امشب می‌ریم سراغ بررسی آلبوم جدید یکی از گروه‌های محبوب خیلی‌هامون.
----
ابتدا بهتره با یه معرفی کوتاه از این بند شروع کنم؛ Swallow the Sun یه گروه دووم/دث متال فنلاندیه که در سال 2000 توسط گیتاریست اصلیش، Juha Raivio، تشکیل شد. این گروه به‌خاطر ترکیب منحصربه‌فردی از دووم متال با عناصر دث متال و گوتیک، فضایی تاریک و احساسی در آهنگ‌هاشون خلق می‌کنه. یکی از ویژگی‌های برجسته این بند، توجه به داستان‌سرایی و تصویرسازی‌های عمیق در موسیقی و متن ترانه‌هاشونه که شنونده رو مجذوب خودش می‌کنه.
آلبوم Shining از این گروه، ترکیبی از المان‌های دووم متال، دث متال، و گوتیک رو در خودش جا داده.
تو این آلبوم هم مثل سایر آلبوم‌هاشون تمپوهای پایین و ملودی‌های تیره و محزون با صدای هارش و بعضاً ملودیک خواننده، فضایی بی‌نهایت سنگین و پر از غم رو خلق کرده؛ که این موضوع از ویژگی‌های برجسته‌ی سبک دووم/دث هست که باعث می‌شه شنونده با هر نُت و ملودی عمیقا ارتباط برقرار کنه.
استفاده از گیتار تو این آلبوم بسیار خوب بوده، ریف‌های سنگین با دیستورشن زیاد که مدام در طول آلبوم تکرار می‌شن جو سنگینی رو می‌سازن؛ به‌علاوه‌ی اون، ملودی و سولوهایی رو داریم که یه جورایی حس و حال پراگرسیو متال دارن و جمع این‌ها در کنار هم تونستن فضای تاریک و سنگینِ همیشگی آلبوم‌های این گروه رو دوباره تداعی کنن.
اگر به ویدیوهای منتشر شده از این آلبوم نگاه کنیم اون فضای تاریک و مرموز رو می‌بینیم که تو موسیقی آلبوم هم با استفاده از سنتی‌سایزر و افکت‌ها می‌بینیم که به خوبی از عهده‌ی ساختن اون فضاها براومدن؛ به عبارتی اگر روی برخی قطعات دقیق شیم می‌بینیم با ملودی ساده و آروم گیتار شروع می‌شن و بعدش درامز با تمپوی آروم و بیس میاد و نهایتا با سنتی‌سایزر و افکت اون قطعه به اوج می‌رسه اما کامل نیست تا وقتی که وکال با ترانه‌های خاص خودشون اضافه می‌شه، مثل همیشه چه وکال هارش چه ملودیک بسیار دلنشین و قوی روی ملود‌ی‌‌ها نشسته که نهایتا اون حس غم‌انگیز و تاریک کارهای این گروه رو به خوبی در این آلبوم هم منتقل می‌کنه. (اگرچه سلیقه‌ایه اما بنظر من درسته که این آلبوم فضای مالیخولیایی داشت ولی به مراتب کمتر از قبلی‌ها بود و این یکم تو ذوق می‌زد.)
اگه علاقه‌مند به این سبک و گروه هستید، حتما وقت بذارید و آلبوم جدیدشون رو کامل گوش بدید و لذت ببرید.
#Album_Review
Soptify link
https://t.me/nemidunamfelann
----
ابتدا بهتره با یه معرفی کوتاه از این بند شروع کنم؛ Swallow the Sun یه گروه دووم/دث متال فنلاندیه که در سال 2000 توسط گیتاریست اصلیش، Juha Raivio، تشکیل شد. این گروه به‌خاطر ترکیب منحصربه‌فردی از دووم متال با عناصر دث متال و گوتیک، فضایی تاریک و احساسی در آهنگ‌هاشون خلق می‌کنه. یکی از ویژگی‌های برجسته این بند، توجه به داستان‌سرایی و تصویرسازی‌های عمیق در موسیقی و متن ترانه‌هاشونه که شنونده رو مجذوب خودش می‌کنه.
آلبوم Shining از این گروه، ترکیبی از المان‌های دووم متال، دث متال، و گوتیک رو در خودش جا داده.
تو این آلبوم هم مثل سایر آلبوم‌هاشون تمپوهای پایین و ملودی‌های تیره و محزون با صدای هارش و بعضاً ملودیک خواننده، فضایی بی‌نهایت سنگین و پر از غم رو خلق کرده؛ که این موضوع از ویژگی‌های برجسته‌ی سبک دووم/دث هست که باعث می‌شه شنونده با هر نُت و ملودی عمیقا ارتباط برقرار کنه.
استفاده از گیتار تو این آلبوم بسیار خوب بوده، ریف‌های سنگین با دیستورشن زیاد که مدام در طول آلبوم تکرار می‌شن جو سنگینی رو می‌سازن؛ به‌علاوه‌ی اون، ملودی و سولوهایی رو داریم که یه جورایی حس و حال پراگرسیو متال دارن و جمع این‌ها در کنار هم تونستن فضای تاریک و سنگینِ همیشگی آلبوم‌های این گروه رو دوباره تداعی کنن.
اگر به ویدیوهای منتشر شده از این آلبوم نگاه کنیم اون فضای تاریک و مرموز رو می‌بینیم که تو موسیقی آلبوم هم با استفاده از سنتی‌سایزر و افکت‌ها می‌بینیم که به خوبی از عهده‌ی ساختن اون فضاها براومدن؛ به عبارتی اگر روی برخی قطعات دقیق شیم می‌بینیم با ملودی ساده و آروم گیتار شروع می‌شن و بعدش درامز با تمپوی آروم و بیس میاد و نهایتا با سنتی‌سایزر و افکت اون قطعه به اوج می‌رسه اما کامل نیست تا وقتی که وکال با ترانه‌های خاص خودشون اضافه می‌شه، مثل همیشه چه وکال هارش چه ملودیک بسیار دلنشین و قوی روی ملود‌ی‌‌ها نشسته که نهایتا اون حس غم‌انگیز و تاریک کارهای این گروه رو به خوبی در این آلبوم هم منتقل می‌کنه. (اگرچه سلیقه‌ایه اما بنظر من درسته که این آلبوم فضای مالیخولیایی داشت ولی به مراتب کمتر از قبلی‌ها بود و این یکم تو ذوق می‌زد.)
اگه علاقه‌مند به این سبک و گروه هستید، حتما وقت بذارید و آلبوم جدیدشون رو کامل گوش بدید و لذت ببرید.
#Album_Review
Soptify link
https://t.me/nemidunamfelann