سلام بر جمهوری‌ای که قرار بود قیدی باشد بر قدرت مطلقه و حاکمیت را پاسخگو و مردم را یگانه تصمیم‌گیرندۀ سرنوشت خود سازد

شمایی که نیاز کشور به سرمایه‌گذاری خارجی را درک می‌کنید، بهتر نیست از ماجراجویی‌های منطقه‌ای دست بکشید و تکلیفمان را با اقتصاد جهانی روشن کنید؟ تحریم‌های خانمان سوز جان مردم را به لب آورده؛ امّا بانیان وضع موجود همچنان دم از مقاومت می‌زنند.

آیا همچون گذشتگان می‌خواهید هزینه وعده‌های ۲۵ ساله را با دست کردن در جیب ملت بپردازید؟ اگر قرار است چنین سیاستی ادامه پیدا کند، همان تندرو‌های متحجّر بهتر از شما اجرایش نمی‌کردند؟

آیا قرار است با پایان دادن به حصر خلاف قانون و حبس ظالمانۀ میرحسین موسوی و زهرا رهنورد و سایر زندانیان سیاسی، رفع تبعیض علیه اقلّیت‌ها در کشور و پایان دادن به ظلم سیستماتیک علیه زنان این سرزمین، باری دیگر ایران را کشوری برای همۀ ایرانیان کنید؟

کسانی که ۲۵ سال پیش در لباس نظامی، با سرکوب دانشجویان و تهدید رئیس جمهور وقت، سعی در زمین زدن دولت داشتند و امروز در لباس قانون‌گذاری با تصویب لایحۀ قرون وسطایی عفاف و حجاب، از عمد به گسل‌های اجتماعی دامن می‌زنند.

چه تفاوتی میان شما و رقیبتان وجود داشت اگر قرار بود پایان بخشیدن به سیاست آسیب‌زای فیلترینگ هم در ید اختیار شما نباشد؟ اگر قرار بود دیگران در شوراها و کمیته‌هایشان برای حق مردم تصمیم بگیرند و وزرای دولت شما هم توان مخالفت نداشته باشند؟

شما اکنون به دانشگاهی پا گذاشته‌اید که سه سال فلاکت را از سر گذرانده‌است. دانشگاهی که روزی قرار بود قلب تپندۀ صنعت این مرز و بوم و خانه‌ای امن برای نخبگان آن باشد؛ امّا حالا هیچ نشانی از تحقّق این اهداف بر چهرۀ دانشگاه دیده نمی‌شود.

هشدار می‌دهیم که بدون تغییر بنیادین و اساسی در روندها و رویکردها، بدون رفع مشکلات اقتصادی، بدون آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی، بدون ایجاد فضای باز فرهنگی و اجتماعی و در نهایت بدون رعایت تساوی حقوق اهالی این مملکت هیچ دردی درمان نخواهد شد.

هشدار می‌دهیم که اگر فوراً و بدون تعلّل در برابر خواست ملتی که اعتراض و نارضایتی خود را به‌روشنی با عدم مشارکت در ۴ انتخابات اخیر نشان داده‌اند، تمکین نکنید، بار دیگر صبر مردم لبریز خواهد شد و بدانید که هیچ قدرتی بالاتر از قدرت بی‌قدرتان نیست؛ زمانی‌که اراده کنند.