عزت نفس کودکان...
💭والدی ازم پرسید: چطور بچه‌های با عزت نفس و اعتماد به نفسی رو تربیت کنم!
گفتم با ده تا رفتار به شدت ساده و بی اندازه اثرگذار.
💬گفت چطور یعنی!
+ گفتم: 1) گاه و بیگاه بغلش کن و ببوسش. بذار حس کنه خودش ارزشمند و دوست داشتنیه نه کارها و دستاوردهاش.
2) در انجام کارها تأکید کن که می‌تونه انجامش بده (القای بینش).
📌میتونی‌هایی که از تو می‌شنونه، سپری در برابر "تو نمی‌تونی، کار تو نیست و از دست تو که برنمیادهای بزرگسالیه...
3) تا جایی که میشه و می‌تونی از مقایسه کردن های ساده انگارانه، پرآسیب و بیهوده دست بردار.
📌باطن زندگی بچه خودت رو با ظاهر زندگی بچه دیگری مقایسه نکن. هیچ کس از عاقبت کار خبردار نیست.
4) وقتی بدو بدو با کلی ذوق و شوق میاد سمتت و باهات حرف می‌زنه به حرفاش توجه کن.
📌بذار حس کنه که وجود داره و شنیده میشه، از همسایه کوچه قبلی‌تون که وقتی می‌بینیش، ساعت‌ها گرم سخن می‌شید کمتر که نیست.
5) اشتباهاتش رو راحت بیخش و گاهی اجازه بده خراب‌کار باشه.
📌پناهگاه امنی باش که می‌تونه راحت تجربیات و خطاهاش رو بیان کنه.
6) از تهدید و تنبیه فاصله بگیر (قلان نکنی وای به حالت، برسیم خونه فلفل می‌ریزم دهنت!، دیگه واست خوراکی نمی‌خرم!، دیگه نمیبرمت خونه‌ی...).
📌در کوتاه مدت موثر و در بلندمدت شديداً مخربه.
7) باهاش بازی کن، کارتون ببین، نقاشی بکش و باهم كيف كنید.
📌الان که وقتشه انجام بده، با افزایش سن مشغله‌ها هم بیشتر میشه و یه وقتی می‌رسه که حسرت یه بوس و بغلش رو داری.
8) خوبی‌های کوچیکش رو بزرگ و بدی‌هاش رو گذرا و قابل اصلاح نشون بده، زمونه واسه خطاهاش به اندازه کافی سخت خواهد گرفت، بچگی رو ازش نگیریم.
9) حداقل هر دو سه شب یه بار واسش قصه بگو، نمی‌دونی تو رابطه‌تون چه طوفانی به پا می‌کنه!
📍و در نهایت: لطفاً لطفاً لطفاً همسر همراهی باشید و از دو یا چند تربیته کردن بچه فاصله بگیرید،
به نفع هیچ کس نیست.
✍️امید امانی
💭والدی ازم پرسید: چطور بچه‌های با عزت نفس و اعتماد به نفسی رو تربیت کنم!
گفتم با ده تا رفتار به شدت ساده و بی اندازه اثرگذار.
💬گفت چطور یعنی!
+ گفتم: 1) گاه و بیگاه بغلش کن و ببوسش. بذار حس کنه خودش ارزشمند و دوست داشتنیه نه کارها و دستاوردهاش.
2) در انجام کارها تأکید کن که می‌تونه انجامش بده (القای بینش).
📌میتونی‌هایی که از تو می‌شنونه، سپری در برابر "تو نمی‌تونی، کار تو نیست و از دست تو که برنمیادهای بزرگسالیه...
3) تا جایی که میشه و می‌تونی از مقایسه کردن های ساده انگارانه، پرآسیب و بیهوده دست بردار.
📌باطن زندگی بچه خودت رو با ظاهر زندگی بچه دیگری مقایسه نکن. هیچ کس از عاقبت کار خبردار نیست.
4) وقتی بدو بدو با کلی ذوق و شوق میاد سمتت و باهات حرف می‌زنه به حرفاش توجه کن.
📌بذار حس کنه که وجود داره و شنیده میشه، از همسایه کوچه قبلی‌تون که وقتی می‌بینیش، ساعت‌ها گرم سخن می‌شید کمتر که نیست.
5) اشتباهاتش رو راحت بیخش و گاهی اجازه بده خراب‌کار باشه.
📌پناهگاه امنی باش که می‌تونه راحت تجربیات و خطاهاش رو بیان کنه.
6) از تهدید و تنبیه فاصله بگیر (قلان نکنی وای به حالت، برسیم خونه فلفل می‌ریزم دهنت!، دیگه واست خوراکی نمی‌خرم!، دیگه نمیبرمت خونه‌ی...).
📌در کوتاه مدت موثر و در بلندمدت شديداً مخربه.
7) باهاش بازی کن، کارتون ببین، نقاشی بکش و باهم كيف كنید.
📌الان که وقتشه انجام بده، با افزایش سن مشغله‌ها هم بیشتر میشه و یه وقتی می‌رسه که حسرت یه بوس و بغلش رو داری.
8) خوبی‌های کوچیکش رو بزرگ و بدی‌هاش رو گذرا و قابل اصلاح نشون بده، زمونه واسه خطاهاش به اندازه کافی سخت خواهد گرفت، بچگی رو ازش نگیریم.
9) حداقل هر دو سه شب یه بار واسش قصه بگو، نمی‌دونی تو رابطه‌تون چه طوفانی به پا می‌کنه!
📍و در نهایت: لطفاً لطفاً لطفاً همسر همراهی باشید و از دو یا چند تربیته کردن بچه فاصله بگیرید،
به نفع هیچ کس نیست.
✍️امید امانی