کار سخت مسعود پزشکیان
✍️محمد طاهری/ سردبیر هفته‌نامه تجارت‌فردا
🔹به نظر می‌رسد ماه عسل دولت چهاردهم به پایان رسیده و این دولت به «هسته سخت» حکمرانی رسیده است. راهبرد مذاکره، با اقدامات زودهنگام دونالد ترامپ خیلی زود به چالش رسیده و دولت چهاردهم را غافلگیر کرده است.
وزیر خزانه‌داری آمریکا اعلام کرده که هدف کارزار «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ آن است که صادرات نفت ایران به ۱۰ درصد سطح کنونی برسد. ایران به روایتی، در حال حاضر یک میلیون و 500 هزار بشکه نفت صادر می‌کند که بر اساس اعلام وزیر خزانه‌داری آمریکا، ممکن است به ۱۰۰ هزار بشکه در روز برسد. این میزان، حتی بسیار کمتر از محدودیت‌هایی است که در دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ اعمال شد. ما کمترین میزان درآمدهای ارزی حاصل از صادرات نفت در 50 سال گذشته را در سال 1399 تجربه کردیم و به صادرات 300 تا 500 هزار بشکه رسیدیم که برنامه دولت جدید آمریکا، کاهش صادرات نفت به 100 هزار بشکه در روز است.
🔹در صورت اعمال این سیاست، حتی تأمین هزینه دولت هم قابل تصور نیست چرا که برخی محاسبات نشان می‌دهد کاهش صادرات نفت به زیر 500 بشکه، یعنی شوک‌های بزرگ‌تر و اخلال بسیار جدی در اداره کشور. مخالفان آقای پزشکیان احتمالا از این وضع راضی به نظر می‌رسند اما متوجه نیستند که آینده می‌تواند برای آنها هولناک‌تر هم باشد. شرایط خطرناک فعلی همراه با فقر بیشتر جامعه و بیکاری گسترده، به‌ویژه در میان جوانان، می‌تواند نظام حکمرانی را با چالش‌های جدی‌تر مواجه کند.
🔹مسعود پزشکیان در این مدت خیلی از مشکلات را از نزدیک دیده و به‌طور مستقیم در جریان بحران‌های کشور قرار گرفته و در بسیار موارد با مردم همراهی کرده است. همراهی و همدلی بسیار خوب است اما برای جامعهای که به او رأی داده و جامعهای که روز به روز گرفتار فقر بیشتر می‌شود، این کافی نیست.
در ماه‌های گذشته رویکرد آقای پزشکیان و همکارانش «حکمرانی مشاهده‌محور» و حضور در صحنه‌های مختلف و «مشاهده مستقیم» ابرچالش‌های کشور بوده است. ویژگی این نوع حکمرانی، ارتباط مستقیم و فرصت «ابراز همدردی» با جامعه است. این در حالی است که اقتصاددانان معتقدند راهبرد ابراز همدردی به پایان رسیده و سیاستمداران بهتر است به جای ابراز تأسف، برای حل و فصل ابرچالش‌های فعلی و بحران‌های پیش‌رو چاره‌اندیشی کنند. اما این چاره‌اندیشی در شرایط کنونی، با محدودیت‌های متعددی روبه‌رو است.
🔹اقتصاددانان بر این باورند که این رویکرد دیگر کارایی ندارد و دولت باید به سیاست‌گذاری‌های هدفمند، مبتنی بر داده‌ها و اصلاحات ساختاری روی آورد اما اصلاحات ساختاری با موانعی همچون ذی‌نفعان و فقدان اعتماد اجتماعی مواجه است. در این میان، محدودیت‌های خارجی، مانند تحریم‌ها و انزوای سیاسی و اقتصادی ایران، دست دولت را برای جذب سرمایه‌‌های خارجی و بهبود روابط اقتصادی بسته است. همچنین، تنش‌های منطقه‌ای، قدرت اجرایی پزشکیان را محدود کرده و او را در «هسته سخت» گرفتار کرده است. این شرایط، همراه با انتظارهای بالای جامعه، می‌تواند دولت را در معرض انتقادهای شدیدتر و حتی تضعیف سیاسی قرار دهد، مگر اینکه راهبردهای معتبری برای مدیریت بحران‌ها ارائه کند.
🔹دولت چهاردهم با مجموعه‌ای از ابرچالش‌های رو به رشد مواجه است که حل و فصل آنها نیاز به تصمیم‌های قاطع و شجاعانه دارد. بدون در نظر گرفتن این واقعیت، احتمال تشدید مشکلات اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی در سال ۱۴۰۴ بسیار بالاست و این احتمال می‌تواند مقبولیت و کارایی دولت را به‌طور جدی به چالش کشد.
آیا مسعود پزشکیان می‌تواند خود و دولتش و کشور را از این بحران‌ها عبور دهد؟
#تجارت_فردا
@tejaratefarda
✍️محمد طاهری/ سردبیر هفته‌نامه تجارت‌فردا
🔹به نظر می‌رسد ماه عسل دولت چهاردهم به پایان رسیده و این دولت به «هسته سخت» حکمرانی رسیده است. راهبرد مذاکره، با اقدامات زودهنگام دونالد ترامپ خیلی زود به چالش رسیده و دولت چهاردهم را غافلگیر کرده است.
وزیر خزانه‌داری آمریکا اعلام کرده که هدف کارزار «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ آن است که صادرات نفت ایران به ۱۰ درصد سطح کنونی برسد. ایران به روایتی، در حال حاضر یک میلیون و 500 هزار بشکه نفت صادر می‌کند که بر اساس اعلام وزیر خزانه‌داری آمریکا، ممکن است به ۱۰۰ هزار بشکه در روز برسد. این میزان، حتی بسیار کمتر از محدودیت‌هایی است که در دور اول ریاست‌جمهوری ترامپ اعمال شد. ما کمترین میزان درآمدهای ارزی حاصل از صادرات نفت در 50 سال گذشته را در سال 1399 تجربه کردیم و به صادرات 300 تا 500 هزار بشکه رسیدیم که برنامه دولت جدید آمریکا، کاهش صادرات نفت به 100 هزار بشکه در روز است.
🔹در صورت اعمال این سیاست، حتی تأمین هزینه دولت هم قابل تصور نیست چرا که برخی محاسبات نشان می‌دهد کاهش صادرات نفت به زیر 500 بشکه، یعنی شوک‌های بزرگ‌تر و اخلال بسیار جدی در اداره کشور. مخالفان آقای پزشکیان احتمالا از این وضع راضی به نظر می‌رسند اما متوجه نیستند که آینده می‌تواند برای آنها هولناک‌تر هم باشد. شرایط خطرناک فعلی همراه با فقر بیشتر جامعه و بیکاری گسترده، به‌ویژه در میان جوانان، می‌تواند نظام حکمرانی را با چالش‌های جدی‌تر مواجه کند.
🔹مسعود پزشکیان در این مدت خیلی از مشکلات را از نزدیک دیده و به‌طور مستقیم در جریان بحران‌های کشور قرار گرفته و در بسیار موارد با مردم همراهی کرده است. همراهی و همدلی بسیار خوب است اما برای جامعهای که به او رأی داده و جامعهای که روز به روز گرفتار فقر بیشتر می‌شود، این کافی نیست.
در ماه‌های گذشته رویکرد آقای پزشکیان و همکارانش «حکمرانی مشاهده‌محور» و حضور در صحنه‌های مختلف و «مشاهده مستقیم» ابرچالش‌های کشور بوده است. ویژگی این نوع حکمرانی، ارتباط مستقیم و فرصت «ابراز همدردی» با جامعه است. این در حالی است که اقتصاددانان معتقدند راهبرد ابراز همدردی به پایان رسیده و سیاستمداران بهتر است به جای ابراز تأسف، برای حل و فصل ابرچالش‌های فعلی و بحران‌های پیش‌رو چاره‌اندیشی کنند. اما این چاره‌اندیشی در شرایط کنونی، با محدودیت‌های متعددی روبه‌رو است.
🔹اقتصاددانان بر این باورند که این رویکرد دیگر کارایی ندارد و دولت باید به سیاست‌گذاری‌های هدفمند، مبتنی بر داده‌ها و اصلاحات ساختاری روی آورد اما اصلاحات ساختاری با موانعی همچون ذی‌نفعان و فقدان اعتماد اجتماعی مواجه است. در این میان، محدودیت‌های خارجی، مانند تحریم‌ها و انزوای سیاسی و اقتصادی ایران، دست دولت را برای جذب سرمایه‌‌های خارجی و بهبود روابط اقتصادی بسته است. همچنین، تنش‌های منطقه‌ای، قدرت اجرایی پزشکیان را محدود کرده و او را در «هسته سخت» گرفتار کرده است. این شرایط، همراه با انتظارهای بالای جامعه، می‌تواند دولت را در معرض انتقادهای شدیدتر و حتی تضعیف سیاسی قرار دهد، مگر اینکه راهبردهای معتبری برای مدیریت بحران‌ها ارائه کند.
🔹دولت چهاردهم با مجموعه‌ای از ابرچالش‌های رو به رشد مواجه است که حل و فصل آنها نیاز به تصمیم‌های قاطع و شجاعانه دارد. بدون در نظر گرفتن این واقعیت، احتمال تشدید مشکلات اقتصادی، اجتماعی، و سیاسی در سال ۱۴۰۴ بسیار بالاست و این احتمال می‌تواند مقبولیت و کارایی دولت را به‌طور جدی به چالش کشد.
آیا مسعود پزشکیان می‌تواند خود و دولتش و کشور را از این بحران‌ها عبور دهد؟
#تجارت_فردا
@tejaratefarda