📚 پیشنهاد برای مطالعه:
«نظریه نسبیت و معرفت پیشین»
نوشته هانس رایشنباخ
سخنرانی‌های اینشتین درباره نظریه نسبیت که در سال‌های ۱۹۱۷-۱۹۱۸ در برلین برگزار شد و مورد توجه رایشنباخ و معدودی از افراد دیگر قرار گرفت، تأثیر عمیقی بر دیدگاه‌های رایشنباخ داشت. وی در کتاب «نظریه نسبیت و دانش پیشینی» که در سال ۱۹۲۰ منتشر شد، تلاش کرد تا اصول نئوکانتی را که باید کنار گذاشته شوند شناسایی کرده و آنچه را که می‌توان از این دیدگاه حفظ کرد، تبیین نماید.
بیست و پنج سال پیش از آن، راسل در رساله دکترای خود که در سال ۱۸۹۷ منتشر شد، پژوهشی مشابه را در زمینه هندسه نااقلیدسی انجام داد و استدلال کرد که انحنای ثابت به‌عنوان یک اصل پیشینی و ترکیبی در هندسه مطرح است. در سال ۱۹۰۲، پوانکاره در کتاب «علم و فرضیه» دیدگاه راسل را تکمیل کرد و بر این باور بود که انتخاب هندسه‌ای با انحنای ثابت، تعیین‌ناپذیر است؛ به این معنا که انتخاب هر نوع خاص از این هندسه را می‌توان با تغییرات در نظریه‌های فیزیکی به‌گونه‌ای تنظیم کرد که پدیده‌ها حفظ شوند.
رایشنباخ، بدون اشاره مستقیم به راسل یا هلمهولتز، نسبیت عام را به‌عنوان ابطالی بر قراردادگرایی هندسی پوانکاره و پیشینی‌گرایی هندسی کانت قلمداد کرد. بخش عمده این کتاب به مباحث کلی معرفت‌شناسی پرداخته و کمتر به مسائل فیزیکی به‌صورت مستقیم می‌پردازد.
▫️ برگرفته از زندگی‌نامه رایشنباخ در دایرةالمعارف فلسفه استنفورد
#معرفی_کتاب #نسبیت #رایشنباخ
🆔 @Zharfa90
«نظریه نسبیت و معرفت پیشین»
نوشته هانس رایشنباخ
سخنرانی‌های اینشتین درباره نظریه نسبیت که در سال‌های ۱۹۱۷-۱۹۱۸ در برلین برگزار شد و مورد توجه رایشنباخ و معدودی از افراد دیگر قرار گرفت، تأثیر عمیقی بر دیدگاه‌های رایشنباخ داشت. وی در کتاب «نظریه نسبیت و دانش پیشینی» که در سال ۱۹۲۰ منتشر شد، تلاش کرد تا اصول نئوکانتی را که باید کنار گذاشته شوند شناسایی کرده و آنچه را که می‌توان از این دیدگاه حفظ کرد، تبیین نماید.
بیست و پنج سال پیش از آن، راسل در رساله دکترای خود که در سال ۱۸۹۷ منتشر شد، پژوهشی مشابه را در زمینه هندسه نااقلیدسی انجام داد و استدلال کرد که انحنای ثابت به‌عنوان یک اصل پیشینی و ترکیبی در هندسه مطرح است. در سال ۱۹۰۲، پوانکاره در کتاب «علم و فرضیه» دیدگاه راسل را تکمیل کرد و بر این باور بود که انتخاب هندسه‌ای با انحنای ثابت، تعیین‌ناپذیر است؛ به این معنا که انتخاب هر نوع خاص از این هندسه را می‌توان با تغییرات در نظریه‌های فیزیکی به‌گونه‌ای تنظیم کرد که پدیده‌ها حفظ شوند.
رایشنباخ، بدون اشاره مستقیم به راسل یا هلمهولتز، نسبیت عام را به‌عنوان ابطالی بر قراردادگرایی هندسی پوانکاره و پیشینی‌گرایی هندسی کانت قلمداد کرد. بخش عمده این کتاب به مباحث کلی معرفت‌شناسی پرداخته و کمتر به مسائل فیزیکی به‌صورت مستقیم می‌پردازد.
▫️ برگرفته از زندگی‌نامه رایشنباخ در دایرةالمعارف فلسفه استنفورد
#معرفی_کتاب #نسبیت #رایشنباخ
🆔 @Zharfa90