پُزِتیویسمِ فلسفه◇ عماد جعفری پور

درسته که فیلسوف روسی
جناب《میخائیل بوکونین》 اسم جالبی نداره، و استادها سر کلاس جلوی شصت نفر دانشجو ناچارند اسمش را خیلی آهسته تلفظ کنند، ولی حرفهای مهمی زده، مهم دانستن به معنای مورد تایید دانستن همه حرفهایش نیست.

یک●○ من یک عاشق متعصب برای آزادی هستم، چرا که آزادی یگانه ابزاری است که با آن شعور، شأن و خوشبختی انسان ها توسعه می یابد؛ اما نه آن آزادی رسمی و صوری که دولت ها ایجاد می کنند تا ابزار عده ای برای به بردگی کشیدن دیگران باشد.

دو●○ من زمانی آزاد هستم که همه ی زنان و مردان پیرامون من، آزادانه به زندگی خود بپردازند.

سه●○ کمونیسم در ذات خودش مخالف آزادی و مخالف طبیعت انسان است.

چهار●○ یک نواختی همان مرگ است، تغییر همان زندگی است.

پنج●○ خدا با ویژگیهایی که ادیان می گویند، وجود ندارد، ولی اگر برایم اثبات شود که چنان خدایی واقعا وجود دارد، من لشکری مهیا خواهم کرد تا با خدا بجنگم.

شش●○ آزادی بدون سوسیالیسم، امتیازجویی و بی عدالتی است؛ سوسیالیسم بدون آزادی، بردگی و خشونت است. پایان.



\● کانال پوزیتیویسم ...
عماد جعفری پور بختیاری ●/

بالاگرفتنِ هیاهوها بر سر واژه‌  «خیابان» در #افغانستان


چند روزی است که هیاهوها بر سرِ واژه‌ «خیابان» در شهرِ هراتِ افغانستان بالا گرفته است.

به گزارشِ «مردم‌سالاری آنلاین»، این هیاهوها از آنجا آغاز شد که شهردارِ هرات، محمدداوود انوری، خواستارِ جایگزینی واژه‌ی هندی سرک بجای واژه پارسیِ «خیابان» شد و در برگه‌ی فیس‌بوکش نوشت: «اصول و قاعده‌ی ملت‌سازی حکم می‌کند که افغانستان به جای کلمه‌  خیابان کلمه‌ی سرک را به کار ببرد. هر چند کلمه‌  خیابان مقبول است، ولی برای تفکیکِ هویتِ ملی در افغانستان باید از کلماتِ رایج در ایران خودداری کنیم».

این سخنانِ شهردارِ هرات میانِ کاربرانِ هراتی شبکه‌های اجتماعی، به ویژه فیس‌بوک، با واکنشهایی بسیار روبه‌رو شد. «نجیب بارور» شاعرِ نامیِ پنج‌شیری این را «در پاسخِ شهردارِ بی‌فرهنگِ هرات» سرود:

زادگاهِ رستم و شاهانِ ساسانی یکی ‌ست
شوکتِ شهنامه و فرهنگِ ایرانی یکی ‌ست

ارزشِ خاکِ بخارا و سمرقندِ عزیز
نزدِ ما با گوهر و لعلِ بدخشانی یکی‌ ست

ما اگر چون شاخه‌ها دوریم از هم عیب نیست
ریشه‌ی کولابی و بلخی و تهرانی یکی ‌ست

از درفشِ کاویان آوازِ دیگر می‌رسد:
بازوانِ کاوه و شمشیرِ سامانی یکی ‌ست

چیست فرقِ شعرِ حافظ، با سرودِ مولوی؟
مکتبِ هندی، عراقی و خراسانی یکی ‌ست

فرقِ شعرِ بیدل و اقبال و غالب در کجاست؟
رودکی و حضرتِ جامی و خاقانی یکی ‌ست

مرزها دیگر اساسِ دوریِ ما نیستند
ای برادر! اصل ما را نیک می‌دانی یکی‌ ست

«تاجکی»، یا «فارسی»، یا خویش پنداری «دری»
این زبان پارسی را هرچه می‌خوانی، یکی ‌ست!

این سروده همچون برگِ زر در شبکه‌های اجتماعیِ کاربرانِ افغانستانی دست به دست شد و سروده‌ها و سخنانی از این دست گروهی از جوانانِ هراتی را چنان برانگیخت که در خیزشی خودجوش همه‌  تابلوهایی که در آن واژه‌ی «سرک» جایگزینِ واژه‌ «خیابان» شده بودند از راهها و گذرها پایین کشیدند.

@bahadorbeygmsh

@ Shohre1750 کپی

‏بابام عاشق حیواناته
یبار ازش پرسیدم: پدر عزیزم، خیلی دوست داشتی نگهبان باغ وحش باشی، نه؟

گفت: نیستم مگه؟




تا سه روز کسی حرفی نمیزد تو خونه😐😐😂