🌹از محبت تلخها شیرین شود
(نوروز، فصل گشایش برای زندانیان)
📜 سرمقاله روزنامه سازندگی ش ۱۹۱۷ دوشنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳
#عمادالدین_باقی
✍️می دانم باز هم برخی خوانندگان خواهند گفت چرا هنوز امیدوارید و خیرخواهی می کنید و باور ندارید سودی ندارد و اتلاف وقت می کنید و...؟ ولی اگر ذره ای احتمال تاثیر برود تکلیف بر ما جاری است و دست کم اتمام حجتی و حسن نیتی را تکرار می کنیم. ترس از خشونت هم دلیل دیگری برای پناه بردن به امید است.
اگر امروز دشمن به ایران طمع می کند، طمع به شکاف دولت-ملت دارد. شکاف ها با عدم رعایت حقوق بشر و شهروند پدیدار می شوند. تنها با داشتن یک دموکراسی مقتدر می توان کشور را از تعرض دشمن مصون نگه داشت و انهم با رعایت قواعد مردم سالارانه و ازادی بیان محقق می شود. شگفت انکه در برنامه پنجم توسعه دیپلماسی قضایی و سیاسی را تعریف کرده و یکی از مهم ترین وظایف حکومت را رفع انتقادات حقوق بشری دانسته است اما هیچ تلاشی در این رابطه صورت نمی گیرد و می توان گفت هیچیک از مسئولان کشور حتی نمی دانند چنین قانونی تصویب کرده اند چون حتی یکبار هم اشاره ای به ان نداشته اند.
در ماده ۲۱۰ قانون برنامه پنجم توسعه آمده است: «وزارت امور خارجه موظف است با بهره‌گيري از نظرات كارشناسان كليه سازمان‌ها و نهادهاي مسوول و براي اعتلاي شأن، موقعيت، اقتدار و نقش جمهوري اسلامي ايران و استفاده از فرصت‌هاي اقتصادي در منطقه و نظام بين‌الملل و بسط گفتمان عدالت‌خواهي در روابط بين‌الملل، سياست‌هاي مناسب را براي اجرايي كردن احكام ذيل به مراجع ذي‌ربط ارايه دهد: « الف ـ تنظيم سطح روابط و مناسبات سياسي، اقتصادي و فرهنگي با كشورهاي داراي ديدگاه‌ها و مواضع غيرهمسو با جمهوري اسلامي ايران
5 ـ اتخاذ ديپلماسي فعال جهت توقف روند صدور قطعنامه‌هاي حقوق بشري عليه جمهوري اسلامي ايران.»
ولی در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد بلکه برعکس، هر روز با اجرای حکم زندان یا اعدامی بر این وضعیت نفت می ریزند. فقط یرای نمونه اشاره می کنم که پس از محکومیت دکتر حمید قره حسنلوو همسرش، تاکنون چند بار مسٔولان قوه قضاییه رسما اعلام کرده اند که انان هیچ نقشی در خشونت های انتسابی نداشته اند و این را به استناد پرونده و مدارک موجود می گویند. در فضای تند روزهای جنبس مهسا احکامی صادر شده و اکنون زمان گذشته ولی تصور کنید زن و شوهری را به ترتیب به ۵ سال و ۱۵ سال حبس محکوم و یکی را در زندان یزد و دیگری را در زندان مشهد تبعید کرده اند و فرزندان شان در کرج که یکی دختری ۱۳ ساله است. با کدام شاقول انصاف و عدالت، چنین مجازاتی روا است.؟ وقتی يیامبر اسلام می گوید دنبال بهانه باشید تا افراد را از مجاات دور کنید(ادْرَؤوا الحُدودَ عنِ المسلِمينَ ما اسْتَطَعْتُم ، فإنْ وَجَدتُم للمسلِمِ مَخْرَجا فَخَلّوا سبيلَهُ) انهم درباره افراد گناهکار، نه کسانی که بیگناه هستند، ایا شایسته نبود که خود قوه قضاییه دست کم خانم فرزانه قره حسنلو را در لیست عفو بگذارد تا در یکی از چند لیستی که تاکنون ازاد شده اند قرار گرفته و ازاد شود و بخشی از بار روانی و ازار حبس ناعادلانه یک زوج کاسته شود؟
حکم شرعی جهاد این است که بیش از۴ ماه حکومت مجاز نیست مردان را به جنگ اعزام کند و از خانواده دور نگه دارد. اصلا با دیدگاه خود حکومت فرض کنید اصلا احکام صادره علیه برخی از مخالفان درست باشد، در کدام شرع و ایینی خوانده اید که افراد متاهل مانند مصطفی تاج زاده یا سعید مدنی را یا داوود رضوی یا محمد نجفی و هاشم خواستار و محمد نوری زاد را حتی اگرمخالف حکومت باشند می توان ماهها یا سالها بدون مرخصی در حبس نگه داشت؟
بدون شک خشونتُ خشونت می آورد و عطوفت عطوفت می يروراند. راه مواجهه با منتقدان، گفتگو است نه زندان. اگر افراد حرف نادرست می زنند خودشان رسوا و بی اعتبار می شوند و اگر حرف درست می زنند ولو مخالف شما باشند از ان بهره مند شوید که امام صاداق می فرماید رحمت خدا بر انکس که مرا به عیوبم آگاه کند «رحم الله أمرا أهدى إلَيَ عُيوبي». اگر نتوانید با ضیا نبوی و رحیم قمیشی و تاج زاده و مدنی گفتگو کنید این از ناتوانی شماست. جامعه ما به عطوفت نیاز دارد نه خشونت. خشونت آتشی است که همه چیزرا با هم می سوزاند و عطوفت ان است که مولانا می فرماید: از محبت تلخها شیرین شود/ وز محبت مسها زرین شود/ از محبت دردها صافی شود/ وز محبت دردها شافی شود/ از محبت خارها گل میشود...
نو شدن طبیعت در نوروز را با نوشدن تفکر و منش خود همنوا کنید و فرصت را برای شیرین کردن تلخی ها مغتنم بشمارید و زندانیان وجدان را به آغوش خانواده بازگردانید.
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com
(نوروز، فصل گشایش برای زندانیان)
📜 سرمقاله روزنامه سازندگی ش ۱۹۱۷ دوشنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳
#عمادالدین_باقی
✍️می دانم باز هم برخی خوانندگان خواهند گفت چرا هنوز امیدوارید و خیرخواهی می کنید و باور ندارید سودی ندارد و اتلاف وقت می کنید و...؟ ولی اگر ذره ای احتمال تاثیر برود تکلیف بر ما جاری است و دست کم اتمام حجتی و حسن نیتی را تکرار می کنیم. ترس از خشونت هم دلیل دیگری برای پناه بردن به امید است.
اگر امروز دشمن به ایران طمع می کند، طمع به شکاف دولت-ملت دارد. شکاف ها با عدم رعایت حقوق بشر و شهروند پدیدار می شوند. تنها با داشتن یک دموکراسی مقتدر می توان کشور را از تعرض دشمن مصون نگه داشت و انهم با رعایت قواعد مردم سالارانه و ازادی بیان محقق می شود. شگفت انکه در برنامه پنجم توسعه دیپلماسی قضایی و سیاسی را تعریف کرده و یکی از مهم ترین وظایف حکومت را رفع انتقادات حقوق بشری دانسته است اما هیچ تلاشی در این رابطه صورت نمی گیرد و می توان گفت هیچیک از مسئولان کشور حتی نمی دانند چنین قانونی تصویب کرده اند چون حتی یکبار هم اشاره ای به ان نداشته اند.
در ماده ۲۱۰ قانون برنامه پنجم توسعه آمده است: «وزارت امور خارجه موظف است با بهره‌گيري از نظرات كارشناسان كليه سازمان‌ها و نهادهاي مسوول و براي اعتلاي شأن، موقعيت، اقتدار و نقش جمهوري اسلامي ايران و استفاده از فرصت‌هاي اقتصادي در منطقه و نظام بين‌الملل و بسط گفتمان عدالت‌خواهي در روابط بين‌الملل، سياست‌هاي مناسب را براي اجرايي كردن احكام ذيل به مراجع ذي‌ربط ارايه دهد: « الف ـ تنظيم سطح روابط و مناسبات سياسي، اقتصادي و فرهنگي با كشورهاي داراي ديدگاه‌ها و مواضع غيرهمسو با جمهوري اسلامي ايران
5 ـ اتخاذ ديپلماسي فعال جهت توقف روند صدور قطعنامه‌هاي حقوق بشري عليه جمهوري اسلامي ايران.»
ولی در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد بلکه برعکس، هر روز با اجرای حکم زندان یا اعدامی بر این وضعیت نفت می ریزند. فقط یرای نمونه اشاره می کنم که پس از محکومیت دکتر حمید قره حسنلوو همسرش، تاکنون چند بار مسٔولان قوه قضاییه رسما اعلام کرده اند که انان هیچ نقشی در خشونت های انتسابی نداشته اند و این را به استناد پرونده و مدارک موجود می گویند. در فضای تند روزهای جنبس مهسا احکامی صادر شده و اکنون زمان گذشته ولی تصور کنید زن و شوهری را به ترتیب به ۵ سال و ۱۵ سال حبس محکوم و یکی را در زندان یزد و دیگری را در زندان مشهد تبعید کرده اند و فرزندان شان در کرج که یکی دختری ۱۳ ساله است. با کدام شاقول انصاف و عدالت، چنین مجازاتی روا است.؟ وقتی يیامبر اسلام می گوید دنبال بهانه باشید تا افراد را از مجاات دور کنید(ادْرَؤوا الحُدودَ عنِ المسلِمينَ ما اسْتَطَعْتُم ، فإنْ وَجَدتُم للمسلِمِ مَخْرَجا فَخَلّوا سبيلَهُ) انهم درباره افراد گناهکار، نه کسانی که بیگناه هستند، ایا شایسته نبود که خود قوه قضاییه دست کم خانم فرزانه قره حسنلو را در لیست عفو بگذارد تا در یکی از چند لیستی که تاکنون ازاد شده اند قرار گرفته و ازاد شود و بخشی از بار روانی و ازار حبس ناعادلانه یک زوج کاسته شود؟
حکم شرعی جهاد این است که بیش از۴ ماه حکومت مجاز نیست مردان را به جنگ اعزام کند و از خانواده دور نگه دارد. اصلا با دیدگاه خود حکومت فرض کنید اصلا احکام صادره علیه برخی از مخالفان درست باشد، در کدام شرع و ایینی خوانده اید که افراد متاهل مانند مصطفی تاج زاده یا سعید مدنی را یا داوود رضوی یا محمد نجفی و هاشم خواستار و محمد نوری زاد را حتی اگرمخالف حکومت باشند می توان ماهها یا سالها بدون مرخصی در حبس نگه داشت؟
بدون شک خشونتُ خشونت می آورد و عطوفت عطوفت می يروراند. راه مواجهه با منتقدان، گفتگو است نه زندان. اگر افراد حرف نادرست می زنند خودشان رسوا و بی اعتبار می شوند و اگر حرف درست می زنند ولو مخالف شما باشند از ان بهره مند شوید که امام صاداق می فرماید رحمت خدا بر انکس که مرا به عیوبم آگاه کند «رحم الله أمرا أهدى إلَيَ عُيوبي». اگر نتوانید با ضیا نبوی و رحیم قمیشی و تاج زاده و مدنی گفتگو کنید این از ناتوانی شماست. جامعه ما به عطوفت نیاز دارد نه خشونت. خشونت آتشی است که همه چیزرا با هم می سوزاند و عطوفت ان است که مولانا می فرماید: از محبت تلخها شیرین شود/ وز محبت مسها زرین شود/ از محبت دردها صافی شود/ وز محبت دردها شافی شود/ از محبت خارها گل میشود...
نو شدن طبیعت در نوروز را با نوشدن تفکر و منش خود همنوا کنید و فرصت را برای شیرین کردن تلخی ها مغتنم بشمارید و زندانیان وجدان را به آغوش خانواده بازگردانید.
📡 کانال گفتارهای باقی
https://t.me/emadbaghi
وبسایت
www.emadbaghi.com