Forward from: تازه‌های علمی
🔺 چیزی نامرئی و «فازی» ممکن است در مرکز کهکشان راه‌شیری پنهان باشد
🔹 تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ممکن است چیزی نامرئی و فازی در مرکز کهکشان راه‌شیری وجود داشته باشد. این چیز عجیب می‌تواند یک ستاره تاریک غول‌پیکر باشد که از ماده تاریک تشکیل شده است. ماده تاریک نوعی ماده نامرئی است که بیشتر جرم کهکشان‌ها را تشکیل می‌دهد، اما هنوز ماهیت آن به طور کامل شناخته نشده است.
❕ ماده تاریک چیست؟
ماده تاریک نوعی ماده است که نور را جذب یا ساطع نمی‌کند و به همین دلیل دیده نمی‌شود. با این حال، وجود آن از طریق اثرات گرانشی‌اش بر روی ستاره‌ها و کهکشان‌ها ثابت شده است. تاکنون، دانشمندان نتوانسته‌اند ماهیت دقیق ماده تاریک را کشف کنند، اما فرضیه‌های مختلفی درباره آن وجود دارد. یکی از این فرضیه‌ها این است که ماده تاریک از ذرات بسیار سبکی تشکیل شده است که حتی از نوترینو (سبک‌ترین ذره شناخته‌شده) هم سبک‌تر هستند. این ذرات به دلیل سبکی زیاد، رفتار کوانتومی عجیبی از خود نشان می‌دهند و می‌توانند در مقیاس‌های بزرگ، مانند کهکشان‌ها، به شکل توده‌های عظیم و نامرئی درآیند. به این نوع ماده تاریک، "ماده تاریک فازی" می‌گویند.
🔹 این ستاره‌های تاریک فازی می‌توانند هزاران سال نوری وسعت داشته باشند، اما جرم آن‌ها نسبتاً کم است. این ویژگی باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند هسته کهکشان‌ها را تشکیل دهند بدون اینکه چگالی بسیار بالایی در مرکز کهکشان ایجاد کنند. این موضوع با مشاهدات اخترشناسان همخوانی دارد، زیرا چگالی مرکز کهکشان‌ها معمولاً کمتر از چیزی است که مدل‌های قدیمی ماده تاریک پیش‌بینی می‌کردند.
❕ چرا این کشف مهم است؟
این کشف می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا ماهیت ماده تاریک را بهتر درک کنند. اگر ماده تاریک واقعاً از ذرات بسیار سبک تشکیل شده باشد، این می‌تواند توضیح دهد که چرا مرکز کهکشان‌ها چگالی کمتری نسبت به پیش‌بینی‌های قبلی دارند. همچنین، این تحقیق نشان می‌دهد که چگونه ماده تاریک و ماده معمولی (مانند گاز و ستاره‌ها) با هم تعامل می‌کنند و ساختار کهکشان‌ها را شکل می‌دهند.
❕به عبارت ساده، "فازی" بودن به این معناست که این ماده تاریک به جای اینکه مانند یک جسم جامد و متمرکز رفتار کند، بیشتر شبیه به یک ابر گسترده و نامرئی است که می‌تواند در فضای وسیعی پخش شود. این خاصیت باعث می‌شود که ماده تاریک فازی بتواند هسته کهکشان‌ها را تشکیل دهد بدون اینکه چگالی بسیار بالایی در مرکز کهکشان ایجاد کند.
🔹 در مرحله بعد، دانشمندان قصد دارند مدل‌های پیچیده‌تری بسازند تا بتوانند پیش‌بینی‌های خود را با مشاهدات واقعی مقایسه کنند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا بفهمند آیا این ستاره‌های تاریک فازی واقعاً وجود دارند یا خیر.
[منبع]
🆔 @Science_Focus
#ماده_تاریک #کهکشان_راه_شیری #نجوم #علم
🔹 تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ممکن است چیزی نامرئی و فازی در مرکز کهکشان راه‌شیری وجود داشته باشد. این چیز عجیب می‌تواند یک ستاره تاریک غول‌پیکر باشد که از ماده تاریک تشکیل شده است. ماده تاریک نوعی ماده نامرئی است که بیشتر جرم کهکشان‌ها را تشکیل می‌دهد، اما هنوز ماهیت آن به طور کامل شناخته نشده است.
❕ ماده تاریک چیست؟
ماده تاریک نوعی ماده است که نور را جذب یا ساطع نمی‌کند و به همین دلیل دیده نمی‌شود. با این حال، وجود آن از طریق اثرات گرانشی‌اش بر روی ستاره‌ها و کهکشان‌ها ثابت شده است. تاکنون، دانشمندان نتوانسته‌اند ماهیت دقیق ماده تاریک را کشف کنند، اما فرضیه‌های مختلفی درباره آن وجود دارد. یکی از این فرضیه‌ها این است که ماده تاریک از ذرات بسیار سبکی تشکیل شده است که حتی از نوترینو (سبک‌ترین ذره شناخته‌شده) هم سبک‌تر هستند. این ذرات به دلیل سبکی زیاد، رفتار کوانتومی عجیبی از خود نشان می‌دهند و می‌توانند در مقیاس‌های بزرگ، مانند کهکشان‌ها، به شکل توده‌های عظیم و نامرئی درآیند. به این نوع ماده تاریک، "ماده تاریک فازی" می‌گویند.
🔹 این ستاره‌های تاریک فازی می‌توانند هزاران سال نوری وسعت داشته باشند، اما جرم آن‌ها نسبتاً کم است. این ویژگی باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند هسته کهکشان‌ها را تشکیل دهند بدون اینکه چگالی بسیار بالایی در مرکز کهکشان ایجاد کنند. این موضوع با مشاهدات اخترشناسان همخوانی دارد، زیرا چگالی مرکز کهکشان‌ها معمولاً کمتر از چیزی است که مدل‌های قدیمی ماده تاریک پیش‌بینی می‌کردند.
❕ چرا این کشف مهم است؟
این کشف می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا ماهیت ماده تاریک را بهتر درک کنند. اگر ماده تاریک واقعاً از ذرات بسیار سبک تشکیل شده باشد، این می‌تواند توضیح دهد که چرا مرکز کهکشان‌ها چگالی کمتری نسبت به پیش‌بینی‌های قبلی دارند. همچنین، این تحقیق نشان می‌دهد که چگونه ماده تاریک و ماده معمولی (مانند گاز و ستاره‌ها) با هم تعامل می‌کنند و ساختار کهکشان‌ها را شکل می‌دهند.
❕به عبارت ساده، "فازی" بودن به این معناست که این ماده تاریک به جای اینکه مانند یک جسم جامد و متمرکز رفتار کند، بیشتر شبیه به یک ابر گسترده و نامرئی است که می‌تواند در فضای وسیعی پخش شود. این خاصیت باعث می‌شود که ماده تاریک فازی بتواند هسته کهکشان‌ها را تشکیل دهد بدون اینکه چگالی بسیار بالایی در مرکز کهکشان ایجاد کند.
🔹 در مرحله بعد، دانشمندان قصد دارند مدل‌های پیچیده‌تری بسازند تا بتوانند پیش‌بینی‌های خود را با مشاهدات واقعی مقایسه کنند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا بفهمند آیا این ستاره‌های تاریک فازی واقعاً وجود دارند یا خیر.
[منبع]
🆔 @Science_Focus
#ماده_تاریک #کهکشان_راه_شیری #نجوم #علم