خانه علوم تربیتی و روانشناسی مشهد

🔴 ‍ کدامین " یلدا " !!
یلدای قدرت طلبان و ثروتمندان یا یلدای فقراء...

✍یادداشتی از حمزه فیضی پور...

🔸سنت های زیبای تاریخ فرهنگ وطن را باید دوست داشت و باید تداوم آنها را با  " دل خوشی "  و  " خوش دلی " پاس داشت..
اما یلدای امسال " دلی خوش" برایش نیست :

🔸وقتی کاسبان و دلالان ارز و پول ، "عِرض آدمها " برایشان مهم نیست ، و مهم نیست که عِرضی با ارزی معاوضه گردد!

🔸وقتی که کاسبان قدرت برای ماندن در قدرت وزارتی ، به وِزرو وبالش نمی اندیشند  و خوب می اندیشند که چگونه بمانند بی آنکه غم به ابرو آورند که کودکان سیستانی  در محرومیت ، در آتش بی کفایتی و بی تدبیری مقامات و مسوولان انقلابی ، تن معصومانه اشان بسوزد و خاکستر شود!

🔸وقتی  " تنی " فروخته می شود تا چند عدد پسته خریداری گردد !

🔸وقتی همسایه امان این ورتر یا آن ورتر ، پول خرید فلان داروی گران قیمت ، برای درمان  فرزندش ندارد !

🔸وقتی مقامات و مسوولان کشور اسلامی ، انگار نه انگار تورم و تحریم  کمر کارگر دورمیدانی شهرمان را  شکسته است و کاری روزمزد برای کسب درآمد روزانه اش  نصیبش نمی شود و  عصر شرمنده باید نزد خانواده اش برگردد !

🔸وقتی که همه چیز شعار گشته است و شعورها را بی محتوا نموده اند !
و عده ای سرمست قدرت و ثروت های بادآورده ، مجدد به فکر تاراج شعور مردمند بی آنکه برای  " دخل و درآمد " مردمان تهیدست شهرمان فکری کرده باشند !

🔸وقتی" زن و شوهری" از فقر، هر دو هم قسم می شوند تا شبانه قرص برنج بخورند و به زندگی سرشار از بدبختیشان پایان دهند...

🔸وقتی که  درازای ظلمت شب یلدا برای  عده قلیلی یک شب است..
اما برای اکثریتی این ظلمت دردناک ، شبها و ماهها و سالهاست آنهم با سفره خالی !

🔸چه دل خوشی مانده است و با کدام پول  پسته ای را باید خرید  و شبی را باید خوش گذراند که فقط لبان خنده ی پسته  سمت و سویش به  صاحبان زر است ، آنهایی که زر در ترازوی بی عدالتی ها دارند و زور در بازوی قدرت تاراج ها !! 

🔸اگر از خدا و فردای قیامت نمی ترسید که باید جواب این ملت مظلوم را بدهید..
ولی از قضاوت تاریخ و آیندگان بترسید که نامتان را در کنار منفورترین و بدنام ترین های تاریخ چند هزار ساله این سرزمین ننویسند ...

🔸گلایه و درد دل تعدادی از کارگران هم‌وطن :
« مسئولین به فکر کشورهای دیگر هستند اما به فکر ما نیستند؛ شما بروید تلویزیون را نگاه کنید که فقط اخبار سایر کشورها را پوشش می‌دهد!..»

🔴  مبارزه ای به نام زندگی

✍عرفان نظرآهاری

🔸در روزگاری به سر می بریم که زندگی جرم است. اینجا که ماییم هر آیین نامه و هر بخش نامه ای، هر روز ما را به مردن بیشتر مجبور می کند.

🔸اگر کسی قدری دست از پا خطا کند و سرانگشتش به دامان زندگی بخورد، او را هر جا که باشد, پیدا می کنند و سرش را به سنگ سیاه افسردگی می کوبند، آنقدر تا بفهمد تنها امر مباح مرگ است.

🔸روز مرّگی و ماه مردگی رسم  است. قوانین ما را به قاعده مردگان می نویسند. ما زندگانی هراسانیم، زیرا از هر طرف که برویم، یا قانونی را زیر پا گذاشته‌ایم، یا هنجاری را شکسته‌ایم، یا گناهی را مرتکب شده ایم.
خدایی داریم که هر آن التماسمان می کند: نجاتم دهید، نجاتم دهید، نجاتم دهید. مرا از زنجیرهای افراط رها کنید، مرا به خانه هایتان ببرید، به قلب هایتان.

هیچ کفری بالاتر از کفران زندگی نیست و هیچ گناهی بزرگ‌تر از انکار انسان.

🔸اینک در این هوای خموده و خسته میان این همه فرسودگی و فسردگی تنها راه، پای فشردن بر جاده زندگی است. پس هر قدر که می توانید، هر جا که می توانید و هر دم که ممکن است به هر بهانه زندگی کنید.
هم اندوهان! زنده بمانید، زنده بمانید، زنده بمانید…

سخنرانی دکتر حسن حاجی پور در همایش بزرگ ۱۶ آذر
با موضوع:
مفهوم انتقال و انتقال متقابل در جلسه درمان


همراه برنامه های ما در خانه علوم تربیتی و روانشناسی مشهد باشید🍃

سخنرانی دکتر علیرضا مرتضوی در همایش بزرگ ۱۶ آذر
با موضوع:
جذب و امنیت
دو بال درمانگری کودک

همراه برنامه های ما در خانه علوم تربیتی و روانشناسی مشهد باشید🍃

☆☆☆

اهمیت هدف درونی از نگاه #اکهارت_تله:

هدف درونی برای همه یکسان است: بیدار شدن به آگاهی و حضور کامل در لحظه حال. این هدف شامل هماهنگی با خود واقعی و تجربه عمیق لحظه اکنون است.  این هدف بودنی است نه انجام‌دادنی و فراتر از دستاوردهای بیرونی است.

هدف بیرونی
هدف بیرونی برای هر فرد متفاوت است و به اهداف، نقش‌ها یا وظایفی که در دنیای بیرونی دنبال می‌کند، مانند شغل، روابط، یا پروژه‌های شخصی مربوط می‌شود. این اهداف دائماً تغییر می‌کنند و به زمان و جهان فیزیکی وابسته‌اند.

اکهارت تأکید می‌کند که هدف درونی اصلی و بنیادی است، در حالی که هدف بیرونی ثانویه است.
وقتی هدف درونی محقق شود، وضوح، آرامش و معنا در اهداف بیرونی جاری می‌شود.
موفقیت بیرونی به تنهایی، بدون هدف درونی، اغلب منجر به نارضایتی می‌شود.
با تمرکز بر لحظه حال (هدف درونی)، می‌توان به اهداف بیرونی با استرس کمتر و جریان بیشتر رسید.
زندگی معنادار نیازمند ایجاد تعادل بین هر دو هدف است، به طوری که هدف بیرونی باید خود را با هدف درونی هم‌راستا کند.

پیشنهاد اول دوست اجتماعی
پیشنهاد دوم دوست همه جوره
پیشنهاد سوم ازدواج سفید
پیشنهاد چهارم ........ و انگار که پیشنهاد چهارمی دیگر وجود نخواهد داشت...
چطور می شود علت را جای دیگری جستجو کرد وقتی خودِ افراد جامعه قسمت بزرگی از این فاجعه هستند
فاجعه ای که محصولِ نوع نگرش این قبیل افراد به رابطه است
اینجا ایران است
درصد خانواده هایی که ازدواج سفید را می پذیرند در اقلیت است
هر خانواده ای تا مدتی دوست پسر و دوست دختر را برای فرزندش می پذیرد
هیچکدام از این خانواده ها هم نمی دانند که فرزندانشان چگونه دارند از خط قرمز ها فراتر میروند و چه رابطه های مجهول الهویه و معلوم الحالی را تجربه می کنند
اینجا ایران است
شرایط اقتصادی دامن زده به فرار جوانان از ازدواج
اما ناهنجاری دیگری هم هست که اشتیاق به ازدواج را به حداقل رسانده...
کافی ست دست دراز کنی و آدمی را که می خواهی برای آن رابطه عجیب و غریب و تعریف نشده ای که میخواهی پیدا کنی....
دیگر چیز تجربه نکرده ای باقی نمانده و آن پناه بردن از تنگناها به ازدواج در جامعه کنونی دیگر معنا و مفهومی ندارد
میل داشتن فرزند هم که با جمله ای مثل این " مگه دیوونه ام یه آدم بیگناه رو به این دنیا بیارم و بدبختش کنم " منتفی میشود
این تجربه های پیش از ازدواج از جهاتی شاید خوب باشد اما محصولش آدم های بلاتکلیفی و زخم خورده ای ست که از تنهایی شاکی هستند اما از تشکیل خانواده فراری...
محصول دیگرش افرادی هستند با تمایلات عجیب و غریب، به انحراف کشیده شده و هیچ رقمه ارضا نشده جنسی...
محصول دیگرش افرادی هستند که خودشان را دریغ نمی کنند و به دوستی های عجیب و غریب، چراغ سبز نشان می دهند و انقدر به پوچی در رابطه های متعدد میرسند که در نهایت تنها می مانند...
متجدد تر و شیک تر شده ایم اما نه آنقدر مردانگی مانده که بخواهیم ستون یک خانواده باشیم
نه آنقدر زنانگی که در کنار یک مرد بایستیم و با تدبیر به زندگی سر و سامان بدهیم...
و نه حتی آنقدر خود دار و با وجدان که تنهایی را بپذیریم و پیشنهاد دهنده و پذیرنده این چنین رابطه هایی نباشیم...
جوانانی داریم بدبین به جنس مخالف، ترسیده از تشکیل خانواده و شاید هم حق با آن ها باشد که در این ناهنجاری اجتماعی هستند و می بینند و وقایعی تلخ و بیمارگونه تجربه می کنند
و درصد قابل توجهی از آنهایی هم که همت می کنند و ازدواج می کنند چند ماه بعد سر از اتاق های مشاوره در می آورند با داستان هایی از روابط مدرن زن و شوهری!!! که از شنیدنش گوش مخاطب سوت می کشد و شاید تنها آنجاست که عمق فاجعه ی روابطی که از تجرد تا تاهلِ این افراد مسیری رو به زوال داشته، تمام و کمال آشکار می شود
دکتر احمد تیموری