✍ شخصی ۱۰۰ گرم طلا به دیگری بدهکار است اما طلبکار از دریافت آن امتناع می‌نماید تا موجبات ورود خسارت به خود را فراهم ساخته و از بدهکار خسارت عدم تحویل طلاها را دریافت نماید. در این حالت تکلیف بدهکار جهت ادای دین خود به طلبکار چیست؟
🔽در این راستا در ماده ۲۷۳ قانون مدنی آمده است: «اگر صاحب حق از قبول آن امتناع کند متعهد بوسیله تصرف دادن آن به حاکم یا قائم مقام او بری می شود و از تاریخ این اقدام مسئول خسارتی که ممکن است به موضوع حق وارد آید نخواهد بود.»
✔️سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا در قوانین فرعی جایی برای اعمال ماده فوق وجود دارد یا خیر؟ خاطرنشان می‌شود که تنها حکم موجود در این خصوص، حکم مقرر در ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی است که در آن آمده: «درصورتی که اظهارنامه مشعر به تسلیم چیزی یا وجه یا مال یا سندی از طرف اظهارکننده به مخاطب باشد باید آن چیز یا وجه یا مال یا سند هنگام تسلیم اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آن که طرفین هنگام تعهد محل و ترتیب دیگری را تعیین کرده باشند.»
🔻با این حال، تا جایی که بررسی به عمل آمد، مشخص شده که اداره ثبت عملاً سازوکاری برای دریافت و تحویل مال مورد ادعای اظهار کننده ندارد. در این موارد به نظر می‌رسد که بدهکار برای تقویت موضع خود راهی جز ارسال اظهارنامه و بیان جزئیات دقیق آمادگی خود به منظور وفای به عهد نداشته و همچنین باید در قالب «تامین دلیل» و از طریق دادگاه صلح موجبات اثبات اراده واقعی خود برای وفای به عهد را ثبت و ضبط نماید.
@hoghoogh
🔽در این راستا در ماده ۲۷۳ قانون مدنی آمده است: «اگر صاحب حق از قبول آن امتناع کند متعهد بوسیله تصرف دادن آن به حاکم یا قائم مقام او بری می شود و از تاریخ این اقدام مسئول خسارتی که ممکن است به موضوع حق وارد آید نخواهد بود.»
✔️سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا در قوانین فرعی جایی برای اعمال ماده فوق وجود دارد یا خیر؟ خاطرنشان می‌شود که تنها حکم موجود در این خصوص، حکم مقرر در ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی است که در آن آمده: «درصورتی که اظهارنامه مشعر به تسلیم چیزی یا وجه یا مال یا سندی از طرف اظهارکننده به مخاطب باشد باید آن چیز یا وجه یا مال یا سند هنگام تسلیم اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آن که طرفین هنگام تعهد محل و ترتیب دیگری را تعیین کرده باشند.»
🔻با این حال، تا جایی که بررسی به عمل آمد، مشخص شده که اداره ثبت عملاً سازوکاری برای دریافت و تحویل مال مورد ادعای اظهار کننده ندارد. در این موارد به نظر می‌رسد که بدهکار برای تقویت موضع خود راهی جز ارسال اظهارنامه و بیان جزئیات دقیق آمادگی خود به منظور وفای به عهد نداشته و همچنین باید در قالب «تامین دلیل» و از طریق دادگاه صلح موجبات اثبات اراده واقعی خود برای وفای به عهد را ثبت و ضبط نماید.
@hoghoogh