بزنند، احیای جهاد نمیشود؛ هرچند تلاشی است که از خفتگی بهتر است.
⏸ یا اینکه عده دیگری، در اتاق فکر طوری بنشینند و راهبرد بنویسند و آیه و روایت تدوین کنند و شعارهایی زیبا و خوشآوا سرهم کنند و تخیلات قشنگی در پاورپوینت بیاورند، این هم احیای جهاد نمیشود؛ هرچند هر تلاش فکری، بیخاصیت نیست.
⤵️ این هم که عده دیگری، قرارگاه طوری براه اندازند و تابلویی بپا کنند و پول و پَلهای فراهم نمایند و نیروهایی به استخدام درآورند، احیای جهاد نمیشود؛هرچند تلاشی احترامبرانگیز است.
⏺ در مظلومیت جهاد، همین بس که به شناخت جوهرهاش کار نداشته و ندارند و تجربهی فرابشریاش را کندوکاو نکرده و نمیکنند و آن را با هر سازوکار ناقصالخلقهای، همذاتپنداریاش میکنند و به هر تشکیلات دستوپاشکستهای، تقلیلش میدهند و با خود جهاد، فقط عکس یادگاری میگیرند.
↗️ مسئول بزرگواری که در دستگاه دولتی نشستهاید و گپوگفتی عصرانه و آنهم هفتهای یکبار همراه با چای و میوهی ردیفبودجهای تشکیل میدهید و به نسل جوان انقلاب هم هیچ اتکایی و حتی تعاملی ندارید، همان کارمند خوب بمانید و احیای جهاد نکنید، برای دنیا و آخرتتان بهتر است!
↘️ فعال عزیزی که در ساختمان حکومتی مستقر شدهاید و خدمتکاران سرباز دارید و به پول خارج از شمول وابستهاید و روزانه، هفت هشت تا جلسه جورواجور و بیربط و ضبط میروید و در هفدهتا گعده و محفل عضوید، همان فعال فرهنگی بمانید و احیای جهاد نکنید، برای انقلاب مفیدترید.
↙️ تحلیلگر محترمی که همیشه متفکرید، و یک پا در تئوری دارید و پای دیگر در سیاست، و از تشکیلات، ژستش را و تسبیحش را و سوره ولعصر خواندن اول جلساتش را خوب بلدید، همان آدم خودی و سربراه بمانید و احیای جهاد نکنید، کاراتر خواهید بود.
↩️ جسارت نشده باشد؛ همهی ما و شما اصحاب انقلابیم و نیروهای خودی و افسران جنگ نرم؛
اما احیای جهاد، با توهمات کنونی ما و شما جور در نمیآید.
آنها که «راهبران» جهادسازندگی بودند - و نه لزوماً مدیران و اعضای شورای آن - خانه بر دامنه آتشفشان ساخته بودند و خود و خانواده را وقف این حرکت کرده بودند و هیچ محاسباتی برای جایگاه و آینده شغلی خود نکرده بودند و با تمام وجود، مردم را فهمیده بودند و بلکه به مردم متوسل بودند چنان کار میکردند که «قلب امام زمان، شاد شده بود» و چنین بود که امام دلش میخواست «کلماتی بالاتر از عشق، به آنها تقدیم کند».
⏪ آری، جهاد احیاشدنی است و احیا هم خواهد شد به فضل الهی،
اما معالاسف ما همچنان در التقاط میان انقلابیگری و کاروکاسبی خود ماندهایم و آنطور که آن کوهنورد ِ مستأصل، باید طناب را رها میکرد، توکل ِ رها کردن طناب ِ ملاحظات و محافظهکاریهای خود را نداریم.
*⃣ پرافتخار باد یاد طرحچیها و ناجیانها و رضویها، جوانان ولایتمدار جهادی و نخبهی آن روز، که جهاد را با «حرکت» خود، شروع کردند و با «خون» خود، به ثمر نشاندند... و مگر خود این شهدا راه را به ما نشان دهند.
وبالنجم هم یهتدون.
۱۰ مهر ۹۷
تهران
https://t.me/joinchat/AAAAAEJLdxfs8xce1TkqDA