همیشه یک بَعدی از ما وجود دارد که هیچ چیز از آن نمی‌دانیم و تنها امیدواریم که برایمان اتفاق نیوفتد و فکر می‌کنیم که با فکر نکردن به آن، جلوی رخ دادنش را خواهیم گرفت، اما این بَعدها همیشه ما را دچار می‌کنند و به چیزی تبدیلمان می‌کنند که هیچ شباهتی به قبل از بَعد ما ندارد، چیزهایی ‌که آدم را نصف و نیمه می‌کنند و چاره‌یی جز ادامه دادن نیمه‌ی بَعد باقی مانده‌ی خودمان نداریم دیگر

@Momas1