به مناسبت سالروز تأسیس جهادسازندگی منتشر شد :
🔵 جهاد مردمی؛
علیه جریان توسعه‌ی بودجه‌محور
🖋 سرمقاله روزنامه قدس
http://qudsonline.ir/news/606029/
⏮ صدها بار اثبات شده است که هرگاه دولت از مردم کمک بخواهد آن ها به صحنه می‌آیند و مسئله را جمع می‌کنند. پس چه شده است که مسئله پیشرفت یا توسعه را نمی‌توان حل کرد؟
↙️ "الگوی جهادی‌مردمی" می‌تواند رقیبی بومی برای مدل توسعه تزریقی و دولتی باشد. این مدل ِ پیشرفت، از ابتدای انقلاب اسلامی در کشورمان فعال بوده است. اگرچه به‌دلیل برخوردار نبودن از حمایت‌های دولتی و حتی رقابت دولتی‌ها با آن، هیچ‌گاه در کشور غالب نشده است، اما در فضاهایی که فرصت ارائه پیدا کرده است، آثار و نتایج خوب و پایداری بجا گذاشته است.
↩️ روش الگوی جهادی‌مردمی چیست؟ ماموریت و اولویت را بر اساس اولویت‌های نظام تعیین می‌کند اما در عمل متکی به نیروهای متخصص جهادی خودجوش باانگیزه‌ای است که با اتکا به نیروی بدنه مردم بتوانند، بدون توقف، مسائل جدی را حل کنند و از پیش پای نظام بردارند.
⏸ از آن طرف جریان حاکم بر مدیریت کشور، یعنی جریان ِ توسعه بودجه‌محور و تزریقی، نتوانسته مسائل اصلی و عمومی را به شکل پایدار برطرف کند و می‌بینیم که هنوز هم مشکلات جدی بویژه در عرصه اقتصاد موجود است.
*⃣ الگوی جهادی مردمی، ده‌ها اِلمان مختلف اعم از روحیه، سازماندهی، مدیریت، عنصر فعال نخبه، حضور مردمی، فرهنگ‌سازی، حرکت اجتماعی و ... دارد. یک الگوی جامع، عملیاتی، موفق و عینی است.
🔸 تکنوکرات‌ها پس از جنگ، برای به اضمحلال کشیدن این الگو، آن را به سطح روحیه جهادی تقلیل دادند تا بتوانند زودتر کلکش را بکنند.
🔹 این مدل در هر حوزه‌ای که شکل گرفت، نتیجه ماندگار و پایدار به‌بار آورد و دست نظام را پر کرد. اما هنوز مسائل کشور فراوان است. کشاورزی، روستا، فناوری، آب، انرژی و دیگر حوزه‌ها که اتفاقاً جزو شاهرگ‌های حیاتی کشور هم هستند روی زمین است و این همه سال توسعه دولتی، گرهی از آن ها باز نکرده است.
⬇️ الگوی جهادی مردمی می‌تواند این مسایل را حل کند، اما ترمزش کشیده و دستش بسته است. وقتی فضا به حرکت جوانانه‌ی جهادی داده نمی‌شود، مردم هم پای کار نمی‌آیند. چرا که مردم به اتکای نیروی جهادی و پیشتاز پای کار می‌آیند. حال آنکه اکنون نیروی پیشتاز جهادی، در میدان، فعال نیست. دولت در بهترین حالت تنها از طریق مشتی آیین‌نامه و بخش‌نامه با مردم سخن می‌گوید.
↔️ راه‌حل باز کردن مسیر برای پیشتازی نیروهای جهادی، حضور مردم است و دولت باید پشت سر مردم حرکت کند. دولت کارش «هدایت، نظارت و پشتیبانی» است. حضرت امام (ره) تاکید داشت کار مردم نباید دست کارمند سپرده شود. مسائل نظام باید توسط مردم حل شود. این به معنای هرج‌ومرج نیست، به معنای رجوع به ظرفیت بی‌پایان مردمی است برای پیشبرد پیشرفت.
🔄 فاکتورهای پیشرفت در اختیار مردم هست. از ظرفیت‌های تولیدی بگیر تا ظرفیت‌های انسانی، همه این‌ها مردمی است نه دولتی. دولت بجای اینکه ترمز مسیر شود باید پیرو جریان عمومی ِ ارزشی ِ مردمی باشد. لذا مردم باید نحوه بازی دولت را تنظیم کنند. یعنی دقیقاً برعکس آنچه امروز جاری است.
⏪ روش مبنایی الگوی جهادی مردمی، در یک واژه‌ی عمیق و چندبعدی، همان «همه باهم» است. این، شعار و خط مشی «جهاد سازندگی» بود. همان چیزی که پس از ۳۰۰ سال نظریه پردازی علمی، هنوز علوم انسانی غرب به آن نرسیده و زبانش از تبیین آن الکن است.
انتشار: ۲۸ خرداد ۹۷
https://t.me/joinchat/AAAAAEJLdxfs8xce1TkqDA
🔵 جهاد مردمی؛
علیه جریان توسعه‌ی بودجه‌محور
🖋 سرمقاله روزنامه قدس
http://qudsonline.ir/news/606029/
⏮ صدها بار اثبات شده است که هرگاه دولت از مردم کمک بخواهد آن ها به صحنه می‌آیند و مسئله را جمع می‌کنند. پس چه شده است که مسئله پیشرفت یا توسعه را نمی‌توان حل کرد؟
↙️ "الگوی جهادی‌مردمی" می‌تواند رقیبی بومی برای مدل توسعه تزریقی و دولتی باشد. این مدل ِ پیشرفت، از ابتدای انقلاب اسلامی در کشورمان فعال بوده است. اگرچه به‌دلیل برخوردار نبودن از حمایت‌های دولتی و حتی رقابت دولتی‌ها با آن، هیچ‌گاه در کشور غالب نشده است، اما در فضاهایی که فرصت ارائه پیدا کرده است، آثار و نتایج خوب و پایداری بجا گذاشته است.
↩️ روش الگوی جهادی‌مردمی چیست؟ ماموریت و اولویت را بر اساس اولویت‌های نظام تعیین می‌کند اما در عمل متکی به نیروهای متخصص جهادی خودجوش باانگیزه‌ای است که با اتکا به نیروی بدنه مردم بتوانند، بدون توقف، مسائل جدی را حل کنند و از پیش پای نظام بردارند.
⏸ از آن طرف جریان حاکم بر مدیریت کشور، یعنی جریان ِ توسعه بودجه‌محور و تزریقی، نتوانسته مسائل اصلی و عمومی را به شکل پایدار برطرف کند و می‌بینیم که هنوز هم مشکلات جدی بویژه در عرصه اقتصاد موجود است.
*⃣ الگوی جهادی مردمی، ده‌ها اِلمان مختلف اعم از روحیه، سازماندهی، مدیریت، عنصر فعال نخبه، حضور مردمی، فرهنگ‌سازی، حرکت اجتماعی و ... دارد. یک الگوی جامع، عملیاتی، موفق و عینی است.
🔸 تکنوکرات‌ها پس از جنگ، برای به اضمحلال کشیدن این الگو، آن را به سطح روحیه جهادی تقلیل دادند تا بتوانند زودتر کلکش را بکنند.
🔹 این مدل در هر حوزه‌ای که شکل گرفت، نتیجه ماندگار و پایدار به‌بار آورد و دست نظام را پر کرد. اما هنوز مسائل کشور فراوان است. کشاورزی، روستا، فناوری، آب، انرژی و دیگر حوزه‌ها که اتفاقاً جزو شاهرگ‌های حیاتی کشور هم هستند روی زمین است و این همه سال توسعه دولتی، گرهی از آن ها باز نکرده است.
⬇️ الگوی جهادی مردمی می‌تواند این مسایل را حل کند، اما ترمزش کشیده و دستش بسته است. وقتی فضا به حرکت جوانانه‌ی جهادی داده نمی‌شود، مردم هم پای کار نمی‌آیند. چرا که مردم به اتکای نیروی جهادی و پیشتاز پای کار می‌آیند. حال آنکه اکنون نیروی پیشتاز جهادی، در میدان، فعال نیست. دولت در بهترین حالت تنها از طریق مشتی آیین‌نامه و بخش‌نامه با مردم سخن می‌گوید.
↔️ راه‌حل باز کردن مسیر برای پیشتازی نیروهای جهادی، حضور مردم است و دولت باید پشت سر مردم حرکت کند. دولت کارش «هدایت، نظارت و پشتیبانی» است. حضرت امام (ره) تاکید داشت کار مردم نباید دست کارمند سپرده شود. مسائل نظام باید توسط مردم حل شود. این به معنای هرج‌ومرج نیست، به معنای رجوع به ظرفیت بی‌پایان مردمی است برای پیشبرد پیشرفت.
🔄 فاکتورهای پیشرفت در اختیار مردم هست. از ظرفیت‌های تولیدی بگیر تا ظرفیت‌های انسانی، همه این‌ها مردمی است نه دولتی. دولت بجای اینکه ترمز مسیر شود باید پیرو جریان عمومی ِ ارزشی ِ مردمی باشد. لذا مردم باید نحوه بازی دولت را تنظیم کنند. یعنی دقیقاً برعکس آنچه امروز جاری است.
⏪ روش مبنایی الگوی جهادی مردمی، در یک واژه‌ی عمیق و چندبعدی، همان «همه باهم» است. این، شعار و خط مشی «جهاد سازندگی» بود. همان چیزی که پس از ۳۰۰ سال نظریه پردازی علمی، هنوز علوم انسانی غرب به آن نرسیده و زبانش از تبیین آن الکن است.
انتشار: ۲۸ خرداد ۹۷
https://t.me/joinchat/AAAAAEJLdxfs8xce1TkqDA