🌖اهل البیت صلوات الله علیهم🌕

🔻اثر دوستی و محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام و الیه التسليم در یوم القیامه؛

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: إِنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَقْوَاماً تَمْتَلِئُ مِنْ جِهَةِ السَّیِّئَاتِ مَوَازِینُهُمْ فَیُقَالُ لَهُمْ هَذِهِ السَّیِّئَاتُ فَأَیْنَ الْحَسَنَاتُ وَ إِلَّا فَقَدْ عَطِبْتُمْ فَیَقُولُونَ یَا رَبَّنَا مَا نَعْرِفُ لَنَا حَسَنَاتٍ فَإِذَا النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَئِنْ لَمْ تَعْرِفُوا لِأَنْفُسِکُمْ عِبَادِی حَسَنَاتٍ فَإِنِّی أَعْرِفُهَا لَکُمْ وَ أُوَفِّرُهَا عَلَیْکُمْ ثُمَّ یَأْتِی بِرُقْعَةٍ صَغِیرَةٍ یَطْرَحُهَا فِی کِفَّةِ حَسَنَاتِهِمْ فَتَرْجَحُ بِسَیِّئَاتِهِمْ بِأَکْثَرِ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَی الْأَرْضِ فَیُقَالُ لِأَحَدِهِمْ خُذْ بِیَدِ أَبِیکَ وَ أُمِّکَ وَ إِخْوَانِکَ وَ أَخَواتِکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ قَرَابَاتِکَ وَ أَخْدَانِکَ وَ مَعَارِفِکَ فَأَدْخِلْهُمُ الْجَنَّةَ. فَیَقُولُ أَهْلُ الْمَحْشَرِ یَا رَبِّ أَمَّا الذُّنُوبُ فَقَدْ عَرَفْنَاهَا فَمَا ذَا کَانَتْ حَسَنَاتُهُمْ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عِبَادِی مَشَی أَحَدُهُمْ بِبَقِیَّةِ دَیْنٍ لِأَخِیهِ إِلَی أَخِیهِ فَقَالَ خُذْهَا فَإِنِّی أُحِبُّکَ بِحُبِّکَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام فَقَالَ لَهُ الْآخَرُ قَدْ تَرَکْتُهَا لَکَ بِحُبِّکَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام وَ لَکَ مِنْ مَالِی مَا شِئْتَ فَشَکَرَ اللَّهُ تَعَالَی ذَلِکَ لَهُمَا فَحَطَّ بِهِ خَطَایَاهُمَا وَ جَعَلَ فِی حَشْوِ صَحِیفَتِهِمَا وَ مَوَازِینِهِمَا وَ أَوْجَبَ لَهُمَا وَ لِوَالِدَیْهِمَا الْجَنَّةَ.

𖣐➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:

همانا خداوند روز #قیامت جمعیت‌هایی را برانگیزد که میزان #اعمال آنها از گناهان پر است.

به آنها می‌گویند این #گناهان شما، پس #حسنات شما کجاست؟ وگرنه نابود شوید.

آنها می‌گویند: «بار خدایا! ما برای خود #حسنه و کار خیری نمی شناسیم».

آنگاه از جانب خداوند ندا شود ای بندگان من! اگر شما برای خودتان کار خیری سراغ ندارید، من سراغ دارم و آن را فراوان و پُرِ پُر می‌سازم.

سپس رقعه (قطعه) کوچکی را می‌آورند و در کفه حسنات آنها می‌گذارند تا به فاصله‌ای بیشتر از زمین تا آسمان، بر کفه گناهان آنان بچربد و به یکی از آنها می‌گویند: که دست پدر و مادر، برادران و خواهران، نزدیکان و خویشان و دوستان نزدیک و آشنایان خود را بگیر و به #بهشت ببر.

اهل محشر می‌گویند: «بار خدایا! گناهان آنها را دانستیم، اما حسناتشان چه بود؟»

خداوند می‌فرماید: ای بندگان من! یکی از این افراد #مدیون برادرش بود و بعد از مدتی طلب او را نزد او برد و گفت: بگیر طلب خود را که من تو را به خاطر دوستی علی بن ابی طالب عليهماالسلام دوست دارم.

آن طلبکار هم در جواب گفت: من هم به همین جهت طلب خود را به تو بخشیدم و هر چقدر دیگر از مال من بخواهی، می‌دهم.

خداوند این #عمل را از آنها قدردانی کرد و از گناهانشان درگذشت و آن را درون نامه عملشان و ترازوهاشان نهاد و بهشت را بر آنان و پدر و مادرشان واجب ساخت.

📚تفسیر الإمام العسکری علیه‌السلام، ص۵۴
📚بحارالأنوار، ج۶۵ ص١٠٩

#شیعه #شیعیان #محبت #مودت #میزان

🔻اقتدا به امام عادل یا امام جائر؛

عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام إِنِّی أُخَالِطُ النَّاسَ فَیَکْثُرُ عَجَبِی مِنْ أَقْوَامٍ لَا یَتَوَلَّوْنَکُمْ وَ یَتَوَلَّوْنَ فُلَاناً وَ فُلَاناً لَهُمْ أَمَانَةٌ وَ صِدْقٌ وَ وَفَاءٌ وَ أَقْوَامٍ یَتَوَلَّوْنَکُمْ لَیْسَ لَهُمْ تِلْکَ الْأَمَانَةُ وَ لَا الْوَفَاءُ وَ لَا الصِّدْقُ قَالَ فَاسْتَوَی، أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام جَالِساً وَ أَقْبَلَ عَلَیَّ کَالْغَضْبَانِ ثُمَّ قَالَ لَا دِینَ لِمَنْ دَانَ بِوَلَایَةِ إِمَامٍ جَائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ وَ لَا عَتْبَ عَلَی مَنْ دَانَ بِوَلَایَةِ إِمَامٍ عَدْلٍ مِنَ اللَّهِ قَالَ قُلْتُ لَا دیِنَ لِأُولَئِکَ وَ لَا عَتْبَ عَلَی هَؤُلَاءِ فَقَالَ نَعَمْ لَا دِینَ لِأُولَئِکَ وَ لَا عَتْبَ عَلَی هَؤُلَاءِ ثُمَّ قَالَ أَ مَا تَسْمَعُ لِقَوْلِ اللَّهِ اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ یُخْرِجُهُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الذُّنُوبِ إِلَی نُورِ التَّوْبَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ لِوَلَایَتِهِمْ کُلَّ إِمَامٍ عَادِلٍ مِنَ اللَّهِ وَ قَالَ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ قَالَ قُلْتُ أَ لَیْسَ اللَّهُ عَنَی بِهَا الْکُفَّارَ حِینَ قَالَ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا قَالَ فَقَالَ وَ أَیُّ نُورٍ لِلْکَافِرِ وَ هُوَ کَافِرٌ فَأُخْرِجَ مِنْهُ إِلَی الظُّلُمَاتِ إِنَّمَا عَنَی اللَّهُ بِهَذَا أَنَّهُمْ کَانُوا عَلَی نُورِ الْإِسْلَامِ فَلَمَّا أَنْ تَوَلَّوْا کُلَّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللَّهِ خَرَجُوا بِوَلَایَتِهِمْ إِیَّاهُمْ مِنْ نُورِ الْإِسْلَامِ إِلَی ظُلُمَاتِ الْکُفْرِ فَأَوْجَبَ لَهُمُ النَّارَ مَعَ الْکُفَّارِ فَقَالَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ.

𖣐➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

ابن ابی یعفور گوید: به حضرت صادق علیه‌السلام و الیه التسليم عرض کردم:

من با #مردم مختلف آمیزش و معاشرت دارم و تعجب می‌کنم از مردمی که شما را دوست ندارند، بلکه دوستدار فلانی و فلانی (#ابوبکر و #عمر لعنة الله عليهم) هستند، اما در عین حال امانت دار و #راستگو و با وفایند.

و مردمی را می‌بینم که شما را #دوست دارند، ولی امانت دار و با وفا و راستگو نیستند.

ابن ابی یعفور گوید: حضرت مرتب نشست و با نگاهی خشمگین بر من نگریست، سپس فرمود:

#دین ندارد آن کس که وابسته به پیشوای ستمگری باشد که از #جانب خدا معین نشده، و سرزنش و نکوهش ندارد آن کس که وابسته به پیشوای #عادل برگزیده خدا باشد.

عرض کردم: «آنها دین ندارند و اینها نکوهش نمی‌شوند؟»

فرمود: «آری، آنها دین ندارند و اینها نکوهش نمی‌شوند»، سپس فرمود:

آیا نشنیدی این سخن خداوند را: {خدا یار اهل ایمان است، آنها را از تاریکی‌های جهان بیرون آرد و به عالم نور برد}، یعنی از تاریکی‌های #گناهان بیرون برد و به #عالم نور توبه و آمرزش ببرد، چون وابسته به #امام و پیشوای دادگرِ برگزیده خدا باشند.

و آنان که راه کفر گزیدند، یار ایشان #شیطان و دیو رهزن است و آنها را از عالم نور، به تاریکی‌های گمراهی درافکند.

راوی گوید: عرض کردم: «مگر مقصود خداوند از اینکه می‌فرماید: {آنان که راه #کفر گزیدند}، #کفار و غیر مسلمانان نیست؟»

حضرت فرمود: کافر چه نوری دارد تا از آن به سوی تاریکی‌ها بیرون رود؟

بنابراین مقصود خداوند از این جمله، آنهایی است که در نور #اسلام بودند، ولی بعدها چون #ولایت و وابستگی هر پیشوای ستمگرِ غیر برگزیده خدا را پذیرفتند، از نور اسلام به سوی تاریکی‌های #کفر بیرون شدند.

پس آتش #دوزخ بر آنها واجب شد تا همراه کفار بسوزند. سپس فرمود: «این گروه اهل دوزخ و در آن مخلّد خواهند بود».

همین روایت در کنز جامع الفوائد از کتاب غیبت مفید نقل شده و کافی نیز همین روایت را آورده است.

(یوم ندعوا کل اناس بإمامهم)
(به یاد آور) روزى که هر گروهى را با امامشان مى‌خوانيم! سوره مبارکه اسراء آیه ٧١


📚الکافی، ج۱ ص۳۷۵
📚تفسیر العیاشی، ج۱ ص۱۳۸، و الآیة فی البقرة ۲۵۶
📚بحارالأنوار، ج۶۵ ص١٠۴

💠◾️💠 #احادیث_ناب
◾️ #فاطمیه

💠قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله يَا سَلْمَانُ مَنْ أَحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِي فَهُوَ فِي الْجَنَّةِ مَعِي وَ مَنْ أَبْغَضَهَا فَهُوَ فِي النَّارِ يَا سَلْمَانُ حُبُّ فَاطِمَةَ يَنْفَعُ فِي مِائَةِ مَوْطِنٍ أَيْسَرُ تِلْكَ الْمَوَاطِنِ الْمَوْتُ وَ الْقَبْرُ وَ الْمِيزَانُ وَ الْمَحْشَرُ وَ الصِّرَاطُ وَ الْمُحَاسَبَةُ فَمَنْ رَضِيَتْ عَنْهُ ابْنَتِي فَاطِمَةُ رَضِيتُ عَنْهُ وَ مَنْ رَضِيتُ عَنْهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَ مَنْ غَضِبَتْ عَلَيْهِ فَاطِمَةُ غَضِبْتُ عَلَيْهِ وَ مَنْ غَضِبْتُ عَلَيْهِ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَا سَلْمَانُ وَيْلٌ لِمَنْ يَظْلِمُهَا وَ يَظْلِمُ ذُرِّيَّتَهَا وَ شِيعَتَهَا؛

💠◾️💠رسول خدا صلی الله علیه وآله خطاب به سلمان فرمودند:

 ای سلمان هر که فاطمه  دخترم را دوست بدارد در بهشت با من است و هر که او را دشمن بدارد جایگاهش در آتش است. ای سلمان محبت فاطمه در روز قیامت در صد موضع به انسان نفع خواهد رساند که آسانترین آنها عبارتند از: موقع مرگ، قبر، میزان، حشر، صراط و حساب. پس هر که فاطمه دخترم از او خشنود باشد من از او خشنودم و هرکه من از او خشنود باشم خدا از او خشنود است، و هر که فاطمه بر او غضب کند من بر او غضبناکم و هر که من بر او غضب کنم همانا خداوند بر او غضب کرده است. ای سلمان وای بر حال کسی که فاطمه و بر ذریه او و بر شعیه او ستم کند.

 
📚بحار الأنوار  ج ‏27، باب 4

🔻اختلاف طینت ها؛

مالک بن دحیۀ نقل کرده، در حضور امیرالمؤمنین علیه‌السلام و الیه التسليم بودیم که سخن از #اختلاف میان مردمان شد؛ [ایشان فرمودند:]

فرقی که میان آنان است، تنها از جهت آغاز طینتشان است؛ آن‌ها قطعه‌ای از #زمین #شور و #شیرین و #خاک #خشن و #نرم بودند، آنان به نسبت نزدیکی زمینشان به هم نزدیکند و به نسبت فاصله زمینشان با هم متفاوتند؛
نیک رویان، کم عقل و بلند قامتان، کم همت و نیک کرداران، بدچهره و ساده اندیشان، با ذکاوت و نیک سرشتان، به دنبال بد ی‌ها و گم گشتگان، آشفته عقل و گشاده زبان ها، سخت دل اند.

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢۵۴

✍️بیان؛

"این سخن امام علیه‌السلام: "فرقی که میان آنان است... " إبن میثم گفته است: یعنی نزدیکی مردمان در شکل ظاهری و اخلاق، تابع نزدیکی طینتشان و مبادی طینتشان، یعنی نرم و خشن و شور و شیرین [بودن طینتشان] می‌باشد و [هم چنین] تفاوتشان نیز به سبب تفاوت طینت و مبادی طینتشان، که گفته شد می‌باشد.

اهل تأویل گفته‌اند: اضافه موجود در عبارت "مَبَادِی طِینَتِهِمْ" اضافه به معنای لام است و کنایه است از اجزاء عنصری، که مبادی مرکبات و مزاج‌های گوناگون هستند؛

شور کنایه از [مزاج] گرم خشک، و شیرین کنایه از [مزاج] مرطوب، و نرم کنایه از [مزاج] سرد مرطوب، و خشن کنایه از [مزاج] سرد خشک است.

"فلقۀ" به معنای قطعه و قسمتی از چیزی است. "رواء" یعنی صورت زیبا و "قریب القعر" یعنی کم عمق و ساده اندیش. "بعید السبر" یعنی [انسان تیزهوش] و با ذکاوتی که نمی‌توان درون او را کشف کرد،

گفته می‌شود: "سبرت الرجل، أسبره" یعنی باطن و درون آن مرد را کشف کردم. "ضریبۀ" یعنی خُلق و طبع. "جلیبۀ" چیزی است که انسان به دنبال آن است و می‌خواهد آن را به دست آورد، یعنی با این که اخلاقش نیکوست، ولی به دنبال کار زشت است.

إبن میثم این جمله را به عکس معنایی که گفتیم حمل کرده است، و نیز گفته است: "متفرق اللب" یعنی کسی که به دنبال هر صدایی می‌رود. سپس گفته است: پنج مورد اول، کسانی هستند که ظاهرشان مخالف باطنشان است و دو مورد آخری بر آن سبک نیستند و برای تتمیم اقسام آورده شده‌اند.

#طینت

🔻طینت و روح شيعيان؛

ابْنُ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ بُکَیْرٍ قَالَ کَانَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَخَذَ مِیثَاقَ شِیعَتِنَا بِالْوَلَایَةِ لَنَا وَ هُمْ ذَرٌّ یَوْمَ أَخَذَ الْمِیثَاقَ عَلَی الذَّرِّ بِالْإِقْرَارِ لَهُ بِالرُّبُوبِیَّةِ وَ لِمُحَمَّدٍ بِالنُّبُوَّةِ وَ عَرَضَ عَلَی مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله أُمَّتَهُ فِی الظِّلِّ وَ هُمْ أَظِلَّةٌ وَ خَلَقَهُمْ مِنَ الطِّینَةِ الَّتِی خَلَقَ مِنْهَا آدَمَ وَ خَلَقَ أَرْوَاحَ شِیعَتِنَا قَبْلَ أَبْدَانِهِمْ بِأَلْفَیْ عَامٍ وَ عَرَضَهُمْ عَلَیْهِ وَ عَرَّفَهُمْ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیهماالسلام وَ نَحْنُ نَعْرِفُهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ. وَ رَوَاهُ عُثْمَانُ بْنُ عِیسَی عَنْ أَبِی الْجَرَّاحِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام وَ زَادَ فِیهِ وَ کُلُّ قَلْبٍ یَحِنُّ إِلَی بَدَنِهِ. تفسیر العیاشی عن بکیر مثله.

بُکَیْر نقل کرده، امام باقر علیه‌السلام همواره می‌فرمودند: خداوند تبارک و تعالی در روزی که در [#عالم] #ذر، #میثاق بر اقرار بر #ربوبیت خود و #نبوت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گرفت، از #شیعیان ما میثاق #ولایت برای ما ستاند و #امت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله را در سایه (الاضلة) بر ایشان عرضه کرد و آنان را از طینتی که #آدم را از آن آفرید، خلق کرد و روح‌های شیعیان ما را دو هزار سال قبل از بدن هایشان آفرید و بر ایشان [محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله] عرضه نمود و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی بن أبی طالب عليهماالسلام را به آن‌ها شناساند، و ما آنان را از لحن گفتارشان می‌شناسیم.

أبی الجراح نیز مانند این روایت را از ابالحسن علیه‌السلام نقل کرده و این قسمت نیز در آن آمده است: و هر قلبی به بدن خود اشتیاق دارد. تفسیر عیاشی نیز مانند همین را از بُکَیْر نقل کرده است.

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

أَبِی عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام قَالَ: لَا تُخَاصِمُوا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوِ اسْتَطَاعُوا أَنْ یُحِبُّونَا لَأَحَبُّونَا إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِیثَاقَ النَّفْسِ فَلَا یَزِیدُ فِیهِمْ أَحَدٌ أَبَداً وَ لَا یَنْقُصُ مِنْهُمْ أَحَدٌ أَبَداً.

أبی بصیر نقل کرده، امام باقر علیه‌السلام فرمودند: با مردم #نزاع مکنید؛ مردم اگر می‌توانستند ما را دوست داشته باشند، حتماً ما را دوست می‌داشتند.
خداوند میثاق نفس گرفته است و نه هیچ گاه کسی به آنان زیاد می‌شود و نه هیچ گاه کسی از آنان کم می‌شود.

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢۵٠

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

عبدالله بن کیسان نقل کرده، به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایتان شوم! من عبدالله بن کیسان، از #موالیان شما هستم.

امام علیه‌السلام فرمودند: پدرت را می‌شناسم، اما خودت را نمی شناختم. عرض کردم: من در جَبَل متولد شده‌ام و در سرزمین فارس رشد یافته‌ام و در تجارات و جاهای دیگر با مردم نشست و برخاست دارم، گاهی مردی با وقار و نیک خوی و خوش #امانت می‌بینم و [وقتی] از او پرس و جو می‌کنم، می‌بینم از #دشمنان شما است.

و گاهی با مردی نشست و برخاست می‌کنم و در او بدخلقی و بد امانتی و تندخویی می‌بینم و [وقتی] از او پرس و جو می‌کنم، می‌بینم معتقد به ولایت شماست، چرا این چنین است؟

امام علیه‌السلام فرمودند: ای ابن کیسان! آیا نمی‌دانی که خداوند تبارک و تعالی طینتی از #بهشت و طینتی از #دوزخ برداشت و همه آن دو را با هم مخلوط کرد و سپس این را از این بیرون کشید؛ امانت داری و وقار و اخلاق نیکی که از آنان دیده‌ای، به سبب تماس #طینت جنت با آنان است و آن‌ها به آن چه که از آن خلق شده‌اند باز می‌گردند.

و بدامانتی و بدخلقی و تندخویی که از اینان دیده‌ای، به سبب تماس طینت دوزخ با ایشان است و ایشان [نیز] به آن چه که از آن خلق شده‌اند باز می‌گردند (وَ هُمْ یَعُودُونَ إِلَی مَا خُلِقُوا مِنْهُ).

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢۵١

✍️ بیان؛

قوله علیه‌السلام فلست أعرفک أی بالتشیع و الزعارة بالتشدید و قد یخفف شراسة الخلق.

"اما خودت را نمی‌شناختم" یعنی تو را به تشیع نمی‌شناختم. "زعارّه" که گاهی هم بدون تشدید می‌آید، به معنی تندخویی است.

🔻(ادامه) طینت مؤمن و طینت کافر؛

صالح بن سهل نقل کرده، به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایتان شوم! خداوند #طینت مؤمن را از چه چیزی آفریده است؟

ایشان علیه‌السلام فرمودند: از طینت پیامبران، پس هیچ گاه #نجس نمی‌شود.

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۵

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

یحیی بن عبدالله بن حسن از پدرش و امام صادق علیه‌السلام، و آن دو از پدرشان، از جدشان نقل کرده‌اند:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: در #بهشت چشمه ای وجود دارد که از #شهد شیرین تر و از کَرِه نرم تر و از #یخ سردتر و از #مُشک خوش بوتر است و در آن طینتی وجود دارد که خداوند عزوجل ما را از آن آفرید و #شیعیان ما را نیز از آن آفرید؛ هر کسی که از آن طینت نباشد، از ما و شیعیان ما نیست.

آن طینت همان میثاقی است که خداوند عزوجل #ولایت علی بن أبی طالب عليهماالسلام را بر آن گرفته است.

عبید [بن مهران که یکی از افراد موجود در زنجیره این حدیث است] نقل کرده، این حدیث را بر امام باقر علیه‌السلام عرضه کردم؛ ایشان فرمودند: یحیی بن عبدالله درست برایت گفته است، پدرم از جدم، از پیامبر صلی الله علیه و آله همین طور برایم نقل فرمود.

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۶

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

جابر جعفی علیه‌السلام از امام باقر علیه‌السلام و الیه التسلیم و ایشان از طریق پدرانشان علیهم‌السلام و الیهم التسلیم در ضمن حدیثی طولانی، از امیرالمؤمنین علیه‌السلام و الیه التسليم نقل کرده‌اند که:

خداوند تبارک و تعالی به فرشتگانش فرمود: «إِنِّی خالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» حجر/۲۸ و ۲۹ {و هنگامی را که پروردگار تو به فرشتگان گفت " من بشری را از گلی خشک از گلی #سیاه و #بدبو خواهم آفرید * پس وقتی آن را درست کردم و از #روح خود در آن دمیدم، پیش او به #سجده در افتید}.

و این مقدمه‌ای برای آفرینش #آدم بود، قبل از این که خداوند آدم را بیافریند، و احتجاجی بر فرشتگان از جانب خداوند بود.

پروردگار ما تبارک و تعالی، با دست راست خود مشتی از آن آب صاف و گوارا برداشت، البته هر دو دست خداوند، دست راست هستند، و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و خداوند به آن فرمود:

همه پیامبران و رسولان و بندگان صالح و ائمه هدایت گر و دعوت کنندگان به بهشت و پیروان آن‌ها تا روز #قیامت از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» أنبیاء/۲۳ {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}.

سپس مشتی از آب شور و تلخ برداشت و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و سپس به آن گفت:

همه ستم گران و فراعنه و یاغیان و برادران شیاطین و دعوت کنندگان به آتش و پیروان آن‌ها تا روز قیامت را از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}، و در آن شرط #بداء نیز کرد، ولی در اصحاب #یمین بدائی شرط نکرد.

سپس آن دو آب را در دستانش مخلوط کرد و تبدیل به #گل کرد و سپس در حالی که چکیده (سلاله) گلی شده بودند آن دو را در جلوی #عرش خود ریخت...

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٣٧ ح١۶

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

✍️بیان؛

در این روایت آمده است: "هر دو دست خداوند، دست راست هستند"، یعنی هر دو دست خداوند تبارک و تعالی دارای صفت کمال هستند و در هیچ یک از آن دو نقصی نیست، زیرا چپ، از راست بی بهره است.

و به کار بردن این کلمات درباره خداوند به شیوه مجاز و استعاره است و خداوند از تشبیه و تجسیم منزه است.

از آن جا که دست، کنایه از قدرت است، محتمل است که مقصود از دست راست، قدرت بر رحمت و نعمت و فضل باشد و مقصود از دست چپ، قدرت بر عذاب کردن و قهر و فرو فرستادن بلا باشد، و معنا این باشد که عذاب و قهر و بیمار نمودن و میراندن و سایر مصیبت‌ها و کیفرهای خداوند، همه لطف و رحمت هستند، زیرا مشتمل بر حکم پنهانی و مصلحت‌های عمومی می‌باشند.

می‌توان این مطلبی که در دعاها آمده که "خیر در دو دست توست" را نیز همین گونه تفسیر کرد.

"صلصال" به معنای گل خشکی است که با رمل مخلوط شده و هنگامی که خشک می‌شود [با راه رفتن بر روی آن] صدا می‌دهد.

"سلالۀ" یک چیز، به معنای عصاره آن است که با جذب و فشردن از آن خارج می‌شود.

(برای توضیح و شرح بیشتر «سلاله»، به شرح «سلالة النبیین» در زیارت شریف جامعه کبیره رجوع کنید)

#طینت #مؤمن #کافر

🔻ذریه آدم علیه‌السلام و ذرات و طینت هر کدام؛

حبیب سجستانی نقل کرده، شنیدم که امام باقر علیه‌السلام و الیه التسليم می‌فرمودند:

هنگامی که خداوند عزوجل #ذریه آدم علی نبینا و آله و علیه‌السلام را از پشت او بیرون آورد تا از آنان برای خودش #میثاق #ربوبیت و برای هر یک از پیامبران میثاق #نبوت بگیرد، اولین کسی از آنان برای نبوتش میثاق گرفت، محمد بن عبدالله صلی‌الله‌علیه‌وآله بود.

سپس خداوند عزوجل به #آدم علی نبینا و آله و علیه‌السلام فرمود: نگاه کن ببین چه می‌بینی؟ آدم به ذریه اش که چون ذراتی آسمان را پر کرده بودند نگاه کرد.

آدم عرض کرد: ای پرورگار من! ذریه من چه زیاد هستند! آنان را برای چه خلق کردی؟ و با گرفتن میثاق، چه چیزی از آنان می‌خواهی؟

خداوند عزوجل فرمود: برای این که مرا #عبادت کنند و به من #شرک نورزند و به رسولانم ایمان بیاورند و از آنان پیروی کنند.

آدم علی نبینا و آله و علیه‌السلام عرض کرد: چرا بعضی از این ذرات، بزرگ تر از بعضی دیگر هستند و بعضی از آن‌ها #نور کمی دارند و بعضی دیگر نوری ندارند؟

خداوند عزوجل فرمود: آن‌ها را همین گونه #خلق کردم تا در همه حالات آنان را بیازمایم. آدم علی نبینا و آله و علیه السلام عرض کرد: ای پروردگار من! آیا مرا اذن در سخن گفتن می‌دهی تا سخن بگویم؟

خداوند جل جلاله فرمود: سخن بگو؛ چه این که #روح تو از روح من و طبیعت تو از خلاف #کینونت (آفرینش، خلقت، پدید آمدن، بودن) من است.

آدم عرض کرد: ای پروردگار من! اگر آن‌ها را به گونه ای یکسان و اندازه ای مساوی و طبیعتی واحد و سرشت و رنگ‌هایی یکسان و عمرها و روزی‌هایی یک اندازه می‌آفریدی، بعضی از آنان بر بعضی دیگر #ستم نمی کردند و بین آن‌ها در هیچ چیز #حسادت و #کینه و اختلافی به وجود نمی‌آمد.

خداوند جل جلاله فرمود: ای آدم! به سبب روح من است که می‌توانی سخن بگویی و به جهت ضعف طبیعتت است که به دنبال دانستن چیزی هستی که به آن علم نداری، و من خداوند آفریننده و دانا هستم و به سبب علم خود در #خلقت آن‌ها #اختلاف ایجاد کردم و به #مشیت خود، امرم را در میان آن‌ها جاری کردم و آنان نیز رو به سوی #تدبیر و #تقدیر من [در حرکت] هستند.

در خلقت من تبدیلی نخواهد بود و من جنیان و انسان‌ها را تنها برای این که مرا عبادت کنند آفریدم و #بهشت را برای آن‌هایی که مرا عبادت و اطاعت کنند و از رسولانم پیروی نمایند خلق کردم و باکی ندارم، و #دوزخ را برای آن‌هایی که به من کفر ورزند و مرا #معصیت کنند و از رسولانم پیروی نکنند آفریدم و باکی ندارم، و تو را و ذریه تو را، با این که در من هیچ نیازی به تو نبود آفریدم، فقط به این جهت تو و آن‌ها را آفریدم که تو و آنان را بیازمایم که کدام یک از شما در دار دنیا، در هنگام زندگی و قبل از مردن، نیکوکارترید.

و #دنیا و #آخرت و #زندگی و #مرگ و طاعت و معصیت و بهشت و دوزخ را نیز به همین سبب آفریدم، و در تقدیر و تدبیر خود نیز همین را اراده کردم.

با علم #نافذ خود در آنان، #صورت‌ها و #جسم‌ها و #رنگ‌ها و #عمرها و #رزق‌ها و طاعت و معصیت آنان را مغایر هم دیگر قرار دادم و آنان را #سعادتمند و #شقی و #بصیر و #کور و #کوتاه و #بلند و #زیبا و #نکوهیده و #عالم و #جاهل و #ثروتمند و #نیازمند و #مطیع و معصیت کار و #صحیح و #مریض و سست #بنیه و قوی بنیه گردانیدم؛ تا کسی که سالم است به کسی که بیمار شده نگاه کند و مرا به سبب سلامتی اش سپاس کند و کسی که بیمار است به کسی که در سلامت است نظر کند و مرا دعا کند و از من بخواهد تا او را عافیت دهم و [بتواند] بر #آزمون من صبر کند و من عطای فراوان خود را به او ببخشم.

و ثروتمند به نیازمند بنگرد و مرا سپاس و شکر کند و نیازمند به ثروتمند نگاه کند و مرا بخواند و از [کرم] من طلب کند.

و مؤمن، کافر را ببیند و مرا بر این که او را هدایت کرده‌ام سپاس گوید. برای این هاست که آن‌ها را آفریده‌ام؛ تا آنان را در سختی و آسایش و عافیت و آزمون و عطا و منع بیازمایم، و من آن خداوند فرمانروای قادر هستم و می‌توانم هر آن چه تقدیر کرده‌ام را مطابق آن چه تدبیر نموده‌ام جاری کنم و می‌توانم آن را تغییر دهم هر چه خواستم بکنم و هر چه که #مؤخر داشته‌ام را پیش بیاندازم و هر چه که #مقدم داشته‌ام را به تأخیر بیفکنم، و من آن خداوندی هستم که هر کاری که بخواهم انجام می‌دهم و از آن چه انجام می‌دهم بازخواست نمی شوم، و بلکه این من هستم که مخلوقاتم را از آن چه می‌کنند بازخواست می‌کنم.

(اختصاص نیز مانند همین را از هشام بن سالم نقل کرده است).

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۶ ح۵

#طینت

🔻طینت مؤمن و طینت کافر؛

◁صفحه پنجم؛ (صفحه پایانی)

"أَثِرَ علی الأمر" بر وزن "فرح"، یعنی عزم آن امر نمود و به آن پرداخت. و "ماء آسن" به معنای آب بدمزه است. و "عرکه" به معنای مالیدن و خاراندن چیزی است.

شاید مقصود از أدیم در این جا غذای با خورش است. این سخن ایشان: "سپس مقداری از آن گِل را برداشت..." به اندازه همان ترتیب و تفصیل قبلی، زیبا است.

باید دانست که این روایت شریف و امثال آن از چیزهایی است که فهم آن برای قلب‌ها و درک آن برای عقل‌ها دشوار است و ممکن است که کنایه از علم خداوند متعال و قَدَر او باشد که بر اختلاط [طینت] مؤمن و کافر در دنیا و تسلط ائمه جور و پیروان آن‌ها بر ائمه حق و پیروان آن‌ها تعلق گرفته است، خداوند علم داشته که مؤمنان، تنها به سبب تسلط اهل باطل بر آنان و عدم عهده داری ائمه حق بر سیاست ایشان است که مرتکب گناهان می‌شوند، پس خداوند آنان را معذور داشته و بخشیده است و ائمه جور و پیروان آن‌ها را به جهت جرم‌هایی که سبب شده اند مؤمنان آن‌ها را انجام دهند و نیز به سبب جرم‌های خودشان، عذاب می‌کند، خداوند و حجت هایش علیهم‌السلام و الیهم التسلیم بهتر می‌دانند.

𖣐➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

الأمالی للشیخ الطوسی الْمُفِیدُ عَنِ ابْنِ قُولَوَیْهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه‌السلام قَالَ: إِنَّا وَ شِیعَتَنَا خُلِقْنَا مِنْ طِینَةٍ مِنْ عِلِّیِّینَ وَ خُلِقَ عَدُوُّنَا مِنْ طِینَةِ خَبَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ.

امام باقر علیه‌السلام و الیه التسليم فرمودند:
ما و شیعیانمان، از طینت علیین آفریده شده‌ایم و دشمنان ما از طینت خبال «مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ»
{از گلی سیاه و بدبو آفریدیم}. حجر/۲۶

📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۵ ح٣

✍️ بیان؛

قال الجزری فیه من شرب الخمر سقاه الله من طینة الخبال یوم القیامة جاء تفسیره فی الحدیث أن الخبال عصارة أهل النار و الخبال فی الأصل الفساد و قال الفیروزآبادی الخبال کسحاب النقصان و الهلاک و العناء و الکل و العیال و السم القاتل و صدید أهل النار و قال الحمأ محرکة الطین الأسود المنتن و قال المسنون المنتن.

جزری گفته است: کسی که شراب بنوشد، خداوند در روز قیامت به او از طینت خبال می‌نوشاند.

در احادیث آمده است که خبال، عصاره اهل دوزخ است. "خبال" در لغت به معنای فساد است.

فیروزآبادی گفته است: خبال بر وزن سحاب، به معنای نقصان و هلاک و رنج و خستگی و عیال و سم کشنده و ناله اهل دوزخ است.

و گفته است: "حمأ" به فتح میم، به معنای گِل سیاه بدبو است.

و گفته است: "مسنون" به معنای بدبو است.

#طینت #خبال #حمأ #مسنون

🔻طینت مؤمن و طینت کافر؛

◁صفحه چهارم؛

ایشان فرمودند: آری، به خداوندی که معبودی جز او نیست و شکافنده دانه و ایجاد کننده خلایق و آفریننده زمین و آسمان است، هر آن چه به تو گفتم حق بود و جز به راستی سخنی نگفتم، «وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ» آل عمران/۱۱۷ {و خدا به آنان ستم نکرد} و خداوند «بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ» همان/۱۸۲ {بر بندگان [خود] بیدادگر نیست}.

همه چیزهایی که برایت گفتم به طور قطع در #قرآن موجود است. عرض کردم: آیا این [حقیقت] به همین صورت در قرآن وجود دارد؟

ایشان فرمودند: آری، در بیشتر از سی جای قرآن، آیا دوست داری آن‌ها را برایت بخوانم؟

عرض کردم: بله ای فرزند رسول خدا! ایشان فرمودند: خداوند عزوجل فرمود: «وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطایاکُمْ وَ ما هُمْ بِحامِلِینَ مِنْ خَطایاهُمْ مِنْ شَیْ ءٍ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ * وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ... »
عنکبوت/۱۲ و ۱۳

{و کسانی که #کافر شده‌اند، به کسانی که #ایمان آورده‌اند می‌گویند: راه ما را پیروی کنید و گناهانتان به گردن ما، و[لی] چیزی از گناهانشان را به گردن نخواهند گرفت، قطعاً آنان دروغ گویانند * و قطعاً بارهای گران خودشان و بارهای گران [دیگر] را با بارهای گران خود برخواهند گرفت...}.

ای ابراهیم! باز هم برایت بخوانم؟ عرض کردم: بله ای فرزند رسول خدا! ایشان فرمودند:

«لِیَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ کامِلَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما یَزِرُونَ» نحل/۲۵

{تا روز قیامت بار گناهان خود را تمام بردارند و [نیز] بخشی از بار گناهان کسانی را که ندانسته آنان را #گمراه می‌کنند، آگاه باشید چه بد باری را می‌کشند}.

امام علیه‌السلام فرمودند: دوست داری باز هم برایت بخوانم؟ عرض کردم: بله ای فرزند رسول خدا!

ایشان فرمودند: «فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً» فرقان/۷۰ {پس خداوند بدی هایشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است}،

خداوند بدی‌های #شیعیان ما را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و نیکی‌های #دشمنان ما را به بدی‌ها تبدیل می‌نماید و سوگند به جلال و وجه خداوند این از #عدالت و #انصاف اوست و هیچ کس را یارای برگرداندن قضای او نیست و «لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ» رعد/۴۱ {برای حکم او باز دارنده ای نیست} «وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» بقره/۱۳۷ {و او شنوای داناست}.

آیا موضوع #ممزوج کردن و مسأله آن دو #طینت را از قرآن برایت بگویم؟ عرض کردم: آری ای فرزند رسول خدا!

ایشان فرمودند: ای ابراهیم! این آیه را بخوان: «الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ» نجم/۳۲

{آنان که از #گناهان بزرگ و زشت کاریها جز لغزش‌های کوچک خودداری می‌ورزند، پروردگارت [نسبت به آن ها] فراخ آمرزش است، وی از آن دم که شما را از زمین پدید آورد}، یعنی از آن زمین پاک و از آن زمین بدبو، «فَلا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقی» {پس خودتان را پاک مشمارید، او به [حال] کسی که پرهیزگاری نموده داناتر است}، خداوند می‌فرماید: هیچ یک از شما به کثرت نماز و روزه و زکات و حجش افتخار نکند؛ زیرا خداوند عزوجل بهتر می‌داند که کدام یک از شما #تقوا ورزیده اید، این به جهت "#لمم" است که همان #ممزوج کردن می‌باشد.

ای ابراهیم! آیا باز هم برایت بخوانم؟ عرض کردم: آری ای فرزند رسول خدا! ایشان فرمودند:

«کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ * فَرِیقاً هَدی وَ فَرِیقاً حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّیاطِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ» أعراف/۲۹ و ۳۰ {همان گونه که شما را پدید آورد [به سوی او] برمی گردید * [در حالی که] گروهی را هدایت نموده و گروهی گمراهی بر آنان ثابت شده است؛ زیرا آنان #شیاطین را به جای خدا دوستان [خود] گرفته اند}، یعنی #ائمه #جور را به جای ائمه #حق [به عنوان] دوستان خود گرفته اند، «وَ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ» {و می‌پندارند که راه یافتگانند}.

ای اباإسحاق! این‌ها را پیش خود نگه دار که به خدا سوگند از #احادیث برجسته و از رازهای پنهان و از گنجینه‌های مخفی ما است.

بازگرد و راز ما را جز برای مؤمنان بابصیرت فاش مکن، چرا که اگر راز ما را فاش کنی، در جان و مال و خانواده و فرزندانت دچار بلا می‌شوی.

📚بحارالانوار، ج۵ ص٢٢٨ ح۶

#طینت #مؤمن #کافر #ناصبی

◁ادامه☟

🔻طینت مؤمن و طینت کافر؛

◁صفحه سوم؛

سپس امام باقر علیه‌السلام فرمودند: ای ابراهیم! این #آیه را بخوان.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! کدام آیه را؟ فرمودند: این سخن خداوند متعال را: «قالَ مَعاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلَّا مَنْ وَجَدْنا مَتاعَنا عِنْدَهُ إِنَّا إِذاً لَظالِمُونَ» یوسف/۷۹ {گفت: پناه به خدا که جز آن کس را که کالای خود را نزد وی یافته ایم بازداشت کنیم؛ زیرا در آن صورت قطعاً ستم کار خواهیم بود}، ظاهرش همان است که از آن می‌فهمید، و به خدا سوگند باطن آن دقیقاً همین [مطلب] است.

ای ابراهیم! #قرآن دارای #ظاهر و #باطن و #محکم و #متشابه و #ناسخ و #منسوخ است.

سپس فرمودند: ای ابراهیم! برایم بگو آیا هنگامی که خورشید طلوع می‌کند و #شعاع [نور] آن در شهرها آشکار می‌شود، آیا شعاع آن از قرص جدا می‌شود؟

عرض کردم: در هنگام طلوع جدا می‌شود. ایشان فرمودند: آیا نه این است که زمانی که خورشید [از نظرها] پنهان می‌شود، آن شعاع [نور] به قرص [خورشید] متصل می‌شود و [در نهایت] به آن باز می‌گردد؟

عرض کردم: آری [همین طور است]. ایشان فرمودند: به همین صورت است که هر چیزی به #سنخ و #جوهر و #اصل خود باز می‌گردد؛ هنگامی که روز #قیامت فرا رسد، خداوند عزوجل سنخ دشمن مخالف و سنگینی [گناهان] و بار آن را از مؤمن جدا می‌کند و همه آن‌ها را به دشمن مخالف ملحق می‌نماید و سنخ مؤمن و نیکی‌ها و کارهای خوب و کوشش‌ها را از دشمن مخالف جدا می‌کند و همه آن‌ها را به مؤمن ملحق می‌نماید. آیا تو در این جا ظلم و تجاوزی می‌بینی؟

عرض کردم: خیر ای فرزند رسول خدا! ایشان فرمودند: به خدا سوگند این قضایی فصل دهنده و حکم قاطع و عدالتی واضح است،
«لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» أنبیاء/۲۳ {در آن چه [خدا] انجام می‌دهد چون و چرا راه ندارد و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}، این گونه است ای ابراهیم! «الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرِینَ» آل عمران/۶۰ {حق از جانب پروردگار تو است، پس از تردیدکنندگان مباش}، این از حکم‌های ملکوت است.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! حکم #ملکوت چیست؟ ایشان فرمودند: حکم خدا و حکم پیامبرانش، و قصه #خضر و #موسی علی نبینا و آله و عليه‌السلام ، هنگامی که موسی با او همراه شد و او گفت:

«إِنَّکَ لَنْ تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْراً * وَ کَیْفَ تَصْبِرُ عَلی ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْراً» کهف/۶۷ و ۶۸ {تو هرگز نمی توانی هم پای من صبر کنی * و چگونه می‌توانی بر چیزی که به شناخت آن احاطه نداری صبر کنی}، ای ابراهیم! دریاب و اندیشه کن که چگونه موسی از خضر نپذیرفت و کارهای او را #شنیع شمرد، تا این که خضر به او گفت: ای موسی! من این‌ها را سر خود انجام ندادم، بلکه فقط به جهت امر خداوند عزوجل انجامشان دادم.

ای ابراهیم! این قرآنی است که تلاوت می‌شود و سخنانی است که از خداوند عزوجل رسیده است و هر کس یک حرف از آن را رد کند، کافر شده و #شرک ورزیده و خداوند عزوجل را رد کرده است.

لیثی نقل کرده، مانند این بود که من در آن چهل سالی که این آیات می‌خواندم، معنایش را نمی فهمیدم و فقط در آن روز فهمیدم، عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! چه عجیب است این! نیکی‌های دشمنان شما گرفته می‌شود و به شیعیانتان بر می‌گردد و گناهان دوست داران شما گرفته می‌شود و به دشمنان شما باز می‌گردد.

#طینت #مؤمن #کافر #ناصبی

◁ادامه☟

🔻طینت مؤمن و طینت کافر؛

◁صفحه دوم؛

امام باقر علیه‌السلام تبسمی کردند و سپس فرمودند: ای ابراهیم! اینجاست که آن تلاش کرده رنج برده، هلاک می‌شود [و] «تَصْلی ناراً حامِیَةً * تُسْقی مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ» غاشیه/۴ و ۵ {[ناچار] در آتشی سوزان درآیند * از چشمه ای داغ نوشانیده شوند}، و به سبب همین است که خداوند عزوجل فرمود: «وَ قَدِمْنا إِلی ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً» فرقان/ ۲۳ {و به هرگونه کاری که کرده‌اند می‌پردازیم و آن را [چون] گردی پراکنده می‌سازیم}.

ای ابراهیم! آیا می‌دانی سبب و قصه آن چیست و چه چیزی از آن بر مردم پوشیده است؟
عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! برایم تبیین کنید و شرح دهید و مبرهن نمایید.

ایشان فرمودند: ای ابراهیم! خداوند تبارک و تعالی، عالم #ازلی و #قدیم است و موجودات را از هیچ #خلق کرد، هر کس بپندارد که خداوند عزوجل موجودات را از چیزی آفریده، کافر شده است؛ زیرا اگر آن چیزی که موجودات را از آن آفریده، در #ازلیت و هویتش مانند خداوند، قدیم باشد، آن نیز باید #ازلی باشد.

بلکه خداوند عزوجل موجودات را از هیچ آفرید. یکی از چیزهایی که خداوند عزوجل آفرید زمینی پاک نهاد بود، بعد از این که آن را آفرید، آب گوارا و زلال از دل آن بیرون آورد و ولایت ما #اهل‌بیت را بر آن زمین عرضه داشت و آن زمین نیز قبول کرد، سپس آن آب را #هفت روز بر آن جاری کرد و بر تمام سطح آن رساند و همه جایش را زیر آب برد و سپس آن آب را از آن خارج کرد.

از برگزیده گِل آن زمین، مقداری برگرفت و آن را گِل #ائمه علیهم‌السلام قرار داد.

سپس ته نشین آن را برداشت و شیعیان ما را از آن آفرید.

ای ابراهیم! اگر [خداوند] #طینت شما را نیز مانند ما به حال خود رها می‌کرد، ما و شما، یک چیز می‌شدیم.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! [خداوند] با طینت ما چه کرد؟ فرمود: ای ابراهیم! برایت می‌گویم؛ بعد از آن خداوند، #زمین شوره زاری آفرید و از دل آن آبی #تلخ و بد رنگ و #شور بیرون کشید و ولایت ما اهل‌بیت را بر آن زمین عرضه کرد و آن زمین آن را نپذیرفت.

خداوند آن آب را هفت روز بر آن زمین جاری کرد و بر تمام سطح آن زمین رساند و همه آن را زیر آب برد.

سپس آن آب را از آن خارج کرد و آن گاه مقداری از آن گِل برداشت و طاغیان و ائمه #طاغوت را از آن آفرید و سپس آن را با ته نشین طینت شما مخلوط کرد.

اگر طینت آنان را به حال خود رها می‌کرد و آن را با طینت شما مخلوط نمی نمود، آنان به شهادتین گواهی نمی دادند و نماز نمی خواندند و روزه نمی گرفتند و زکات نمی دادند و حج به جا نمی آوردند و امانت را ادا نمی کردند و صورت هایشان شبیه به شما نمی گشت؛ هیچ چیز بر مؤمن سخت تر از آن نیست که صورت دشمنش را مانند صورت خودش ببیند.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! خداوند سپس با آن دو طینت چه کرد؟ ایشان فرمودند: آن دو را با آن آب اول و آب دوم مخلوط کرد و سپس آن را مانند مالیدن پوست، به هم سایید و آن گاه مشتی از آن برداشت و فرمود: این به #بهشت می‌رود و مرا باکی نیست، و مشت دیگری برداشت و فرمود: این به #جهنم می‌رود و مرا باکی نیست.

سپس بین آن دو را مخلوط کرد و بدین ترتیب مقداری از آن چه که از #سنخ و #طینت مؤمن بود، بر سنخ و طینت کافر واقع شد و مقداری از آن چه که از سنخ و طینت کافر بود، بر سنخ و طینت مؤمن واقع گشت.

آن اعمال مانند زنا و لواط و ترک نماز و روزه و حج و جهاد و خیانت و کبیره ای از این کبائر که از شیعیان ما دیدی، به سبب طینت و #عنصر دشمن مخالف است که در [طینت] او ممزوج شده است؛ زیرا ارتکاب گناهان و اعمال زشت و گناهان کبیره، از [خصوصیات] سنخ و عنصر و طینت دشمن مخالف است.

و آن اعمال مانند مراقبت بر نماز و روزه و زکات و حج و جهاد و کارهای نیک که از دشمن مخالف دیدی، به سبب طینت و سنخ مؤمنی است که در [طینت] او ممزوج شده است؛ زیرا انجام کارهای نیک و اعمال خیر و پرهیز از گناهان از [خصوصیات] سنخ و عنصر و طینت مؤمن است.

هنگامی که همه این اعمال به خداوند عرضه شد، فرمود: من عادلی هستم که ستم نمی کنم و منصفی هستم که ظلم نمی نمایم و حاکمی‌ام که حق را پایمال نمی کنم و از آن منحرف نمی شوم و تجاوز نمی نمایم؛ اعمال بدی که مؤمن مرتکب شده را به سنخ و طینت دشمن مخالف ملحق کنید و اعمال نیکی که #ناصب انجام داده را به سنخ و طینت مؤمن ملحق کنید، هر کدام را به #اصل خود برگردانید که من خداوندی هستم که معبودی جز من نیست و من دانای به سرّ و نهانم، و من آن کسی هستم که بر قلب‌های بندگانم آگاهم، و جور و ستم نمی کنم، و هیچ کس را به چیزی ملزم نمی‌کنم مگر این که قبل از آنی که او را بیافرینم، آن را به او شناسانده باشم.

#طینت #مؤمن #کافر #ناصبی

◁ادامه☟

🔻طینت مؤمن و طینت کافر؛

◁صفحه اول؛

أبی إسحاق لیثی نقل کرده، به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم:

ای فرزند رسول خدا! برای من بفرمائید که آیا انسان مؤمن و با بصیرتی که به معرفت و کامل رسیده باشد #زنا می‌کند؟

ایشان فرمودند: پناه بر خدا! نه.
عرض کردم: آیا #لواط می‌کند؟
فرمودند: پناه بر خدا! نه.
عرض کردم: آیا #دزدی می‌کند؟ فرمودند: نه.
عرض کردم: آیا #شراب می‌نوشد؟ فرمودند: نه.
عرض کردم: آیا #گناه کبیره یا #عمل زشتی انجام می‌دهد؟ فرمودند: نه.

عرض کردم: آیا گناهی مرتکب می‌شود؟ فرمودند: آری، [در این صورت] او مؤمن گنه کار مسلِم می‌باشد.

عرض کردم: معنای مسلِم چیست؟ فرمودند: یعنی کسی که #تسلیم گناه شده است، [ولی] با گناه نمی‌ماند و همراه آن نمی‌شود [بر آن اصرار نمی کند].

عرض کردم: چه عجیب! زنا و لواط و دزدی نمی کند و شراب نمی نوشد و نه کبیره ای از #کبائر و نه عمل زشتی از زشتی‌ها را انجام نمی دهد!

ایشان فرمودند: از کار خداوند تعجبی نیست؛ خداوند عزوجل «یَفْعَلُ ما یَشاءُ» حج/۱۸ {هر چه بخواهد انجام می‌دهد} و «لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» أنبیاء/۲۳ {در آن چه [خدا] انجام می‌دهد چون و چرا راه ندارد و[لی] آنان[انسان ها] سؤال خواهند شد}؛ پس از چه چیزی تعجب کردی ای ابراهیم!
بپرس و عار مدار و سستی مورز، چرا که عارپیشگان و سستی کنندگان این #علم را یاد نمی‌گیرند.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! من در میان #شیعیان شما کسانی سراغ دارم که [شراب] می‌نوشند و راهزنی می‌کنند و در راه مردم کمین می‌کنند و زنا و لواط می‌کنند و #ربا می‌خورند و مرتکب زشتی‌ها می‌شوند و در #نماز و #روزه و #زکات سستی می‌کنند و قطع رحم می‌نمایند و کبائر را انجام می‌دهد، چگونه و از چه روی است؟

ایشان فرمودند: ای ابراهیم! آیا #سؤال دیگری هم در سینه ات هست که تو را مشغول کرده باشد؟

عرض کردم: آری ای فرزند رسول خدا، سؤال دیگری بزرگ تر از آن. ایشان فرمودند: ای ابا اسحاق! آن [سؤال] چیست؟

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! من در میان #دشمنان و #مخالفان سرسخت شما کسانی را سراغ دارم که بسیار نماز و روزه می‌کنند و زکات می‌دهند و پیوسته میان #حج و عمره اند و شور #جهاد دارند و در نیکی و صله رحم پیش قدمند و حقوق برادران خود را به جا می‌آورند و از #مال خود به آنان می‌بخشند و از شراب خواری و زنا و لواط و دیگر زشتی‌ها پرهیز می‌کنند، این به چه سبب و از چه روی است؟

ای فرزند رسول خدا! این را برایم تفسیر و مبرهن و روشن بفرمایید، به خدا قسم فکرم را به سختی مشغول و شبم را بی خواب و خویم را تنگ کرده است.

امام علیه‌السلام تبسمی نمودند و سپس فرمودند: ای ابراهیم! این [سخنانی که اکنون برایت خواهم گفت] بیان شفابخشی است برای آن چه سؤال کردی و علمی پنهان از #خزائن علم خداوند و از #اسرار اوست؛ ای ابراهیم! به من بگو #اعتقادات [دینی] آن دو دسته از نظر تو چگونه بود؟

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! #محبین و شیعیان شما همان گونه که شما کارهایشان را توصیف کردید بودند؛ اگر به یکی از آنان همه طلا و نقره‌ای که بین مشرق و مغرب است را بدهند تا از #ولایت و #محبت شما دست بکشد و دوستی و محبت دیگران را بپذیرد، چنین نمی‌کند، حتی اگر بینی اش در راه شما با شمشیر زده شود. و اگر در راه شما کشته شوند نیز باز نمی ایستند و از محبت و ولایت شما بر نمی گردند.

و مخالفان سرسخت شما را نیز به همان صورتی که شما کارهایشان را وصف کردید دیدم؛ اگر به یکی از آنان همه طلا و نقره ای که بین مشرق و مغرب است را بدهند تا از محبت و دوستی #طاغوت‌ها دست بکشد و دوستی شما را بپذیرد، چنین نمی کند و حتی اگر بینی اش در راه آن‌ها با شمشیر زده شود، از آن‌ها دست بر نمی دارد، و اگر در راه آنان کشته شود نیز باز نمی ایستد و بر نمی گردد.

هنگامی که یکی از آن‌ها فضیلتی از شما می‌شنود، از آن مشمئز می‌شود و از روی بغض با شما، و محبت آنان (طاغوت‌ها) رنگش تغییر می‌کند و تنفر از آن در چهره اش دیده می‌شود.

#طینت #مؤمن #کافر #ناصبی

◁ادامه☟