‌
‌سر درون سینه بردم تا ببینم خویش را
طعمه دندان گرگ آز دیدم میش را

پرتوی در راهم افکن، ای چراغ عافیت
تا بجویم مقصد افتاده اندر پیش را

عمر سودا نیست، ای سوداگران خود پرست
بیشتر جو، بیشتردارد زیان بیش را

جان بدر برد آنکه سودای جهان‌داری نداشت
ای جوان کن گوش پند پیر خیر اندیش را

گر سری آزاده میخواهی رها کن زور و زر
این تعلقهاست کافزون می کند تشویش را

ساقی عشق است تا باقی در این نیلی رواق
کس نمیبیند تهی پیمانه درویش را

سوختیم در انتظارت ای طبیب اشتیاق
مرهمی کو تا کند تیمار، قلب ریش را

#معینی_کرمانشاهی

@beshno_az_ney ツ