Forward from: رد شبهات ملحدین
🔴 عیسای او، عیسای تو نیست...!
(در رابطه با تبریک گفتن کریسمس)
انکار منکر معمولا دشوارتر از امر به معروف است. چون بالاخره بخشی از معروف مورد اتفاق و پذیرش همهٔ مردم است، حتی کافران. برای همین بسیاری از صالحان از نهی از منکر اجتناب می‌کنند و این البته قابل درک است. ما انسانیم و دوست داریم دربارهٔ امور مشترک گفتگو کنیم و پذیرفته شویم. دوری از درد طرد شدن را نمی‌شود دست کم گرفت مخصوصا پس از عبور از چهل سالگی. حتی همهٔ منکرها هم مثل هم نیستند. ممکن است یکی که دینی را قبول ندارد نصیحت من را دربارهٔ ننوشیدن الکل درک کند. اما منکرهای در رابطه با عقیده معمولا نیاز به زمینه‌سازی‌های طولانی دارد و با برخورد شدید جامعه روبرو می‌شود. به نظر شما چرا قریش در برابر پیامبرمان مقاومت می‌کرد؟ نیکی در حق والدین را قبول نداشتند؟ ننوشیدن خمر؟ این‌که حتی تا بخشی از دوران مدنی تحریم نشده بود! حتی برخی از خردمندان عرب در جاهلیت هم خمر نمی‌نوشیدند چون آن را زایل کنندهٔ عقل می‌دانستند و ضد مروت. امر به صدقه را قبول نداشتند؟ آن چه نقطهٔ حساسی بود که قریش و احزاب را علیه دعوت آن بزرگوار برانگیخت؟
🔹نهی از منکر بیشتر از سوی کسانی لازم و مؤثر است که ملاحظهٔ ناراحت نشدن دیگران و طرد نشدن خود را دارند. این‌ها مانند برخی از کم سن و سال‌ها نیستند که صرفا برای ابراز تمایز یا خشم یا هر انگیزهٔ نادرست دیگری «نهی از منکر» می‌کنند و حتی بر سر چیزهایی که منکر نیست درگیری درست می‌کنند. نهی از منکر آدم‌های آرام و جا افتاده گوهر است. آن‌هایی که دوست ندارند ناراحت کنند و ناراحت شوند، ولی از روی مسئولیت ساکت نمی‌مانند.
نهی از منکر و بیان اشتباهات عقیدتی که مردم عادی‌اش می‌پندارند سخت است ولی مؤثر. به سختی و تاثیرگذاریِ به ارث بردن دعوت انسانی آرام و محبوب، که در چهل سالگی به پیامبری رسید.
🔹آنچه این روزها «برخی» از نصرانیان به هم تبریک می‌گویند، تولد یک پیامبر نیست. شخصیتی که آنها می‌شناسند با آنچه توی مسلمان تصور می‌کنی یکی نیست. برجستگی «یسوع» برای آنها خدا بودن و پسر خدا بودن است. تبریک تو، در ذهن او به زبان عقیدهٔ خود او ترجمه می‌شود نه بر اساس تصور تو. و اگر کسی بگوید که من که دارم تولد یک پیامبر را به آنها تبریک می‌گویم، خواهیم گفت چرا دقیقا در این تاریخ؟ این تاریخ توست؟ در کدام منبع اسلامی آمده که این روز، روز تولد عیسی است؟ این تاریخ حتی تاریخِ همهٔ نصرانیان نیست بلکه تاریخ کاتولیک‌هاست، بیشتر ارتدوکس‌ها در تاریخ دیگری تولد «خدایشان» را جشن می‌گیرند و کلیسای ارمنی یک روز بعد از آن! بماند که اساساً رسم تبریک تولد، آیین تو نیست. یعنی تو داری طبق آیینی که مال تو نیست، روز تولد کسی که بر اساس باور تو فرزند انسان است و بر اساس تصور او خداست و فرزند خدا، بر اساس تقویم او به او تبریک می‌گویی. این چیزی جز تایید شرک او نیست و این خیانت است. خیانت به خود او که حقش بود به او می‌گفتی: {قل هو الله أحد... لم یلد ولم یولد}.
یک مورد دیگر هم اینجا هست که برخی حواسشان به آن نیست. تبریک تولد «عیسی بن مریم» به آنان، تاییدِ ضمنی این امر است که عیسی «پیامبر» آنان است. چیزی که نه طبق نگاه آنان دقیق است نه طبق باور تو! عیسی پیامبر توست. تو از آنان به عیسی نزدیک‌تری. مسیحِ تو، مسیح صلیب‌شکن است، مسیحِ آنان، مسیح مصلوب.
✍️عبدالله شیخ آبادی
bit.ly/3tqIbSI
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸 @no_atheism | رد شبهات ملحدین
(در رابطه با تبریک گفتن کریسمس)
انکار منکر معمولا دشوارتر از امر به معروف است. چون بالاخره بخشی از معروف مورد اتفاق و پذیرش همهٔ مردم است، حتی کافران. برای همین بسیاری از صالحان از نهی از منکر اجتناب می‌کنند و این البته قابل درک است. ما انسانیم و دوست داریم دربارهٔ امور مشترک گفتگو کنیم و پذیرفته شویم. دوری از درد طرد شدن را نمی‌شود دست کم گرفت مخصوصا پس از عبور از چهل سالگی. حتی همهٔ منکرها هم مثل هم نیستند. ممکن است یکی که دینی را قبول ندارد نصیحت من را دربارهٔ ننوشیدن الکل درک کند. اما منکرهای در رابطه با عقیده معمولا نیاز به زمینه‌سازی‌های طولانی دارد و با برخورد شدید جامعه روبرو می‌شود. به نظر شما چرا قریش در برابر پیامبرمان مقاومت می‌کرد؟ نیکی در حق والدین را قبول نداشتند؟ ننوشیدن خمر؟ این‌که حتی تا بخشی از دوران مدنی تحریم نشده بود! حتی برخی از خردمندان عرب در جاهلیت هم خمر نمی‌نوشیدند چون آن را زایل کنندهٔ عقل می‌دانستند و ضد مروت. امر به صدقه را قبول نداشتند؟ آن چه نقطهٔ حساسی بود که قریش و احزاب را علیه دعوت آن بزرگوار برانگیخت؟
🔹نهی از منکر بیشتر از سوی کسانی لازم و مؤثر است که ملاحظهٔ ناراحت نشدن دیگران و طرد نشدن خود را دارند. این‌ها مانند برخی از کم سن و سال‌ها نیستند که صرفا برای ابراز تمایز یا خشم یا هر انگیزهٔ نادرست دیگری «نهی از منکر» می‌کنند و حتی بر سر چیزهایی که منکر نیست درگیری درست می‌کنند. نهی از منکر آدم‌های آرام و جا افتاده گوهر است. آن‌هایی که دوست ندارند ناراحت کنند و ناراحت شوند، ولی از روی مسئولیت ساکت نمی‌مانند.
نهی از منکر و بیان اشتباهات عقیدتی که مردم عادی‌اش می‌پندارند سخت است ولی مؤثر. به سختی و تاثیرگذاریِ به ارث بردن دعوت انسانی آرام و محبوب، که در چهل سالگی به پیامبری رسید.
🔹آنچه این روزها «برخی» از نصرانیان به هم تبریک می‌گویند، تولد یک پیامبر نیست. شخصیتی که آنها می‌شناسند با آنچه توی مسلمان تصور می‌کنی یکی نیست. برجستگی «یسوع» برای آنها خدا بودن و پسر خدا بودن است. تبریک تو، در ذهن او به زبان عقیدهٔ خود او ترجمه می‌شود نه بر اساس تصور تو. و اگر کسی بگوید که من که دارم تولد یک پیامبر را به آنها تبریک می‌گویم، خواهیم گفت چرا دقیقا در این تاریخ؟ این تاریخ توست؟ در کدام منبع اسلامی آمده که این روز، روز تولد عیسی است؟ این تاریخ حتی تاریخِ همهٔ نصرانیان نیست بلکه تاریخ کاتولیک‌هاست، بیشتر ارتدوکس‌ها در تاریخ دیگری تولد «خدایشان» را جشن می‌گیرند و کلیسای ارمنی یک روز بعد از آن! بماند که اساساً رسم تبریک تولد، آیین تو نیست. یعنی تو داری طبق آیینی که مال تو نیست، روز تولد کسی که بر اساس باور تو فرزند انسان است و بر اساس تصور او خداست و فرزند خدا، بر اساس تقویم او به او تبریک می‌گویی. این چیزی جز تایید شرک او نیست و این خیانت است. خیانت به خود او که حقش بود به او می‌گفتی: {قل هو الله أحد... لم یلد ولم یولد}.
یک مورد دیگر هم اینجا هست که برخی حواسشان به آن نیست. تبریک تولد «عیسی بن مریم» به آنان، تاییدِ ضمنی این امر است که عیسی «پیامبر» آنان است. چیزی که نه طبق نگاه آنان دقیق است نه طبق باور تو! عیسی پیامبر توست. تو از آنان به عیسی نزدیک‌تری. مسیحِ تو، مسیح صلیب‌شکن است، مسیحِ آنان، مسیح مصلوب.
✍️عبدالله شیخ آبادی
bit.ly/3tqIbSI
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸 @no_atheism | رد شبهات ملحدین