آهنگ‌های بی‌کلام این فرصت رو بهت می‌دن که موقعِ گوش کردن، به هر چیزی که دوست داری فکر کنی. بهت کلمه نمی‌ده که مغزت رو بکشونه به سمتی که خودش می‌خواد. می‌ذارتت توی یه دشت پهناور که خط‌کشی نشده و بهت اجازه می‌ده هر سمتی که می‌خوای بدویی. پس بیا بدوییم، ولی این‌دفعه به سمت چیزهای خوب. بیا به چیزهای خوب فکر کنیم فقط. مثلن به قهرمانی آرسنال، به مُردنِ همه‌ی دیکتاتورها (مرگ رو برای هیچ‌کس نمی‌خوام جز دیکتاتورها)، به نبودِ جنگ، به عطرِ بلال کبابی، به چای داغ روی نیمکت پارک قیطریه. به همه‌ی چیزهای خوب؛ حتی اگه محال باشن. به زنده شدنِ مارادونا.