«همه‌ افتخارم در موسیقی ایران این است که هیچ‌وقت در جشنواره موسیقی فجر شرکت نکرده‌ام؛ این جشنواره فرمایشی‌ست، نه هُنری و نه در حد و اندازه‌ هنر. ‎من از هرگونه بزرگداشت از طرف ارگان‌های حکومتی بی‌نیازم.»

«وظیفه هنرمند، نوحه‌خواندن نیست. کار ما مداحی نیست. کار ما آفرینشی‌ست که در آن زندگی وجود داشته باشد. در ایران که در ذات، ظاهراً موسیقی حرام است، رفتن مردم به کنسرت و گوش‌کردن موسیقی، به مبارزه سیاسی تبدیل شده. گوش‌کردن به موسیقی به ابراز عشق و حمایت از هنرمند تبدیل شده. و آنقدر این مردم با همین کارشان به ما نیرو داده‌اند که من فقط باید سپاسگزار باشم. من اگر صدبار دیگر هم زندگی کنم، مُزد خودم را از مردم گرفته‌ام. من باور دارم اگر یک قدم به طرف مردم برداری، مردم هزار قدم به طرف تو برمی‌دارند.»