غزل: پیر محمد کاروان
پښې یبلې ازغو کې لاروي راځي
وچ بوټي ګلونه اوبوي راځي
خوب د آزادۍ ویني غـزه ویده
امن به یې ورو ورو ویښوي راځي
ته وا ماشومان په ورېښمین ټال کې دي
زړونه اذانونه زنګوي راځي
اوښکې د یتیم فلـسطین تندر شو
برج د استکبار به نړوي راځي
ستا غزل کاروانه مینه مینه ده
ښکلي به دې خود په پلوي راځي
د ګلبڼ زمزمې. (321)
پښې یبلې ازغو کې لاروي راځي
وچ بوټي ګلونه اوبوي راځي
خوب د آزادۍ ویني غـزه ویده
امن به یې ورو ورو ویښوي راځي
ته وا ماشومان په ورېښمین ټال کې دي
زړونه اذانونه زنګوي راځي
اوښکې د یتیم فلـسطین تندر شو
برج د استکبار به نړوي راځي
ستا غزل کاروانه مینه مینه ده
ښکلي به دې خود په پلوي راځي
د ګلبڼ زمزمې. (321)