غزل: پروېز بهسودوال
د اسوېليو تاو مې ګونځې اننګو کې وکړې
ته خو رښتيالاړلې ما درسره ټوکې وکړې
ورک يم ورک شواى يمه وه زما کمعقله عقله
د ځان پوښتنې مې له سيورو نه غرمو کې وکړې
آيات د صبر ترجمه راته وړې خور وکړه
که ملايکه وه خبرې يې پښتو کې وکړې
زه جهنم يم جهنم زه خو عذاب يم غذاب
د مينې درد مې څنګه پاڼې په لمبو کې وکړې
ژوند بهسودوال ته په زړه داسې پولۍ ودرولې
لکه باران چې بربړکې په اوبو کې وکړې
د ګلبڼ زمزمې. (246)
د اسوېليو تاو مې ګونځې اننګو کې وکړې
ته خو رښتيالاړلې ما درسره ټوکې وکړې
ورک يم ورک شواى يمه وه زما کمعقله عقله
د ځان پوښتنې مې له سيورو نه غرمو کې وکړې
آيات د صبر ترجمه راته وړې خور وکړه
که ملايکه وه خبرې يې پښتو کې وکړې
زه جهنم يم جهنم زه خو عذاب يم غذاب
د مينې درد مې څنګه پاڼې په لمبو کې وکړې
ژوند بهسودوال ته په زړه داسې پولۍ ودرولې
لکه باران چې بربړکې په اوبو کې وکړې
د ګلبڼ زمزمې. (246)