🔴 سردار اثباتی نمی‌داند اسد به اشغال راضی بود!
✍ مجید مرادی
▫️سخنان سردار اثباتی نکته تازه‌ای نداشت. اثبات بدیهیاتی بود که نیازی به دلیل ندارند. سال‌هاست در این کانال تلگرامی هم از استبداد رژیم ابد و یک روز اسد و ویران‌گری‌هایش نوشتم و هم از خباثت روسیه و اشغال سیاست و اقتصاد ایران در چنگال روس‌ها.
▫️باید از سردار اثباتی پرسید آیا خیانت روس‌ها و خاندان اسد و درک متفاوت و ابتر بشار از مقاومت در یک روز اتفاق افتاد؟ یکی از رهبران تحریر الشام قبل از فتح حماه و حمص گفته بود ایرانی‌ها از عمق خیانت ارتش اسد به خودشان اطلاع دارند و دیگر انگیزه‌ای برای تداوم حمایت از او ندارند. سال‌ها پیش لبنانی ها هم از خیانت ارتش اسد به خودشان و ایرانی‌ها می‌گفتند اما در ایران تنها یک صدا اجازه داشت بلند شود و آن هم حمایت از محور مقاومتی بود که ستون فقراتش خاندان فاسد اسد بود. چرا سردار اثباتی و دیگران این حرف‌ها را زودتر نزدند و مانع ورود ایران به باتلاق سوریه نشدند؟!
▫️سردار اثباتی گفته است که برداشت و درک بشار اسد از مقاومت ابتر بود و او جرأت شلیک یک گلوله به سمت اسرائیل را هم نداشت. جهت اطلاع سردار اثباتی باید بگویم که خاندان اسد هیچ گاه دنبال مبارزه با اشغالگر و آزادسازی بلندی‌های جولان نبوده‌اند و من معتقدم که اگر اسرائیل در جریان مذاکرات مادرید حسن نیت کامل نشان می‌داد تا همان گونه که با امضای کمپ دیوید، صحرای سینا را به مصر پس داد، در ازای صلح با سوریه، بلندی‌های جولان را هم به سوریه پس دهد، حافظ اسد نمی‌پذیرفت زیرا حافظ اسد دوست داشت اشغال جولان، استخوان لای زخم بماند و دشمن اشغالگر خارجی عامل انسجام در داخل باشد و هر گونه مطالبه آزادی و دموکراسی تا زمانی که پاره ای از پیکر کشور در اشغال است به تعویق بیفتد. بنابراین نیاز حافظ اسد به اسرائیل بیش از نیاز اسرائیل به جولان بود. زیرا اسد، جولان خود را در داخل، منوط به تداوم اشغال بلندی‌های جولان می‌دید.
▫️اصولاً برکت جنگ‌ها و منازعات و اشغال‌ها برای دولت‌ها این است که نگاه ها را از داخل به خارج و از مطالبه دموکراسی و آزادی و رفاه به مطالبه آزادسازی اراضی و نبرد با دشمن معطوف می‌کند. دولت‌های استبدادی برای سرکوب مطالبات داخلی، گاه پروژه جنگ و درگیری با همسایگان یا دشمنان فرضی را کلید می‌زنند تا دوام بیاورند. چرا باید حافظ اسد و بشار اسد این نعمت را کفران می‌کردند تا با پایان اشغال جولان و برقراری صلح، با مطالبات داخل مواجه و مجبور به ازدست‌دادن قدرت مطلقه خود شوند؟!
▫️تداوم اشغال جولان ضامن تداوم سلطه خاندان اسد و اعتبار آن نزد ملت های عربی به عنوان خط مقدم مقاومت شد. ارتباط اسد با جمهوری اسلامی ایران و پشت کردن به عراق در جریان جنگش با ایران هم به معنای یارگیری جهت ستیز با اسرائیل نبوده است زیرا خطر عراق برای اسرائیل کمتر از خطر ایران نبود.
▫️نمی‌توان منکر کمک سوریه به حزب الله در مقابل کمک‌های ایران به سوریه شد، چنان که نمی‌توان مدعی شد که دولت اسد رابطه و هماهنگی پنهان با اسرائیل داشته است. اما می‌توان گفت اگر اشغال نبود، ریشه‌هایی استبداد اسد این قدر عمیق و دولتش این قدر دیرپا نمی شد. دولتی که حقوق اساسی ملت خود را اشغال کرده است نمی‌تواند مدافع خوبی در برابر اشغال خارجی باشد.
*کانال نویسنده
@kaleme
✍ مجید مرادی
▫️سخنان سردار اثباتی نکته تازه‌ای نداشت. اثبات بدیهیاتی بود که نیازی به دلیل ندارند. سال‌هاست در این کانال تلگرامی هم از استبداد رژیم ابد و یک روز اسد و ویران‌گری‌هایش نوشتم و هم از خباثت روسیه و اشغال سیاست و اقتصاد ایران در چنگال روس‌ها.
▫️باید از سردار اثباتی پرسید آیا خیانت روس‌ها و خاندان اسد و درک متفاوت و ابتر بشار از مقاومت در یک روز اتفاق افتاد؟ یکی از رهبران تحریر الشام قبل از فتح حماه و حمص گفته بود ایرانی‌ها از عمق خیانت ارتش اسد به خودشان اطلاع دارند و دیگر انگیزه‌ای برای تداوم حمایت از او ندارند. سال‌ها پیش لبنانی ها هم از خیانت ارتش اسد به خودشان و ایرانی‌ها می‌گفتند اما در ایران تنها یک صدا اجازه داشت بلند شود و آن هم حمایت از محور مقاومتی بود که ستون فقراتش خاندان فاسد اسد بود. چرا سردار اثباتی و دیگران این حرف‌ها را زودتر نزدند و مانع ورود ایران به باتلاق سوریه نشدند؟!
▫️سردار اثباتی گفته است که برداشت و درک بشار اسد از مقاومت ابتر بود و او جرأت شلیک یک گلوله به سمت اسرائیل را هم نداشت. جهت اطلاع سردار اثباتی باید بگویم که خاندان اسد هیچ گاه دنبال مبارزه با اشغالگر و آزادسازی بلندی‌های جولان نبوده‌اند و من معتقدم که اگر اسرائیل در جریان مذاکرات مادرید حسن نیت کامل نشان می‌داد تا همان گونه که با امضای کمپ دیوید، صحرای سینا را به مصر پس داد، در ازای صلح با سوریه، بلندی‌های جولان را هم به سوریه پس دهد، حافظ اسد نمی‌پذیرفت زیرا حافظ اسد دوست داشت اشغال جولان، استخوان لای زخم بماند و دشمن اشغالگر خارجی عامل انسجام در داخل باشد و هر گونه مطالبه آزادی و دموکراسی تا زمانی که پاره ای از پیکر کشور در اشغال است به تعویق بیفتد. بنابراین نیاز حافظ اسد به اسرائیل بیش از نیاز اسرائیل به جولان بود. زیرا اسد، جولان خود را در داخل، منوط به تداوم اشغال بلندی‌های جولان می‌دید.
▫️اصولاً برکت جنگ‌ها و منازعات و اشغال‌ها برای دولت‌ها این است که نگاه ها را از داخل به خارج و از مطالبه دموکراسی و آزادی و رفاه به مطالبه آزادسازی اراضی و نبرد با دشمن معطوف می‌کند. دولت‌های استبدادی برای سرکوب مطالبات داخلی، گاه پروژه جنگ و درگیری با همسایگان یا دشمنان فرضی را کلید می‌زنند تا دوام بیاورند. چرا باید حافظ اسد و بشار اسد این نعمت را کفران می‌کردند تا با پایان اشغال جولان و برقراری صلح، با مطالبات داخل مواجه و مجبور به ازدست‌دادن قدرت مطلقه خود شوند؟!
▫️تداوم اشغال جولان ضامن تداوم سلطه خاندان اسد و اعتبار آن نزد ملت های عربی به عنوان خط مقدم مقاومت شد. ارتباط اسد با جمهوری اسلامی ایران و پشت کردن به عراق در جریان جنگش با ایران هم به معنای یارگیری جهت ستیز با اسرائیل نبوده است زیرا خطر عراق برای اسرائیل کمتر از خطر ایران نبود.
▫️نمی‌توان منکر کمک سوریه به حزب الله در مقابل کمک‌های ایران به سوریه شد، چنان که نمی‌توان مدعی شد که دولت اسد رابطه و هماهنگی پنهان با اسرائیل داشته است. اما می‌توان گفت اگر اشغال نبود، ریشه‌هایی استبداد اسد این قدر عمیق و دولتش این قدر دیرپا نمی شد. دولتی که حقوق اساسی ملت خود را اشغال کرده است نمی‌تواند مدافع خوبی در برابر اشغال خارجی باشد.
*کانال نویسنده
@kaleme