Forward from: خرمگس
فرهاد قنبری
کالای بدن
"آمیزش انسان‌ها، عشق‌ورزی نیست بلکه فقط آمیزش است، مثل اسب‌ها و خوک‌ها: این رفتارِ بعضی مردها با زن‌هاست"
(راهی به سوی بهشت - یوسا)
ژان بودریار پورنوگرافی را به دو دلیل مقصر می دانست. اول به خاطر دستكاری در سكس تا مبارزه طبقاتی را جدا نمايد. و دوم به خاطر، تباهی سكس با كالايی كردن آن.
امروزه فضای مجازی و رسانه های تصویری پر از عکس ها و فیلم های پورن است. تبلیغات با وسواس و دقت بیشتری کمک ابزارهای رابطه جنسی از قبیل قرص ها، ژل ها و ابزارهای مصنوعی جنسی را تبلیغ می کنند. شبکه های تلویزیونی پورن سال به سال در حال گسترش است و برخی بازیگران پورن چهره های شناخته شده جهانی (به ویژه در کشور ما) تبدیل می شوند.
امروزه به همان میزان که به "هوس" پرداخته می شود "عشقبازی" به امری فراموش شده بدل می شود، چرا که این سبک رابطه روز به روز از جای خود را به کالای «بدن تراش خورده و دستکاری شده» می دهد. امروزه قیافه های دفُرمه اینستاگرامی (داف و پلنگ و خزعبلاتی از این قبیل) و فلان بازیگر پورن بیشتر الگوی زنانه تبلیغ می شوند تا زنی با پوشش و ظاهر بومی و محلی نقاط مختلف کشور.
امروزه «هوس‌بازی» با پول و تبلیغات گره خورده است و سکس به صنعتی پول ساز و جذاب برای سرمایه داران اعم از صاحبان شبکه های تلویزیونی، بازیگران و عوامل فیلم ها، مجلات، مد‌ل‌های سکسی، داروها و ابزارهای کمک جنسی تبدیل شده است.
آنچه در جهان رسانه ای امروز مشاهده می شود تبلیغ و جایگزینی «هوس کالایی» به جای «عشقبازی» است. در این دستگاه طویل و پولساز شکل گرفته حول بدن، رابطه جنسی دیگر نه یک رابطه انسانی از روی عشق و علاقه بلکه سایش و اصطکاک تن‌های دستکاری شده و اندام های برجسته است.
امروزه در فیلم ها و تصاویر پورنوگرافی و هرزه نگاری با افرادی مواجه ایم که مقابل دوربین ادای لذت بردن در می آورند اما در نهایت کرختی و ملال ایام خود را سپری می کنند و با روح و جسمی خسته محل کار را ترک می گویند. (طبق آمارها خودکشی در میان بازیگران پورن بیشتر از متوسط جامعه است)
در جهان ما نه تنها منعی برای روابط متعدد جنسی وجود ندارد، بلکه "بدن اغواگر" با تمام قدرت در رسانه ها تبلیغ می شود و افراد را به لذت بردن بیشتر فرا می خواند.
اما آنچه در در این بازار کالایی شده قربانی می شود، «عشق ورزیدن»، جدای از برجستگی های جسم و تن است.
امروزه صنعت هرزه نگاری به کارخانه ای بدل شده است که محصول تولیدی آن بدن های ورزیده با آرایش های غلیظ و عمل های جراحی فراوان است که چیزی شبیه ربات های تولید شده در کارگاه، جسمی خالی از هرگونه روح و علایق انسانی را تداعی می کند.
@kharmagaas
کالای بدن
"آمیزش انسان‌ها، عشق‌ورزی نیست بلکه فقط آمیزش است، مثل اسب‌ها و خوک‌ها: این رفتارِ بعضی مردها با زن‌هاست"
(راهی به سوی بهشت - یوسا)
ژان بودریار پورنوگرافی را به دو دلیل مقصر می دانست. اول به خاطر دستكاری در سكس تا مبارزه طبقاتی را جدا نمايد. و دوم به خاطر، تباهی سكس با كالايی كردن آن.
امروزه فضای مجازی و رسانه های تصویری پر از عکس ها و فیلم های پورن است. تبلیغات با وسواس و دقت بیشتری کمک ابزارهای رابطه جنسی از قبیل قرص ها، ژل ها و ابزارهای مصنوعی جنسی را تبلیغ می کنند. شبکه های تلویزیونی پورن سال به سال در حال گسترش است و برخی بازیگران پورن چهره های شناخته شده جهانی (به ویژه در کشور ما) تبدیل می شوند.
امروزه به همان میزان که به "هوس" پرداخته می شود "عشقبازی" به امری فراموش شده بدل می شود، چرا که این سبک رابطه روز به روز از جای خود را به کالای «بدن تراش خورده و دستکاری شده» می دهد. امروزه قیافه های دفُرمه اینستاگرامی (داف و پلنگ و خزعبلاتی از این قبیل) و فلان بازیگر پورن بیشتر الگوی زنانه تبلیغ می شوند تا زنی با پوشش و ظاهر بومی و محلی نقاط مختلف کشور.
امروزه «هوس‌بازی» با پول و تبلیغات گره خورده است و سکس به صنعتی پول ساز و جذاب برای سرمایه داران اعم از صاحبان شبکه های تلویزیونی، بازیگران و عوامل فیلم ها، مجلات، مد‌ل‌های سکسی، داروها و ابزارهای کمک جنسی تبدیل شده است.
آنچه در جهان رسانه ای امروز مشاهده می شود تبلیغ و جایگزینی «هوس کالایی» به جای «عشقبازی» است. در این دستگاه طویل و پولساز شکل گرفته حول بدن، رابطه جنسی دیگر نه یک رابطه انسانی از روی عشق و علاقه بلکه سایش و اصطکاک تن‌های دستکاری شده و اندام های برجسته است.
امروزه در فیلم ها و تصاویر پورنوگرافی و هرزه نگاری با افرادی مواجه ایم که مقابل دوربین ادای لذت بردن در می آورند اما در نهایت کرختی و ملال ایام خود را سپری می کنند و با روح و جسمی خسته محل کار را ترک می گویند. (طبق آمارها خودکشی در میان بازیگران پورن بیشتر از متوسط جامعه است)
در جهان ما نه تنها منعی برای روابط متعدد جنسی وجود ندارد، بلکه "بدن اغواگر" با تمام قدرت در رسانه ها تبلیغ می شود و افراد را به لذت بردن بیشتر فرا می خواند.
اما آنچه در در این بازار کالایی شده قربانی می شود، «عشق ورزیدن»، جدای از برجستگی های جسم و تن است.
امروزه صنعت هرزه نگاری به کارخانه ای بدل شده است که محصول تولیدی آن بدن های ورزیده با آرایش های غلیظ و عمل های جراحی فراوان است که چیزی شبیه ربات های تولید شده در کارگاه، جسمی خالی از هرگونه روح و علایق انسانی را تداعی می کند.
@kharmagaas