بلایی که هیتلر و استالین و بمب اتم و سلاح شیمیایی و هیچ چیز دیگری نمی‌توانست بر سر اجتماع و فرهنگ و هنر غربی بیاورد، را جریان به غایت سخیف و مبتذلی به نام «پست‌مدرنیسم» بر سر این جوامع نازل کرده است.
پست‌مدرنیسم (یا به روایت صحیح‌تر مدرنیته متاخر) در قامت یک جنبش اعتراضی و در پاسخ به بحران‌های مدرنیته در اروپای پس از جنگ جهانی دوم ظاهر شد و در دهه‌های اخیر به اوج خود رسید. این جریان که در تقابل با راسیونالیسمِ تجربه‌گرای جهان مدرن شکل گرفته بود، کم کم به ضدیت افراطی با عقل مدرن گرایش یافت و با شالوده‌شکنی و ساختارشکنی سعی در تعریفی متفاوت از مفاهیم داشت.
این جریان شالوده هر مکتب و ایدئولوژی و فراروایتی را فروریخت و میدان یکه تازی هر ابتذال و بدویت و تحجری به نام «روایت متفاوت» را فراهم کرد.
نتیجه آنکه هنر و ادبیات و فلسفه و هر دستاورد شگرف تاریخ غرب مدرن اینگونه به سخره گرفته شد و بسیاری از بنیان‌های اجتماعی از جمله هویت اجتماعی و جنسیت و خانواده ارزش خود را از دست داده است و فرومایگی با تمام قدرت در حال جولان دادن به نام هنر و فرهنگ و عشق و اندیشه و فلسفه و همه دستاوردهای تمدنی بشر است.
@kharmagaas