پناه بردن به آینده...
پناه بردن به آینده، بزرگترین مغالطه‌ای است که ملحد در آن می‌افتد زیرا زبان حال ملحد می‌گوید: به این امید کافر می‌شوم که در آینده، چیزهایی آشکار و کشف شوند که کفر مرا تایید و پشتیبانی می‌کند و به خاطر دلیلی کافر می‌شوم که ممکن است در آینده‌ای پدیدار گردد که من در آن هنگام زنده نباشم!
البته حال و وضع ملحدانی که در همان آینده می‌آیند نیز این چنین است و در همین مغالطه می‌افتند و هیچ کس را مانند ملحدان نمی‌یابی که به آینده پناه ببرد و دست به دامان آن شود!
این سخنان را باید در جواب این سؤال بیان نمود که: شاید در آینده بفهمیم جهان چگونه پیدایش یافته است؟ و به این گفته‌ی خداوند متعال اشاره نمود که می‌فرماید:
▪️{وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ} [الشورى: 16].
▫️«کسانی که درباره‌ی خداوند به مخاصمه و مجادله می‌پردازند و (علیه آن) دلیل و برهان (بی‌اساس و پوسیده) ذکر می‌کنند، آن هم زمانی که (به سبب روشنی، از سوی مردم) پذیرفته شده است خصومت آنها بیهوده و دلایل و براهین ایشان در پیشگاه پروردگارشان باطل و ناپذیرفتنی است و خشم شدید (خدا) گریبانگیرشان می‌گردد و عذاب سختی خواهند داشت».
اصلاً عاقلانه نیست که به حدس و گمان‌ها و احتمالات و فرضیه‌ها پناه برد تا تفسیر پدیده‌هایی که بیانگر وجود خالق است را انکار کرد. به عبارت دیگر، اصلاً عاقلانه نیست که به توهمات پناه برد تا تفسیر پیدایش جهان را منکر شد؛ جهانی که با چنین نظم دقیقی پیدایش یافته است و بیانگر پدیدآورنده‌ای است که همه چیز را در کمال دقت ایجاد نموده است.
چنین انکاری، عین متوقف کردن کارایی عقل است و اگر کسی به چنین حدّی از انکار برسد و با وجود این همه معلومات روشن در برابر پذیرش ایمان به خالق مقاومت کند پس در چه صورت و چه شرایطی به او ایمان می‌آورد؟! خداوند متعال می‌فرماید:
▪️{وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ} [الملك: 10].
▫️«و می‌گویند: اگر ما گوش شنوا می‌داشتیم و یا عقل خود را به کار می‌گرفتیم هرگز از زمره‌ی جهنمیان نمی‌گشتیم».
اندیشه کن! جهان در لحظه‌ای با کمال نظم و دقت و با ثابت‌های فیزیکی شگفت‌انگیزی پیدایش یافته است که اگر یکی از این ثابت‌ها ذره‌ای دچار اختلال می‌شد پیدایش نمی‌یافت. آیا همین مقدمه اثبات نمی‌کند که ایمانِ دینی به خالق، شایسته‌تر و خردمندانه‌تر از سخنان عجیب و غریبی است که از ملحدان می‌شنویم؟!
چیز منظم و دقیقی همچون ثابت‌های فیزیکی که جهان ما با آنها آغاز شده است امکان ندارد به صورت تصادفی پدید آمده باشد و فرایند رندُم (تصادفی) هیچ ارتباطی با این نظم شگفت‌انگیز ندارد.
✍️نویسنده: هیثم طلعت
📄ترجمه با دخل و تصرف: رد شبهات ملحدین
bit.ly/40Zz0GN
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین
پناه بردن به آینده، بزرگترین مغالطه‌ای است که ملحد در آن می‌افتد زیرا زبان حال ملحد می‌گوید: به این امید کافر می‌شوم که در آینده، چیزهایی آشکار و کشف شوند که کفر مرا تایید و پشتیبانی می‌کند و به خاطر دلیلی کافر می‌شوم که ممکن است در آینده‌ای پدیدار گردد که من در آن هنگام زنده نباشم!
البته حال و وضع ملحدانی که در همان آینده می‌آیند نیز این چنین است و در همین مغالطه می‌افتند و هیچ کس را مانند ملحدان نمی‌یابی که به آینده پناه ببرد و دست به دامان آن شود!
این سخنان را باید در جواب این سؤال بیان نمود که: شاید در آینده بفهمیم جهان چگونه پیدایش یافته است؟ و به این گفته‌ی خداوند متعال اشاره نمود که می‌فرماید:
▪️{وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ} [الشورى: 16].
▫️«کسانی که درباره‌ی خداوند به مخاصمه و مجادله می‌پردازند و (علیه آن) دلیل و برهان (بی‌اساس و پوسیده) ذکر می‌کنند، آن هم زمانی که (به سبب روشنی، از سوی مردم) پذیرفته شده است خصومت آنها بیهوده و دلایل و براهین ایشان در پیشگاه پروردگارشان باطل و ناپذیرفتنی است و خشم شدید (خدا) گریبانگیرشان می‌گردد و عذاب سختی خواهند داشت».
اصلاً عاقلانه نیست که به حدس و گمان‌ها و احتمالات و فرضیه‌ها پناه برد تا تفسیر پدیده‌هایی که بیانگر وجود خالق است را انکار کرد. به عبارت دیگر، اصلاً عاقلانه نیست که به توهمات پناه برد تا تفسیر پیدایش جهان را منکر شد؛ جهانی که با چنین نظم دقیقی پیدایش یافته است و بیانگر پدیدآورنده‌ای است که همه چیز را در کمال دقت ایجاد نموده است.
چنین انکاری، عین متوقف کردن کارایی عقل است و اگر کسی به چنین حدّی از انکار برسد و با وجود این همه معلومات روشن در برابر پذیرش ایمان به خالق مقاومت کند پس در چه صورت و چه شرایطی به او ایمان می‌آورد؟! خداوند متعال می‌فرماید:
▪️{وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ} [الملك: 10].
▫️«و می‌گویند: اگر ما گوش شنوا می‌داشتیم و یا عقل خود را به کار می‌گرفتیم هرگز از زمره‌ی جهنمیان نمی‌گشتیم».
اندیشه کن! جهان در لحظه‌ای با کمال نظم و دقت و با ثابت‌های فیزیکی شگفت‌انگیزی پیدایش یافته است که اگر یکی از این ثابت‌ها ذره‌ای دچار اختلال می‌شد پیدایش نمی‌یافت. آیا همین مقدمه اثبات نمی‌کند که ایمانِ دینی به خالق، شایسته‌تر و خردمندانه‌تر از سخنان عجیب و غریبی است که از ملحدان می‌شنویم؟!
چیز منظم و دقیقی همچون ثابت‌های فیزیکی که جهان ما با آنها آغاز شده است امکان ندارد به صورت تصادفی پدید آمده باشد و فرایند رندُم (تصادفی) هیچ ارتباطی با این نظم شگفت‌انگیز ندارد.
✍️نویسنده: هیثم طلعت
📄ترجمه با دخل و تصرف: رد شبهات ملحدین
bit.ly/40Zz0GN
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین