☆☆☆

#کتاب_خوب_بخوانیم 📚

ملال

انسان می‌تواند از رنج و ملال یکی را برگزیند،
"چون زندگی هر انسانی همچون آونگی بین رنج و ملال در نوسان است".
شوپنهاور انسان را موجودی می‌داند که بی‌وقفه می‌کوشد تا با تغییر شکل زندگی، از رنجی که شرط بنیادی زندگی است بگریزد. ولی هنگامی که این تغییر شکل موفق نیست و باید رنج را سرکوب کرد، زندگی ملال‌انگیز می‌شود. اگر موفق شویم ملال را درهم بشکنیم، دوباره رنج بازمی‌گردد.

زندگی تلاش برای هستی است، ولی هنگامی که هستی تضمین شود، زندگی دیگر نمی‌داند که چه باید بکند و به ملال دچار می‌شود. بنابراین، ملال ویژگی زندگی صاحب‌منصبان است، در حالی که نیاز ویژگی زندگی توده‌هاست. زندگی برای نخبگان در اصل به مسئلهٔ خلاص شدن از شرّ زمان فراوانی که در اختیار دارند تبدیل می‌شود.

انسان میل را می‌شناسد و هدف این میل یا در طبیعت قرار دارد یا در جامعه یا قدرت تخیل. اگر اهداف برآورده نشوند دچار رنج می‌شویم و اگر تحقق یابند گرفتار ملال. انسان، که از دنیای واقعی رضایت ندارد، دنیایی خیالی را برای خود خلق می‌کند. همهٔ ادیان این‌گونه زاده شده‌اند: تلاشی برای فرار از ملال.

#فلسفه_ملال
#لارس_اسوندسن
ترجمه #افشین_خاکباز