الان دلار 86 تومنه ، اینکه دلار بشه 100تومن و طلا بشه گرمی 7، 8 تومن یا بیشتر ، اون موقع حرف زدن سخت تر هست چون فضا متشنج تر میشه و هیاهو ها بیشتر میشه حالا باید حرف زد
ای کاش ما هم مثل یمنی ها همون اول کار اعلام می کردیم هر اقدامی که بر وضعیت معیشتی مردم اثر جدی بگذاره رو به عنوان اعلان جنگ تلقی می کنیم البته امروز که حدود 14 سال از شروع تحریم های شدید میگذره و این شرایط رو داریم میشه این حرف زد اون زمان وضع و توانایی ما طور دیگه ای بوده ولی در کل میخوام بگم اینکه ما میگیم مقاومت می کنیم در برابر تحریم ها ،اساسا مقاومت باید یه هدفی داشته باشه یعنی زمان رو میدیم و به جاش چیزی میگیریم یا انتظار چیزی رو می کشیم ، ما انتظار چه چیزی رو در مسئله تحریم ها می کشیم ؟ انتظار اینکه آمریکایی ها یه روزی خسته بشن و بگن دیگه بسه و از فردا تحریم ها رو بر میداریم یا انتظار فروپاشی آمریکا رو ؟ هر چند تحولات جهانی چند سال گذشته با قبل خیلی فرق کرده اتفاقاتی مثل جنگ روسیه و اوکراین یا بریکس و....سوال اینه که با این تحولات ما تونستیم چند درصد فشار رو از روی خودمون برداریم
خیلی از رفتار هایی که ما در این مدت داشتیم شبیه یه کشور تحریم شده نیست ، عادی انگاری شرایط از همون اول اشتباه بوده
با وجود همه این نقد ها حرف اینه که تحریم ها ما رو در شرایط سختی قرار داده، این واقعیت غیر قابل انکاری هست که تحریم خودش به تنهایی نابود کننده نیست اما مکمل کشنده ای هست ، انتظار آمریکایی ها شاید این بوده که در سال های اولیه اقتصاد ایران فروبپاشه این رخ نداده اما گام دوم برای اونها فرسایش تدریجی هست ، اثر این فرسایش تدریجی رو در جاهای مختلفی میشه دید که یکی اش اینه که در طول ۷ سال گذشته ، سه درگیری داخلی در کشور به وجود اومده ، یا سرمایه گذاری در زیر ساخت های کشور به مشکل خورده ، به زبان ساده اینکه آمریکایی ها در حوزه تحریم ما تازه دارن به جاهای خوب قصه میرسن و در برابر این فشار ها ما طوری عمل نکردیم و فشاری نیاوردیم که این قدر قدرتمند باشه که اون ها منصرف بشن و در همچین شرایطی دلیلی برای برداشتن تحریم ها وجود نخواهد داشت
در صورت مذاکره هم اونها یه آبنبات میدن دست ما ، فشار رو کامل برنمیدارن ، چون از بین بردن کامل فشار اقتصادی انگیزه طرف ایرانی برای دور بعدی مذاکرات رو از بین میبره
اون ها ما رو مثل معتادی نگه میدارن که هر چند وقت یه کم مواد بهش میدن ، مواد در حدی نیست که نئشه بشه ،فقط یکم از خماری میاره بیرون
به خاطر همین گفته میشه که این نوع مذاکرات اثر اساسی نداره ، اثر مقطعی اش اینه که اون موقع که دلار شده ۱۰۰ تومن با یه توافق ۲۰ تومن ریزش می کنه و چند تا اتفاق مقطعی دیگه که همون وقت میان فحش میدن میگن دیدید بی سواد های تندرو کاسب تحریم ، دیدید اثر کرد ولی نمیفهمند که اینها یه دونه هست برای انداختن پرنده توی تله و دفعه بعد که اون ها بزنن زیر توافق فشارش برای ما بیشتر خواهد بود و اینقدر بازی رو میخوان با ما تکرار کنند که در نهایت ما اصلا چیزی برای فروش و معامله نداشته باشیم
ای کاش ما هم مثل یمنی ها همون اول کار اعلام می کردیم هر اقدامی که بر وضعیت معیشتی مردم اثر جدی بگذاره رو به عنوان اعلان جنگ تلقی می کنیم البته امروز که حدود 14 سال از شروع تحریم های شدید میگذره و این شرایط رو داریم میشه این حرف زد اون زمان وضع و توانایی ما طور دیگه ای بوده ولی در کل میخوام بگم اینکه ما میگیم مقاومت می کنیم در برابر تحریم ها ،اساسا مقاومت باید یه هدفی داشته باشه یعنی زمان رو میدیم و به جاش چیزی میگیریم یا انتظار چیزی رو می کشیم ، ما انتظار چه چیزی رو در مسئله تحریم ها می کشیم ؟ انتظار اینکه آمریکایی ها یه روزی خسته بشن و بگن دیگه بسه و از فردا تحریم ها رو بر میداریم یا انتظار فروپاشی آمریکا رو ؟ هر چند تحولات جهانی چند سال گذشته با قبل خیلی فرق کرده اتفاقاتی مثل جنگ روسیه و اوکراین یا بریکس و....سوال اینه که با این تحولات ما تونستیم چند درصد فشار رو از روی خودمون برداریم
خیلی از رفتار هایی که ما در این مدت داشتیم شبیه یه کشور تحریم شده نیست ، عادی انگاری شرایط از همون اول اشتباه بوده
با وجود همه این نقد ها حرف اینه که تحریم ها ما رو در شرایط سختی قرار داده، این واقعیت غیر قابل انکاری هست که تحریم خودش به تنهایی نابود کننده نیست اما مکمل کشنده ای هست ، انتظار آمریکایی ها شاید این بوده که در سال های اولیه اقتصاد ایران فروبپاشه این رخ نداده اما گام دوم برای اونها فرسایش تدریجی هست ، اثر این فرسایش تدریجی رو در جاهای مختلفی میشه دید که یکی اش اینه که در طول ۷ سال گذشته ، سه درگیری داخلی در کشور به وجود اومده ، یا سرمایه گذاری در زیر ساخت های کشور به مشکل خورده ، به زبان ساده اینکه آمریکایی ها در حوزه تحریم ما تازه دارن به جاهای خوب قصه میرسن و در برابر این فشار ها ما طوری عمل نکردیم و فشاری نیاوردیم که این قدر قدرتمند باشه که اون ها منصرف بشن و در همچین شرایطی دلیلی برای برداشتن تحریم ها وجود نخواهد داشت
در صورت مذاکره هم اونها یه آبنبات میدن دست ما ، فشار رو کامل برنمیدارن ، چون از بین بردن کامل فشار اقتصادی انگیزه طرف ایرانی برای دور بعدی مذاکرات رو از بین میبره
اون ها ما رو مثل معتادی نگه میدارن که هر چند وقت یه کم مواد بهش میدن ، مواد در حدی نیست که نئشه بشه ،فقط یکم از خماری میاره بیرون
به خاطر همین گفته میشه که این نوع مذاکرات اثر اساسی نداره ، اثر مقطعی اش اینه که اون موقع که دلار شده ۱۰۰ تومن با یه توافق ۲۰ تومن ریزش می کنه و چند تا اتفاق مقطعی دیگه که همون وقت میان فحش میدن میگن دیدید بی سواد های تندرو کاسب تحریم ، دیدید اثر کرد ولی نمیفهمند که اینها یه دونه هست برای انداختن پرنده توی تله و دفعه بعد که اون ها بزنن زیر توافق فشارش برای ما بیشتر خواهد بود و اینقدر بازی رو میخوان با ما تکرار کنند که در نهایت ما اصلا چیزی برای فروش و معامله نداشته باشیم