غزل
ـــــــــــ
کلکه غیږه مې تری واخسته غوصه شوه
ګل ځوانې مې د غمونو سلسله شوه

زندګې می د هغې په نوم قربان کړه
هغه لاړه اوس د بل چا په نامه شوه

نه هیریږې نه خپلېږې حق خیران یم
محبته ستا کیسه خو یو په دوه شوه

اذانونه د چرګ بانګ راباندې اوشو
غم لړلې شبګیره څومره اوږده شوه

تعویذ ګره جادوګره خوښ مې نشوی
ستا جادو ستا په تعویذ هم هیره نه شوه

خیرخواه بس که زندګې دې که راجوړه
ښه پوهیږې چې بدرنګه دی واده شوه

"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ